Μιλώντας για Ποίηση και για τις ώρες της αγρύπνιας που έδωσαν σχήμα, μορφή και πνοή στην ποιητική μου συλλογή: ΟΛΟΝΥΚΤΙΕΣ, εκδόσεις «ΤΟ ΔΟΝΤΙ», Νοέμβριος 2023.
100 ελευθερόστιχα ποιήματα πλαισιώνουν το καινούργιο μου πόνημα που φέρει τον τίτλο: ΟΛΟΝΥΚΤΙΕΣ, εκδόσεις «ΤΟ ΔΟΝΤΙ», Νοέμβριος 2023.
Μέσω της εν λόγω ποιητικής συλλογής επιχειρώ μια πτήση στον ανεξερεύνητο κόσμο της ψυχής, προσπαθώντας να με ανακαλύψω, συνδιαλεγόμενη με τις δυνάμεις εκείνες που για χρόνια με
έτρεφαν, και μαζί τους να πορευτώ κρατώντας την ακεραιότητα της ψυχής μέσα στη φυλακή της ύλης …
«Ζωσμένη τους ιμάντες του φορτίου» μου, ακολουθώντας την τακτική της αγρύπνιας( ιδού και ο τίτλος του πονήματος : ΟΛΟΝΥΚΙΕΣ), γυροφέρνω «Κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του Θεού», κάνοντας «Παράκληση στο Απολλώνιο φως» για «Αναγέννηση» ψυχής , χρησιμοποιώντας ως όπλα την υπομονή και την αγάπη.
«Προτού πέσει το σούρουπο» και κλείσω τα ματόκλαδά μου, χορεύω νοερά με την ψυχή του παλιού μου σπιτιού και με όλα όσα διδάχτηκα στο χώρο του, υπενθυμίζοντας στον έσω εαυτό πως, «Είναι νεκροί κι οι ζωντανοί που σαν νεκροί ζούνε» επισημαίνοντας τη μοναδικότητα και την αξία της κάθε οντότητας κι απολαμβάνοντας το προνόμιο της ζωής .
«Με ένα χαρούμενο τιτίβισμα ελπίδας» και «Με την κιθάρα ανα χείρας» γίνομαι «ανιχνευτής» των όσων συμβαίνουν γύρω μου αποζητώντας την Πληρωμή του Χρέους μου.
Ταξιδεύω νοερά και οραματίζομαι…. χωρίς να με φοβίζει η «Ρουτίνα» της καθημερινότητας προσπαθώντας να προσεγγίσω την ουσία της ζωής .
Με «σθένος και ηρωισμό» αποζητώ το φως της αλήθειας, καθώς, τις ώρες της περισυλλογής και του εσωτερικού διαλόγου, η ψυχή φωτίζεται.
Συλλήψεις της στιγμής αλλά και συμπαντικές εκρήξεις…» συμβαίνουν … Σημάδια σήμανσης του Ενός «Πυρίγονου Νου».
Προχωρώ «Με δίχως παρωπίδες»… σπαράζοντας και ξεσπώντας σε ευχολόγια την ώρα που περάσματος από τις συμπληγάδες της οικουμενικής απειλής …
Σε ατέρμονη «αναμονή», «Ο μετανοών» λογισμός θέλει να βρεθεί «Στον κήπο της αγάπης» άλλες φορές με την ιδιότητα του «Νοσταλγού», άλλες με την ιδιότητα του «Ερημίτη», του περιπατητή «Διαβάτη», του «Είλωτα», του «Εργάτη», και κάποιες φορές με την ιδιότητα του «Αυτοτιμωρού» ή του Προσκυνητή, μέχρι να έρθει η «Κάθαρσις»
Συχνά πυκνά, ακούγονται «Κραυγές ατάκτως ερριμμένες»… μαζί με αγωνιώδεις δηλώσεις, ως απεγνωσμένη προσπάθεια να μεταπλάσω το παλιό σε καινούργιο… το ανύπαρκτο σε υπαρκτό… Να σηκώσω το βλέμμα ψηλά, να δω τον κόσμο σαν παιδί…. χωρίς να συνθλιφτώ από τις συγκυρίες . σελ:50
Σε όλο αυτό το ταξίδι, προχωρώ με «Ένα μπουκέτο κόκκινα γαρίφαλα» , προσφορά για αυτούς που με αγάπη τρέφουν τον αγώνα κι ειρηνικά σφίγγουν τα χέρια ανοίγοντας διάπλατη αγκαλιά προς τους κυνηγημένουςσελ:94
Και συνεχίζω το ταξίδι μου… Πάντοτε, με γεμάτες τις αποσκευές φως ανιδιοτελούς αγάπης, νιώθοντας ευγνωμοσύνη για τα δώρα του Θεού, ψάλλοντας με την ψυχή μου ύμνους και καλοτάξιδες ευχές, πλημμυρισμένη με Πληρότητα της ευδαιμονίας.
Η ποίηση είναι να κάνεις τις λέξεις να εκρήγνυνται. Να εκτρέπεις τη ροή των νοημάτων. Τα νοήματα να γίνονται νάματα. Να ’χει η ψυχή να ξεδιψάει.
Οι λέξεις «ποίημα» και «ποίηση» προέρχονται από την αρχαιοελληνική λέξη «ποιώ» που σημαίνει «δημιουργώ». Υπό αυτήν την ετυμολογία το ποίημα αποκτά πραγματική υπόσταση και καθίσταται ως δημιούργημα. Υπό τη θεώρηση του William Carlos Williams, του ποιήματος ως μιας «μηχανής φτιαγμένης από λόγια», το ποιητικό κατασκεύασμα παράγει κάποιας ποιότητας και ποσότητας εντυπώσεις, αποτελέσματα και έργο στον αναγνώστη. Το έργο που παράγει μια «μηχανή φτιαγμένη από λόγια», το ποίημα, είναι η εντύπωση που δημιουργεί στα αισθητήρια του αναγνώστη. Όταν εκείνος πλέον αναλύει το ποίημα λειτουργεί ομοίως με μηχανικό που αποσυνθέτει κι ανασυνθέτει μια μηχανή για να κατανοήσει τη λειτουργία της. Η ανάλυση λοιπόν ποιημάτων είναι η διαδικασία διερεύνησης της φόρμας, του περιεχομένου και της ιστορίας ενός ποιήματος υπό ένα ενημερωτικό πρίσμα που σκοπό έχει την δημιουργία ενδιαφέροντος προς τον αναγνώστη στην κατανόηση και την εκτίμηση του έργου.
⁕⁕⁕⁕ ΠΟΙΗΣΗ είναι η έκφραση του ωραίου διαμέσου λέξεων περίτεχνα υφασμένων μεταξύ τους, σύμφωνα με τον αργεντινό συγγραφέα Χόρχε Λούις Μπόρχες .
Το άκουσμα ενός ποιήματος έχει στο αφτί ευχάριστο αποτέλεσμα ως προς το ρυθμό και το μέτρο. Οι στίχοι δημιουργούν συγκίνηση στον αναγνώστη ή ακροατή. Ο ποιητής απευθύνετε στο συναίσθημα και όχι στη νόηση όπως ο πεζογράφος!
⁕⁕⁕
Η ποίηση είναι το αρχαιότερο λογοτεχνικό είδος!
Ποίηση υπήρχε και πριν την ανακάλυψη της γραφής! Άρα, την Ποίηση, ως έννοια, δεν μπορούμε να την εγκλωβίσουμε στα στενά πλαίσια της γραφής.
Πριν από την ανακάλυψη της γραφής, ο άνθρωπος ήταν αδύνατο να αναπτύξει την τέχνη του πεζού λόγου και να απομνημονεύσει ένα πεζογράφημα. Ποιήματα, όμως, όπως επιφωνηματικές επικλήσεις και ύμνους στους θεούς, θρήνους και ξεσπάσματα χαράς, έπλασε πολύ νωρίς ο πρωτόγονος άνθρωπος, συνδυασμένα με μουσική και χορό. Η ποίηση είναι έμφυτη στον άνθρωπο.
⁕⁕⁕
Η ποίηση έχει τη δύναμη να φέρει κοντά τους ανθρώπους, να εμπνέει τη δημιουργικότητα και να εκφράζει συναισθήματα και εμπειρίες που συχνά είναι δύσκολο να διατυπωθούν σε άλλες μορφές γλώσσας.
Ποικίλα ερεθίσματα μπορεί να είναι πηγή έμπνευσης και δημιουργίας.
⁕Εικόνες επενδυμένες με διαφορετικές αποχρώσεις
⁕ήχοι διαφορετικής έντασης και λέξεις με συμβολικό περιεχόμενο που πηγάζουν μέσα από τη σφαίρα της ζωής και τα βάθη της ψυχής.
⁕ερεθίσματα που αφυπνίζουν τη συναισθηματική νοημοσύνη της ψυχής πυροδοτώντας σωρεία συναισθηματικών αντιδράσεων που αναμοχλεύουν τις σκέψεις και κατευθύνουν σε ένα υπέροχο ταξίδι καταγραφής μοναδικών στιγμών.
Όταν οι σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό: η ποίηση κάνει την εμφάνιση της. Μαζί με τις σκέψεις, λειτουργεί ως πυξίδα και με καθοδηγούν στα απύθμενα μονοπάτια της ψυχής και αναμοχλεύουν τα πιο βαθιά συναισθήματα.
⁕⁕⁕
Η ποίηση είναι μια διαδικασία η οποία προϋποθέτει τη μοναξιά, είτε φυσική είτε ψυχολογική. Να αποσυνδεθείς από το κοινωνικό περιβάλλον , να έρθεις σε μεγαλύτερη και απόλυτη επαφή με τον εαυτό σου για να μπορέσει να προκύψει ο ποιητικός λόγος.
Η Ποίηση μας προσεγγίζει μέσω του στοχασμού Όταν οι σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό, λειτουργούν ως πυξίδα που οδηγεί στα απύθμενα βάθη της ψυχής και αναμοχλεύουν τα πιο απόκρυφα, συνυφασμένα με ένα φάσμα πολύχρωμων εικόνων και συναισθημάτων. Γράφω για ότι αφυπνίζει τη Συνείδηση μου και κρατεί γόνιμο το Ανθρώπινο Νου μου .
Παράξενα ακούγεται ο χαρακτηρισμός «ποιήτρια» στα αυτιά μου
Δεν θεωρώ το εαυτό μου «Ποιητή» με τον φιλολογικό ορισμό που δίνεται στην Ποίηση …
Ποίηση για μένα είναι δημιουργία και ποιητή θεωρώ κάθε δημιουργικό άνθρωπο, τον ποιοτικά, ποιητικό άνθρωπο! «Κραυγές ατάκτως ερριμμένες» θα ονόμαζα τα ποιήματα μου.
⁕⁕⁕
Η ποίηση για μένα είναι ένα δρόμος προς τη γνώση του εαυτού. Μέσω των στίχων ανακαλύπτω σκόρπια κομμάτια του εαυτού μου. Τα συναρμολογώ και χτίζω πάνω μου το πρόσωπο που ονειρεύομαι να γίνω ως οντότητα. Είναι ένα ταξίδι αυτοβελτίωσης και αυτογνωσίας.
Ο λόγος των προσωκρατικών , του Ηράκλειτου , του Εμπεδοκλή είναι ένα λόγος ποιητικός , φιλοσοφικός , επιστημονικός , θεολογικός. Τα αξιώματα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και επιστήμης έχουν αποτυπωθεί σε μορφή σχεδόν ποιητική. Εμείς οι νεοέλληνες ποιητές θα είμαστε πολύ αλαζόνες να ζητάμε αθανασία!... Η μελέτη και το διάβασμα της Λογοτεχνίας μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά ως προς τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε. Η καλή Λογοτεχνία καλλιεργεί το πνεύμα και οξύνει τη γνώση και τη συνείδηση.
Μέσα από τη διαδικασία της γραφής και της ανάγνωσης- μελέτης μπορούμε να ανακαλύψουμε δυνάμεις του εαυτού μας που δεν τις υποπτευόμασταν.
Τι κάνει ένα έργο να αντέχει στο χρόνο;
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν ένα ποιητικό έργο του σήμερα θα αντέξει στο χρόνο.
Τα μεγάλα έργα φτιάχτηκαν προ πολλού !... Ο Παρθενώνας μια φορά χτίστηκε!
Όλα τα ωραία έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί προγενέστερα. Εμείς, μηρυκάζουμε την τροφή που μας έδωσαν οι προγονοί μας …
Απλώς… δημιουργώντας, έχουμε την ψευδαίσθηση του αγγίγματος της αθανασίας … Πως αφήνεις το χνάρι σου ή το αποτύπωμα σου πάνω σε ένα φύλλο χαρτί, σε ένα μουσαμά ή σε ένα λευκό μάρμαρο … Πάντως, ο αυξημένος αριθμός αναγνωστών, μελετητών ή αναλυτών ενός πονήματος ανοίγει το δρόμο για τη γνωστοποίηση και την αναγνώρισή του.
9 Απριλίου 2024
Μαρία Κολοβού Ρουμελιώτη
