Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Παράξενα, η περήφανα πείσματα;;;...

Ο Διαμαντής ο Βέργος ήταν απόγονος της σειριάς  του κλεφτοαρματωλού γενάρχη των Βεργαίων, του Βέργου Βέργου- Βλαχαρμάτα…
Κλικ http://www.reocities.com/dremissa/heroes/vlaxarmatas.html 
Ήρθαν στην περιοχή την δεκαετία του 1755-1760 οι συγγενείς Βέργος, Μηλιώνης και Τσεκούρας. Χωρίστηκαν για να μη  γίνουν στόχος και τους πιάσουν.  Η οικογένεια  Βέργου εγκαταστάθηκε στου Σέρβου, του Μυλιώνη στου Μπουγιάτη, και του Τσεκούρα στα Τρόπαια.
Ο Διαμαντής ήταν νοικοκύρης καλός, εργατικός, τίμιος, φιλότιμος, δεξιοτέχνης, άριστος μάστορας της πέτρας, κτίστης, πελεκάνος.
Γράμματα πολλά δεν ήξερε.
Ήξερε ίσια - ίσια να συλλαβίζει, μα ήξερε πολύ-πολύ καλά την αριθμητική και την γεωμετρία. Την επιφάνεια με το τετράγωνο να μετρά, τον τοίχο να κυβίζει. Την άμορφη πέτρα με τον διαβήτη, την γωνιά, και το μοιρογνωμόνιο να μετρά και να υπολογίζει.
Και με την σμίλη του στα χέρια του, και με του νου την έμπνευση, όμορφη μορφή να  της δίνει!...
Και να την κάνει χρήσιμη, σαν  τον Άτλαντα, στου κτίσματος, τον ακρογωνιαίο λίθο!....
Να είναι στου σπιτιού, το όμορφο, το ωραίο, της εμπατής της πόρτας του νοικοκυριού,  στο τόξο της  το κλειδί, το στέρεο αγκωνάρι!...
Ήξερε με μεράκι, το σφριγηλό,  το παρθενικό  το στήθος, της κόρης, στην πέτρα να το πελεκά και όμορφο να το σκαλίζει!...
Εκεί να καμαρώνει όμορφο, σφριγηλό, στην εμπατή του αρχοντικού την πόρτα!!!...
Σημάδι αυτό, αρχοντιάς, μπέσας, τιμής και δόξας!...

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

Κρίσιμες ώρες

: για να προχωρήσουμε χρειάζεται ομοψυχία, χρειάζεται Ελλάδα.

5/2/15 0 σχόλια |
delivaniΓράφει η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Πρώην πρύτανης και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Πρόεδρος του Ιδρύματος ΔΕΛΙΒΑΝΗ
Α) Σχετικά με   τη συνέντευξη Τύπου στο Παρίσι
——————————————————————–
Οι εντυπώσεις μου από την συνέντευξη Τύπου της 29.01.2015 στο Παρίσι, που οργανώθηκε  με αφορμή την κυκλοφορία, στα γαλλικά, του νέου μου βιβλίου, με τίτλο «Η εν ψυχρώ δολοφονία της Ελλάδας   και η διέξοδος: η δραχμή» από τις εκδόσεις L’Harmattan,    συνοψίζονται ως εξής:
  1. Είναι, καταρχήν, πρόθυμοι (οι δημοσιογράφοι που έδωσαν συνέχεια στην πρόσκληση του Ινστιτούτου POMONE και που απηχούν την κοινή γαλλική γνώμη) να συμφωνήσουν ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί  στην Ευρώπη η  δογματική πολιτική οικονομικής συρρίκνωσης/λιτότητας, που έφερε στην Ελλάδα  ανθρωπιστική κρίση, και  στο σύνολο της Ευρώπης στασιμότητα, ανισότητες και περιορισμό της δημοκρατίας. Ωστόσο, δεν διαθέτουν   σχέδιο εξόδου από τη λιτότητα, παρότι  φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει ότι και η Γαλλία βρίσκεται ήδη στην ίδια τροχιά θανάτου, που έφερε την Ελλάδα στην καταστροφή.