2012 Ευχές... -Υπομονή!!...

υυ

ΟΙ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ

«Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δώστης κλότσο να γυρίσει,παραμύθι να αρχινίσει .»
Κι ο παππούς αφού χάιδεψε τα πατριαρχικά γένια του κι έβγαλε το κομπολόι του αρχίνισε: 

-Που λέτε παιδιά μου θα σας πω σήμερα πώς εγλίτωσε ο μακαρίτης ο πατέρας μου,Θεός συγχωρέστ’τον,από τα καρκαντζέλια.Πάνε χρόνια πολλά,πάρα πολλά,κι ήταν τέτοια εποχή.Περιμέναμε Πρωτοχρονιά.Ο Χειμώνας πλάκωσε βαρύς ,νερά,χιόνια,κακό μεγάλο.Οι κακόμοιροι οι άνθρωποι οι είχαν κλειστεί στα σπίτια τους πού να ξεμυτίσουν .Θυμάμαι το μπαρμπα –Γιάννη με τα πολλά γίδια τα έκλεισε δέκα μέρες στο μαντρί με τα πράματα.Έπαθε καταστροφή τότες ο μαγκούφης γιατί τα γίδια ήτανε απάνω στη γέννα και θέλανε τροφή.

Για να μη σας τα πολυλογώ με τη βοήθεια του Θεού ο κοσμάκης έκανε καλά Χριστούγεννα γιατί ούτε χιόνι έριχνε ούτε φύσαγε.Μα σε λίγες μέρες πάλι τόστρωσε το χιόνι.Ο πατέρας τότε θα πήγαινε στο μύλο για να κάμει αλεύρι για τη βασιλόπιτα και τις καλλιχέρες ,γιατί αυτές πούχε φτιάξει η μάνα καθώς ήτανε μελωμένες τις κάναμε να!!..Είχαμε ένα μουλάρι ,μα τι μουλάρι ,θεριό μοναχό.Ούτε γομάρι άκουγε ούτε δρόμο.Ο πατέρας τούχε κρεμάσει ένα μεγάλο κουδούνι που ακουγόταν ώρα μακριά.Για να μη σας τα πολυλογώ σηκώθηκε σύνταχα ο μακαρίτης κι έφυγε.Εμείς χουζουριασμένοι κοντά στην ακοίμητη φωτιά ακούγαμε το κουδούνι πόλο κι έσβηνε μες στην σιγαλιά.

Αστεία - Σκωπτικά

Με το καλό και το μαλακό την πάμε την συγγένισσα μας, την Εν Ευρώπη, την δικιά μας.  Και με τα χαϊδέματα, τα καλοπιάσματα την Αγγέλλω. 
Μα αυτή, τίποτα!… 
Μας κάνει η Αγγέλλω, την ζόρικη, στο ίσιο δρόμο δεν πάει. 
Σε αυλακιά, δεν σιάζει, δεν πέφτει. 
Τότε την πήραμε και λίγο, λίγο με το άγριο, της δείξαμε και το περίστροφο!...  
Αυτή,  με μας γελάει, και μας λέει: 
Πως, αυτό μοιάζει με… κολοστρόκι, που παίζουν τα παιδιά, στις μπούλες, τις απόκριες. Μα και αληθινό να είναι, είναι άδειο!... 
Και πως να είναι γιομάτο;…

Μουγκάθηκαν τα γαλόνια!...

Μια ιστοριούλα θα σας ειπώ, όπως μου την είπανε και μένα οι άλλοι.  

Μου είπαν, πως είναι αληθινή.

Μπορεί όμως και να είναι  μεγάλο ψέμα.  

Μα όπως και να είναι την διδαχή της έχει!..

Ξεκίνησε από  ένα χωριό, ένα παιδί, φτωχό, έξυπνο, λεβεντοκαμομένο. 

Έμαθε στην πόλη γραμματάκια, τόσα, όσα, του χρειάστηκαν  αξιωματικός στο στρατό για να γίνει.

Ήταν πειθαρχημένος, τίμιος, ηθικός, καλός στο στράτευμα, πήρε, γρήγορα και με ανδραγαθίες τα γαλόνια και τα έφτασε να είναι, ο αρχηγός.

Και τα έβαλε, όπως λένε, τα γαλόνια, τα αστέρια, πλάκα!...

.Η απελπισία των νέων

Θάρρος - αγάντα!..

Νέοι σας έχουν πουλήσει την ζωή...

Τώρα ζητάνε να σας πουλήσουν την ψυχή...

Σας ζητάνε το τομάρι χωρίς λύπηση και χάρη...

Ενωθείτε πάλι  κ α ι  πάλη!...
Επιμονή με υπομονή!..
Με μόρφωση  τρανή, θα ξημερώσει η αυγή!

Δουλειά - Αγώνα  - Αντίσταση   μεγάλη  …..

Μήπως  γλυτώσετε   …. 

Μακάρι!..

Την  λεβεντιά, την τιμή, το ήθος, την μπέσα και τη χάρη…

Μακάρι  και μακάρι……

Μη σκύβετε  κεφάλι!…Όρθιοι...

Δυναμώστε, να καμαρώσετε πάλι…

Στης ζωής την  πάλη!..

Δεν χρωστάτε.

Σας χρωστάνε.

Αυτοί που τρώνε, ανίδρωτα, σελέμικα…  όλο, [και άλλα]  ζητάνε…

Γιάννης Στ Βέργος{Γορτύνιος}

Ζαβολιές- Τα κάλαντα....

Μα σαν θα διαβάσει κανείς ξένος, απόμακρος, αλαργινός, περαστικός, διαβάτης, ούλλα…  αυτά  τα καλά που γράφονται στην εφημερίδα μας Αρτοζήνος και στην ιστοσελίδα του συνδέσμου μας , για αυτό το χωριό και για τους ανθρώπους του, που έχει, την καλοσύνη τους και τις καλές τους πράξεις, που αυτοί κάνουνε, με λόγια και με έργα.

Πράξεις καλοσύνης, αλληλεγγύης, προκοπής και αγάπης, θα τους θαυμάσει!....

Όμως θαυμάζοντας  τους θα αναρωτηθεί και θα  ειπεί:
Που είναι;…
Που είναι αυτό το χωριό;
Που είναι αυτοί οι άνθρωποι;
Που είναι αυτός ο παράδεισος;
Που είναι αυτός ο τόπος;…
Που εκεί κατοικούν μόνο άνθρωποι… Άγγελοι!...
Εκεί πρέπει να πάω – θα πάω και εγώ να κατοικήσω!…
Μήπως, μου δώσουν, η τους κλέψω το κάτι τις, από την καλοσύνη τους, γιατί θα με φάει η ζήλεια…
Και αν δεν θελήσουν να με δεχτούν, δεν με θέλουνε για κάτοικο του χωριού τους, ας με δεχτούν, έστω για λίγο, για πιστικό, για υπηρέτη… Όπως και να είναι… θα είναι καλό!..
Κάλιο εκεί, καλύτερα από εδώ, τώρα εκεί,  θα περνάω!...

1940;;;.. Τώρα!..Οχι ...πόλεμος!..

Τίποτα!... Σιωπή!...
Μήπως, ήταν το λάθος;;;...

Εφημερίδα Αρτοζήνος φύλλο 183

Μήνες Ιούλιος, Αύγουστος, Σεπτέμβριος 2011

Κλίκ στην εικόνα για να συνδεθείτε
και να διαβάσετε την εφημερίδα

---

Η Κρανιά

Κρανιά: Το "αουτσάιντερ" της εναλλακτικής καλλιέργειας Πίσω  Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 13ης Αυγούστου

Η ζήτηση για προϊόντα κράνου αυξάνεται διαρκώς τα τελευταία χρονιά στηνευρωπαϊκή βιολογική αγορά, με την πρόσφορα να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα. Από τον Κώστα Γιαννόπουλο giannopoulos@kefalaio.gr Αν και γνωστή από την αρχαία Ελλάδα, μόλις τα τελευταία χρόνια αρχίζει να κερδίζει μια θέση μεταξύ των πολλά υποσχόμενων καλλιεργειών, εντασσόμενη και σε χρηματοδοτικά προγράμματα του υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης. Ο λόγος για την κρανιά, ένα αυτόχθονο, μακρόβιο δέντρο, προσαρμοσμένο στιςκλιματικές και εδαφικές συνθήκες

Ορμήνια- 3-

Πληροφορήθηκα, δεν ξέρω, αν αληθεύει , πως οι δημόσιοι λειτουργοί,- οι πιστικοί, αδιαφόρησαν για το μαντρί, για την στάνη, δεν την φυλαξαν και δεν την άρμεξαν, δεν εισέπραξαν, τους δίκαιους οφειλόμενους φόρους... -
Τι να ειπώ;… Τι να ειπώ;...
Το ίδιο θα έκαναν, αν ήταν δική τους η στάνη;…
Θα ειπώ όμως και τούτο, που το είπαν πρωτύτερα οι άλλοι:
- Με το ζόρι, σκυλί μαντρί, δεν φυλάει.- Για στάνη αυτό, δεν κάνει... 

Την μία φορά έφυγε, την δεύτερη, κοιμάται, την τρίτη, γλύφει τις καρδάρες, την άλλη, μία από τα ίδια!...  Κάνει...

Τι περιμένεις;…
Αμόλα το - κυνήγα το να φύγει...  Ξελαχιούρισέ το - Ντουφέκισέ το!…
Δεν κάνει αυτό πια, για προκοπή!…
Ή άσε, να την φάει ο λύκος, να χαθεί η στάνη!...
Τι θα έκανε;...
Τι θα κάνει τώρα, ο τσέλιγκας – ο τσοπάνης;...

Εφημερίδα Αρτοζήνος φύλλο 182

Αναδημοσίευση

Πηγή: http://issuu.com/xridim/docs/artozinos_182/8#share 

Kλικ στο κουμπί "Expand" για να διαβάσετε την εφημερίδα σε μοντέλο Πλήρους οθόνης. Κλικ στη σελίδα για zoom in. Το μέγεθος των γραμμάτων ρυθμίζεται απο την εμφανιζόμενη στην κορυφή μπάρα. (+ για μεγέθυνση - για σμίκρυνση).

Οι κότες

Διάβασα το άρθρο και το αναδημοσιεύω ως χρήσιμο, για γνώση  και επιβίωση στις δύσκολες εποχές...

Εκτροφή κοτόπουλων

Τις κότες πρέπει να τις βάζουμε σε κοτέτσι θερμό καλά κλεισμένο και που να το φτάνει ο καπνός του σπιτιού. Στους τοίχους του κοτετσιού κάνουμε τις φωλιές για να γεννούν οι κότες, από σανίδες και από κάτω στρώνουμε άχυρα για να μην πέφτουν σε σκληρό μέρος τα αυγά και σπάζουν. Μπήχνουμε δε και ραβδιά στους τοίχους για να κουρνιάζουν οι κότες. Στις κότες βάζουμε να τρώνε φάρο βρασμένο ή κεχρί ή πίτουρα ή ήρα από σιτάρι. Αυτή είναι η καλύτερη τροφή. Επίσης τους βάζουμε

Το αλώνισμα

Πηγή:-diamantopoulou.blogspot.com

 Για να μη σκιαχτείς στο αλώνισμα, φτιάξε καλά, γερά, να κρατάει το στηχερό και να έχεις καλό δικράνι    Γιάννης Στ Βέργος {Γορτύνιος}

Ορμήνια- 1

Το κουμάντο
 {Από το αγκάθι βγαίνει ρόδο...! Και από το ρόδο αγκάθι...}

Αυτά, σαν θέλεις άκου στα.... Καλά βάλτα στο νου σου...

Το καλό κουμάντο είναι ο πλούτος και η ευτυχία!...
-Στο σπίτι μπάζουν ,  δεν βγάζουν . [ δεν κάνουν σπατάλη], κάνουν οικονομία και για τα δύσκολα που ίσως έρθουν. Δεν πρέπει να χρωστάμε. 
 Αν έχεις δανειστεί και χρωστάς μη κοιμάσαι ήσυχος!... 
Διώξτε το χρέος το γρηγορότερο από πάνω σας...  Καλύτερα νηστικός  παρά χρεωμένος!...
Με μία μέρα, δύο  και  τρεις νηστικός, περνάς, δεν πεθαίνεις. 
Το χρέος δεν βγαίνει...
Άμα πεινάς το ξέρει, μόνο η κοιλιά σου και διαμαρτύρεται!... 
Άμα  χρωστάς,  θα το ξέρει όλος ο κόσμος,  και οι έντεκα  στα τρία και βάλε... Βιλαέτια. Και άμα δεν μπορείς να πληρώσεις,  όλος ο κόσμος και ο ντουνιάς.... Τότε... Θα βαρούνε  σε όλες τις χώρες και σε όλα τα χωριά, όλα τα σήμαντρα και οι χοντρές καμπάνες...
Και αν φτάσεις  και στου Κατή την πόρτα!...Τότε... 
Αλίμονο...! Έχασες την στάνη...! 
Εάν σε δανείσει συγγενής, θα σε έχει για μια ζωή καβάλα...
Μερικοί από δαύτους που δεν έχουν  καθόλου φιλότιμο,  θα σε έχουν δύο... και δεν θα φτάνει...  Θα θέλουν να σε έχουν καβάλα  εσένα,  τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου,  ας  τους τα έχεις ξεπληρώσει και με το  παραπάνω, τρεις  και τέσσερες φορές .
Προσπάθησε να περνάς με αυτά που έχεις...! 
{ Αυτάρκεια!!.} 
Όσο φτάνει το στρώμα σου , τόσο,  να απλώνεις τα πόδια σου,  όχι παραπάνω…. 
Θα πουντιάσεις…! 
Μη φανερώνεις την αδυναμία σου, την ανάγκη σου, πολλοί θα την ακούσουν,μα οι περισσότεροι θα την εκμεταλλευτούν, καρπαζιές θα προσπαθήσουν να σου δώσουν...  όταν σκύψεις το κεφάλι... Εκτός, από φίλο πειστικό!...
Τις αμαρτίες μας τις λέμε στον καλό πνευματικό -στο Θεό...  για να μας τις συγχωρέσει και τις αδυναμίες μας, τα παθήματά μας,{ την αρρώστια  μας} μόνο στο γιατρό να τις γιατρέψει...!
Αυτά, και πάλι, σαν θέλεις, άκου στα.... Καλά βάλτα στο νου σου...!
Η ολιγάρκεια, φέρνει την αυτάρκεια, η αυτάρκεια, την επάρκεια, η επάρκεια,  την αξιοπρέπεια, την ευτυχία και η ευτυχία την χαρά!
Και η χαρά, την αίσθηση της ευδαιμονίας, του πλούτου!...
Των ψυχικών συναισθημάτων,της αρμονίας, της ισορροπίας, της πληρότητας...!
Αυτά  τα λίγα νομίζω πως θέλει η ζωή....!
Καλό κουμάντο..!
Και από την κρίση, κάτι καλό  μπορεί να ανθήσει..!
Όπως, από το αγκάθι... ρόδο..!

Γιάννης Στ Βέργος {Γορτύνιος}

Ο παπαλιάς της αγανάκτησης και της... επανάστασης

17.7.2011 Παπα- Ηλίας Κωνσταντοπουλος (Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ)

Κυριακή, 17 Ιούλιος 2011 13:37

Στην έγκριτη εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" της 17ης Ιουλίου 2011 δημοσιεύτηκε το πιο κάτω άρθρο που αναφέρεται στο συγχωριανό μου παπα - Ηλία.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΙΤΣΙΚΑ
Ο παπάς της αγανάκτησης και της... επανάστασης
Ο παπα-Ηλίας εμφανίστηκε στο Σύνταγμα με τη «γουρούνα» του, δηλώνει «εθνιστής» και όχι εθνικιστής, ξεσηκώνει αθυρόστομα τσιτάτα των Κολοκοτρώνη και Καραϊσκάκη και ζητεί νέα... εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα
ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ δίπλα στον Καραϊσκάκη και στον Γέρο του Μοριά. Από κοντά και ο Βελουχιώτης, ανακατεμένος με ΔΝΤ, μνημόνιο, Μέρκελ και Παπανδρέου. Παρέα τους μάρσαρε ο παπα-Ηλίας με τη «γουρούνα» του κατά το διήμερο των απεργιακών κινητοποιήσεων του Ιουνίου, δίπλα στους «Αγανακτισμένους» και τους διαδηλωτές στο Σύνταγμα. Η φωτογραφία του πάνω στο τετράτροχο όχημα, με τα ράσα του να ανεμίζουν καθώς ανέπτυσσε ταχύτητα με φόντο τα ΜΑΤ, έκανε τον γύρο του Διαδικτύου και των ειδησεογραφικών πρακτορείων. Ο 61χρονος παπα-Ηλίας- κατά κόσμον Ηλίας Κωνσταντόπουλος- λειτουργεί στον Προφήτη Ηλία Αχαρνών. Από εκεί ξεκίνησε για τα συλλαλητήρια στο κέντρο της Αθήνας. «Να βγει ο κόσμος έξω στους δρόμους, να αναρωτηθεί αν το εγγόνι του θα έχει δουλειά ή θα γίνει πάλι μετανάστης» λέει. Εχει και εκείνος οικογένεια με τρία παιδιά. Φέρνει τον Κωστή Παλαμά κάθε τόσο στις κουβέντες του: «Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ΄ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί».
Το 1991, δίπλα στο μικρό εκκλησάκι του 8ου μ.Χ. αιώνα, «σε ένα τόπο σπαρμένο με κόκαλα ηρώων, πέτρες και αγκάθια, φτιάξαμε την εκκλησία του Προφήτη Ηλία με εθελοντική προσφορά μαστόρων» λέει ο παπαΗλίας. «Πετράς» ήταν προτού γίνει ιερωμένος. Συστήνει τη γενιά του ως εξής: «Από το Ρουπάκι της Φαλαισίας Λεονταρίου Αρκαδίας. Η παράδοση λέει ότι είμαστε απόγονοι του Παπαφλέσσα (Ηλιόπουλοι). Ο Αρης Βελουχιώτης είχε πει ότι χωρίς τον Παπαφλέσσα δεν γινόταν επανάσταση το 1821. Κατάγομαι από το Σέρβο Αρκαδίας. Είμαι Γορτύνιος. Κατέβηκα με την οικογένειά μου στο Κοπανάκι Μεσσηνίας, που το έχτισε ο πατέρας μου με άλλους τέσσερις μαστόρους». Εχει βγάλει μεροκάματα ως λούστρος, οικοδόμος και το 1979 πήγε στη Σαουδική Αραβία για να δουλέψει. Παπάς έγινε το 1979 «για την ελληνικότητα του Χριστού- ως προς την ανθρώπινη φύση του, ωςΕμμανουήλστη Ναζαρέτ γεννήθηκε- και για τον χριστιανισμό που είναι διαρκής επανάσταση».
Ελλάδα παντού
Δηλώνει αρχαιολάτρης, αναλύει τις λέξεις, την Ιστορία του κόσμου και βρίσκει παντού Ελλάδα. «Καλή μου άγνωστη» λέει, «η Ιστορία γράφεται από τα αγάλματα, από τους λίθους που αφήνουν τα ίχνη τους στη γη.
Και όταν οι λίθοι κεκράζονται, χίλιοι σιωπούν.Μπορούμε να αμφισβητήσουμε τον επικούριο Απόλλωνα, το άγαλμα των Αρκάδων, το Μαίναλο του Πάνα; Κάρα (κεφαλή) Διός ίσον καρδιά. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι ρίζα, ροή ζωής και η Ελλάς,όχι Greece, είναι πέτρα του ήλιου».
Εξηγεί ότι πηγαίνει στις διαδηλώσεις όπου συλλογικά ο κόσμος διεκδικεί «να μην ξεπουληθεί η Ελλάδα». Καλεί τους «Αγανακτισμένους» να προχωρήσουν: «Τέρμα η αγανάκτηση,εμπρός για επανάσταση» . Το σύνθημα που προτείνει είναι «φωτιά και τσεκούρι στον προσκυνημένο». Οσο για τα επεισόδια και τους κουκουλοφόρους, λέει ότι είναι «οι μάγκες της κλανιάς, είναι του συστήματος». Μιλάει αθυρόστομα. Χρησιμοποιεί τσιτάτα από τον Καραϊσκάκη, που τον «αναπαράγει» για να παραλληλίσει τη σημερινή κατάσταση και να κακίσει όσους, κατά τη γνώμη του, υπηρετούν ξένα συμφέροντα: «Αμ, ο Καραϊσκάκης, για πολιτικούς σαν τον Μαυροκορδάτο και τον Κωλέτη τι έλεγε; Οτι "τον Τούρκο και τον π... όσο τους χαϊδεύεις,σηκώνουν κεφάλι"». Ο παπα-Ηλίας αναφέρεται στην ΕΕ, στο μνημόνιο, στη Μέρκελ, στους Δυτικούς του ΔΝΤ, στους «ψαλιδόκωλους,που έλεγε ο Κολοκοτρώνης». Εχει ένα βιβλίο του Δημήτρη Φωτιάδη, με τσακισμένη τη σελίδα 80 η οποία αναφέρεται στη δίκη του Κολοκοτρώνη. Ανοίγει παρένθεση για να πει ότι «τον φυλάκισαν ο Αρμανσμπεργκ, ο Μάσον, ο Μάουερ, ο Μαυροκορδάτος, ο Κωλέττης» και την κλείνει θέλοντας οπωσδήποτε να διαβάσει δυνατά το απόσπασμα της σελίδας 80: «Αδικα, μωρέ Γέρο, πασκίζεις να τους καλοπιάσεις. Οι Βαυαρέζοι έρχονταν στον τόπο μας με την κρυφή ελπίδα να τον κάνουν αποικία τους.Για να το πετύχουν έπρεπε να γονατίσουν τους Ελληνες με την τρομοκρατία.Δεν μπορούσαν λοιπόν ν΄ αφήσουν εσένα τον Κολοκοτρώνη. Από σένα έπρεπε να αρχίσουν».
Αναπολεί τον πνευματικό του πατέρα, όπως χαρακτηρίζει τον πατέρα Ανυπόμονο, «τον Γερμανό Δημάκο, πρωτοπαλίκαρο του Θανάση Κλάρα ή αλλιώς Αρη Βελουχιώτη» . Τον γνώρισε στη Μονή Αγάθωνος, όταν ο παπα-Ηλίας υπηρετούσε στο Μάζι Αλιάρτου, όπου «έμεινα για 12 χρόνια». Για τον παπα-Ανυπόμονο λέει: «Κάθε 500 χρόνια βγαίνουν τέτοιοι άνδρες. Τα αηδόνια, όταν πέθανε, σταμάτησαν να κελαηδούν». Κρατά ακόμα στον νου του μια φράση του παπα-Ανυπόμονου: «Ελεγε:Αν τραβήξεις το πιστόλι της ψυχής και του σώματος πρέπει να ρίξεις. Αλλιώς, το βάζεις...». Ερωτάται τι πιστεύει για τον σοσιαλισμό. Απαντά αμέσως: «Πιστεύω στην πάλη των τάξεων του Ισοκράτη. "Δημοκρατία μου, πόσο σε βιάζουμε κάθε μέρα και δεν σε αποζημιώνουμε για το λερωμένο σεντόνι". Στους αρχαίους Ελληνες στηρίχθηκε και ο Μαρξ...».
«Μπράβο στον Κουρουμπλή»
Δεν λέει για πολλούς «καλή τους ώρα». Το λέει για τον ΜίκηΘεοδωράκη - «γιατί να μη συμφωνώ με τον Μίκη; Πειράζει που είναι πατριώτης;». Το λέει και για τον βουλευτή Παναγιώτη Κουρουμπλή - «Θέλω να τον συγχαρώ που ύψωσε το ανάστημά του.Μπράβο Κουρουμπλή. Το "όχι" σου έχει αξία. Είναι Ελλάδα». Αντίθετα χαρακτηρίζει με βαριές εκφράσεις «τους Παπανδρέου,με εξαίρεση τον Ανδρέα. "Τότε, Εμφύλιος και Κυπριακό συνδέονταν με τον Γέρο και τώρα μια ακόμα τραγωδία με τον Γιώργο..."».
Οταν τον ρωτώ αν είναι εθνικιστής, πετάγεται πάνω. «Μισώ τον εθνικισμό.Εθνιστής είμαι.Για το έθνος μου». Πιστεύει ότι είναι ώρα γενικού ξεσηκωμού. «Ακόμα και ο Ομπάμα είπε στη Μέρκελ "πρόσεξε, μη σου ξεσηκωθούν οι Ελληνες"» . Επιμένει ότι πρέπει να γίνει αίτημα για σύγκληση νέας εθνοσυνέλευσης στην Τροιζήνα, για κατάσχεση της περιουσίας των βουλευτών που ψήφισαν μνημόνια και «στους οποίους να επιβληθεί ποινή να φυτέψουν όλα τα καμένα βουνά» αλλά και μείωση των βουλευτών σε 151. Πάντως, προειδοποιεί ότι «εκείνο που θα φταίμε εμείς είναι αν φαγωνόμαστε μεταξύ μας. Βόηθα, Παναγιά μου. Οχι στη διχόνοια...».
Βραχνή φωνή, τραχιές κουβέντες. Σε ορισμένες παύσεις του τραγουδά Βασίλη Παπακωνσταντίνου - από τους «Ιππείς της Πύλου». Λέει ότι παρά τα 61 του χρόνια, νιώθει την καρδιά του 25άρα. Προσθέτει ότι «όποιος φοβάται τον θάνατο, πεθαίνει κάθε μέρα». Και καπάκι βάζει μπροστά πάλι τον Καραϊσκάκη «που έλεγε:"Αμα ζήσω, θα τους γ... Αμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον π...!»

Οι Γερμανοί μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε .

Εγγυημένες μέχρι και το 2015 οι καταθέσεις

ΕΩΣ 100.000 ΕΥΡΩ

Ασφαλείς και εγγυημένες οι καταθέσεις στις τράπεζες μέχρι το τέλος του 2015.

Ασφαλείς και εγγυημένες οι καταθέσεις στις τράπεζες μέχρι το τέλος του 2015.

Oπως ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών, παρατείνεται μέχρι το τέλος του 2015 η εγγύηση, ύψους 100.000 ευρώ (ανά καταθέτη και ανά τράπεζα), που παρέχει το ΤΕΚΕ και η οποία έληγε στις 31 Δεκεμβρίου 2011. Στην Ελλάδα ο εγγυητής των καταθέσεων είναι το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ).

Το ΤΕΚΕ, σε περίπτωση που "σκάσει" κάποια τράπεζα, αναλαμβάνει την υποχρέωση να αποζημιώσει τους καταθέτες με μέγιστο ποσό τις 100.000 ευρώ. Το ίδιο ισχύει για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Eνωσης, σύμφωνα με την Οδηγία 2009/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Οι καταθέτες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι: Η εγγύηση των 100.000 ευρώ ισχύει ανά καταθέτη και ανά τράπεζα. Για παράδειγμα, ο Α έχει κατάθεση 140.000 ευρώ στη Χ τράπεζα και άλλες 50.000 ευρώ στην Ψ τράπεζα. Στην περίπτωση που "σκάσουν" και οι δύο θα λάβει αποζημίωση 100.000 ευρώ για το ποσό που είχε στην πρώτη τράπεζα και αποζημίωση 50.000 ευρώ για το ποσό που είχε στη δεύτερη τράπεζα.

Κοινοί λογαριασμοί
Οι κοινοί λογαριασμοί, που έχουν δηλαδή ανοιχθεί στο όνομα δύο ή περισσοτέρων προσώπων (π.χ. μητέρα, πατέρας, παιδί), το τμήμα που αναλογεί σε κάθε καταθέτη του κοινού λογαριασμού θεωρείται ως χωριστή κατάθεση. Και καλύπτεται μέχρι το όριο των 100.000 ευρώ.

Στην περίπτωση που συνδικαιούχος είναι ανήλικο τέκνο, η αποζημίωση εισπράττεται από τον κηδεμόνα του. Δηλαδή αν ένας κοινός λογαριασμός έχει 300.000 ευρώ με τρεις δικαιούχους, ο κάθε δικαιούχος θα λάβει από 100.000 ευρώ.

Το ΤΕΚΕ διαθέτει άμεσα ρευστοποιήσιμα κεφάλαια (στο τέλος του 2010 ανέρχονταν σε 1,4 δισ. ευρώ) και συνολικά διαχειρίζεται πόρους ύψους 2,97δισ. ευρώ.

Σε περίπτωση που τα διαθέσιμα κεφάλαια του ΤΕΚΕ που προέρχονται από τακτικούς πόρους δεν επαρκούν για την καταβολή αποζημιώσεων αν "σκάσει" κάποια τράπεζα, οι υπόλοιπες τράπεζες υποχρεούνται να καταβάλουν συμπληρωματική εισφορά, το ύψος της οποίας καθορίζεται με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Ταμείου.

Εφη Καραγεώργου

Τα μάρμαρα του Παρθενώνος

Αποτελέσματα του Τρίτου Διεθνούς Λογοτεχνικού Διαγωνισμού : "ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΚΛΟΠΗΣ Ή Η ΚΛΟΠΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ;"

Η Οργάνωση Ελληνικού Πολιτισμού "ΝΟΣΤΟΣ" υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ελλάδος στην Αργεντινή, την Ένωση Λογοτεχνών της Αργεντινής, την Ένωση Λογοτεχνών και Συγγραφέων των Πέντε Ηπείρων, την Διασπορική Λογοτεχνική Στοά της Αυστραλίας, το Κέντρο Ελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών "Φώτιος Μαλλέρος" του Πανεπιστημίου της Χιλής ανακοίνωσαν τα αποτελέσματα του Τρίτου Διεθνούς Λογοτεχνικού Διαγωνισμού:
¨ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΚΛΟΠΗΣ Ή Η ΚΛΟΠΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ;"

Η ΜΕΓΆΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΑΣ

Με χαρά μάθαμε,ότι ανάμεσα στα έργα που διακρίθηκαν,ήταν και  το λογοτεχνικό έργο "ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ" του συμπατριώτη μας από το χωριό Σέρβου Γορτυνίας Χρήστου Αθ. Μαραγκού υποστρατήγου ε.α (ψευδώνυμο Χρήστος Αθανασίου) που απέσπασε την 6η θέση και βαθμολογία 10/10.

Η διάκριση είναι πολύ σημαντική αφού έχει διεθνή χαρακτήρα και αφορά σ' ένα θέμα, ιδιαιτέρως σοβαρό για την Ελλάδα.

Όλόκληρο το άρθρο με τα αποτελέσματα του διαγωνισμού θα το βρείτε πατώντας εδώ.

Το μετάξι και η παραγωγή του

Αναδημοσίευση
Πηγή: komianos.wordpress.com

ΚΟΥΚΟΥΛΙΑ ΜΕΤΑΞΟΣΚΩΛΗΚΑ

Εδώ και 4500 χρόνια στην μακρινή Κίνα όπως γράφουν τα αρχαία κείμενα ήταν γνωστή η μεταξουργία ή αλλιώς ονομαζόμενη σηροτροφία, δηλαδή όλα τα στάδια της εκτροφής του μεταξοσκώληκα μέχρι και την παραγωγή του πολύτιμου νήματος από μετάξι. Λέγεται ότι γύρω στο 2500 π.χ. όταν αυτοκράτειρα ήταν η Σι-Λιγκ-Σι, μία αξιόλογη και με πολλές γνώσεις γυναίκα, ανακαλύφθηκε η πολύτιμη χρήση των κουκουλιών και του μεταξοσκώληκα. Στην συνέχεια με μεγάλη μυστικότητα έφτιαξε μέσα στα ανάκτορά σηροτροφείο, μεταξουργείο και εργαστήρια παραγωγής νημάτων μεταξιού αναπτύσσοντας συγχρόνως και την ανάλογη υφαντική τέχνη. Σαν εργάτριες την εποχή εκείνη για να μην διαρρεύσει το πολύτιμο μυστικό, χρησιμοποιούσε τις κυρίες της αυτοκρατορικής αυλής. Για χιλιάδες χρόνια οι κινέζοι κατόρθωσαν να κρατήσουν εφτασφράγιστο μυστικό την παραγωγή του φυσικού μεταξιού. Όμως κανένα μυστικό δεν είναι αιώνιο όπως και κανένα κάστρο δεν είναι απόρθητο.

Η αξιοπρέπεια

Στην σύγχρονη παγκόσμια κοινωνία  πολλοί και μερικοί που λένε πως είναι ηγέτες, διαγωνίζονται και διαγκωνίζονται να ξεπεράσει ο ένας, το άλλον, όχι στην αρετή ,στην γνώση, στην φιλοτιμία, στην πρόοδο,  στην  ηθική ,και  στην τίμια οικονομική ανέλιξη.
Αλλά , στην οκνηρία, στην λαιμαργία ,στην γουλοζιά, στην  πολυτελή διαβίωση,  στην διαφθορά,στην ατιμία.
Κάνει ο καθένας τους, ότι του κατεβάσει ο νους του!... νομίζοντας πως είναι ο Θεός…!  Η κάτι άλλο....
Ο Θεός, το αφεντικό, και ο άλλος- ο διάβολος, ότι θέλει κάνει…. 
Όμως ο Θεός τα κάνει όλα, με αρετή, ήθος, και σοφία!  

Το αφεντικό; Ο ηγέτης; και ο άλλος;
Τον άλλον,άστον στα αλογάριαστα...είναι απρόβλεπτος...
Το αφεντικό και ο ηγέτης...!
Ανάλογα την αρετή, το ήθος που έχει…!  
Εκ συνθηκών    μέχρι στιγμής, Θεός δεν μπορεί να γίνεις….
Αφεντικό μπορείς;…
Μπορείς…!
Και αν ακόμα, αυτό δεν μπορείς….
Γίνε τουλάχιστον αφεντικό του εαυτού σου...
Αφέντης...πραγματικός!
Αυτεξούσιος…. με αξιοπρέπεια...!
Αυτό το μπορείς…!  Μη γίνεσαι ο άλλος...
  Γιάννης Στ Βέργος {Γορτύνιος}    

 

                                                                                                                            

       

Το κατάντημα

Κ. Παλαμάς, «Η πολιτεία και η μοναξιά», 1912)
Απόσπασμα:  …………………….
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα
ραγιάδες έχεις, μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι

Από θαμπούς δερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους,
κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται....

Προφητικό-Διαχρονικό και επίκαιρο μετά από 100 χρόνια...
 
Πως καταντήσαμε….; Πως καταντήσαμε…;

Γιατί…;  -  Γιατί…; ….
Να το πως και το γιατί…!.....
Δύο μαγαζάκια ήτανε στο χωριό, που είχανε λίγα και  από όλα, από τα πραγματάκια τα χρειαζούμενα στο χωριό, κουβαρίστρες βελόνες, αλατζάδες, αλάτι,  ρέγγες, και σαρδέλες, πέταλα, καρφιά,  αναχρικά και άλλα πολλά, χρήσιμα για τις νοικοκυράδες.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ

ΩΡΙΩΝ
α'
Συμβιβάστηκε με την πικρία ο κόσμος
Διάττοντα ψεύδη αφήσανε τα χείλια
Η νύχτα ελαφρωμένη
Από το θόρυβο και τη φροντίδα
Μέσα μας μετασχηματίζεται
Κι η καινούρια σιωπή της λάμπει αποκάλυψη
Βρίσκομε το κεφάλι μας στα χέρια του Θεού.
β'
Μια προσευχή μεταμορφώνει τα ύψη της
Αλλάζει κοίτη ο χρόνος
Και γυμνούς από έγνοια επίγεια
Σ' άλλα νοήματα μας οδηγεί
Πού είναι ο σφυγμός του εδάφους
Το αίμα στη μνήμη των προσώπων μας
Ο αυτούσιος πηγαιμός;

COPY (1) - Ο ρόλος της θρησκείας στην εξωτερική πολιτική του Βυζαντίου

της Μαρίνας Μαραγκού

Αναδημοσίευση απόΑναδημοσίευση το περιοδικό «Ιστορία» (τ. 507, Σεπτέμβριος 2010, όπου συμπεριλαμβάνεται πλούσια βιβλιογραφία και πλήθος διευκρινιστικών υποσημειώσεων)
Πηγή: http://www.ppol.gr/cm/index.php?Datain=6351&LID=1

H χρονολογία της ίδρυσης της Κωνσταντινούπολης, της «Νέας Ρώμης», από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο σηματοδοτεί την αρχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ένα νέο αμάλγαμα προκύπτει, με ελληνική αυτοσυνείδηση στην παιδεία και στον πολιτισμό, συμβιβασμένο με τη διείσδυση του ρωμαϊκού στοιχείου.

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατά τον 4ο αιώνα έχει αρχίσει να γηράσκει και στην προσπάθεια ανόρθωσης και αποκατάστασης της ενότητάς της υποχρεώνεται να αναθεωρήσει τους πολιτικούς της προσανατολισμούς και «κάνει τη θρησκεία υπόθεση του κράτους». O χριστιανισμός θριαμβεύει σε μια εποχή απογοητεύσεων και το μήνυμά του έχει μια απήχηση πιο πλατιά σε σχέση με τις άλλες θρησκείες. O Καισαρείας Ευσέβιος στον «πανηγυρικό του Κωνσταντίνου», δοξολογώντας τη νέα θρησκεία, γράφει: «ένας Θεός κηρύχθηκε σε όλη την ανθρωπότητα, ενώ συγχρόνως αναπτύχθηκε μια παγκόσμια δύναμη: η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Με πίστη στον ίδιο Θεό, σαν δύο πηγές ευλογίας, παρουσιάστηκαν για το καλό των ανθρώπων η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και η χριστιανική ευσέβεια... Δύο παντοδύναμες δυνάμεις, εκκινώντας από το ίδιο σημείο, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και o χριστιανισμός, δάμασαν και συμβίβασαν όλα αυτά τα αντίθετα στοιχεία».

Ο ρόλος της θρησκείας στην εξωτερική πολιτική του Βυζαντίου

 

της Μαρίνας Μαραγκού

Αναδημοσίευση από το περιοδικό «Ιστορία» (τ. 507, Σεπτέμβριος 2010, όπου συμπεριλαμβάνεται πλούσια βιβλιογραφία και πλήθος διευκρινιστικών υποσημειώσεων)
Πηγή: http://www.ppol.gr/cm/index.php?Datain=6351&LID=1

H χρονολογία της ίδρυσης της Κωνσταντινούπολης, της «Νέας Ρώμης», από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο σηματοδοτεί την αρχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ένα νέο αμάλγαμα προκύπτει, με ελληνική αυτοσυνείδηση στην παιδεία και στον πολιτισμό, συμβιβασμένο με τη διείσδυση του ρωμαϊκού στοιχείου.

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατά τον 4ο αιώνα έχει αρχίσει να γηράσκει και στην προσπάθεια ανόρθωσης και αποκατάστασης της ενότητάς της υποχρεώνεται να αναθεωρήσει τους πολιτικούς της προσανατολισμούς και «κάνει τη θρησκεία υπόθεση του κράτους». O χριστιανισμός θριαμβεύει σε μια εποχή απογοητεύσεων και το μήνυμά του έχει μια απήχηση πιο πλατιά σε σχέση με τις άλλες θρησκείες. O Καισαρείας Ευσέβιος στον «πανηγυρικό του Κωνσταντίνου», δοξολογώντας τη νέα θρησκεία, γράφει: «ένας Θεός κηρύχθηκε σε όλη την ανθρωπότητα, ενώ συγχρόνως αναπτύχθηκε μια παγκόσμια δύναμη: η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Με πίστη στον ίδιο Θεό, σαν δύο πηγές ευλογίας, παρουσιάστηκαν για το καλό των ανθρώπων η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και η χριστιανική ευσέβεια... Δύο παντοδύναμες δυνάμεις, εκκινώντας από το ίδιο σημείο, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και o χριστιανισμός, δάμασαν και συμβίβασαν όλα αυτά τα αντίθετα στοιχεία».

Η εφημερίδα "Αρτοζήνος" τεύχος 181 του Συνδέσμου Σερβαίων Αρκαδίας

Κλικ στη σελίδα για zoom in.  Με κλικ στο εικονίδιο που εμφανίζει τα 4 βέλη θα διαβάσετε την εφημερίδα σε μοντέλο Πλήρους οθόνης. Το μέγεθος των γραμμάτων ρυθμίζεται απο την εμφανιζόμενη στην κορυφή μπάρα.  (+ για μεγέθυνση - για σμίκρυνση).

---

Η εφημερίδα "Αρτοζήνος" του Συνδέσμου Σερβαίων Αρκαδίας (τεύχος 180)

Κλικ στη σελίδα για zoom in.  Με κλικ στο εικονίδιο που εμφανίζει τα 4 βέλη θα διαβάσετε την εφημερίδα σε μοντέλο Πλήρους οθόνης. Το μέγεθος των γραμμάτων ρυθμίζεται απο την εμφανιζόμενη στην κορυφή μπάρα.  (+ για μεγέθυνση - για σμίκρυνση).

---

Το νοικοκυριό

Η Χώρα η δική μας, μου φαίνεται πως μοιάζει, με το νοικοκυριό, που ο νοικοκύρης λείπει, που και η κυρά του, θέλει και αυτή, την καλοπέραση της.

 Αυτή!...Πιάνει ψωνίζει βερεσέ σε όλα τα μαγαζιά του χωριού.

Πηγαίνει και στην χώρα!...

Και όποιος και όσα και όπου, ότι της δίνουνε παίρνει. Και για την καλοπέραση της, λουκούμια, καραμέλες παίρνει  μπόλικες, για αυτή και τα παιδιά της….

Για να χορτάσει την κοιλιά της!... μοιράζει και στην γειτόνισσά της!...

Ο λαγός και ο Βουλευτής

Ανήμπορος γύρισε από την μαστοριά ο μάστορας ο Σ....
Μία δύο ημέρες άντεξε δεν μπόρεσε παραπάνω, υπέφερε, έπεσε στο κρεβάτι.
Από την χώρα έστειλε και έφερε τον γιατρό να έρθει για να τον γιάνει.
Ήρθε,  τον εξέτασε  ο γιατρός, έδωσε τις οδηγίες του μαζί και τα γιατρικά του.
Να φύγει η αρρώστια γρήγορα από  κοντά του, από τον άρρωστο να πάει μακριά του. 
Σε άγρια βουνά,  σε ανήμερα, άγρια ρουμάνια. 
Τις οδηγίες έδωσε ο γιατρός,  καλά να τις τηρήσει και αν σε μια βδομάδα το κακό επιμένει δεν υποχωρήσει στην Αθήνα στο νοσοκομείο  χωρίς άλλο, πρέπει να μετακομίσει.
Παίρνει, πίνει τα φάρμακα ο άρρωστος,  καθώς ο γιατρός ορίζει .

Ο Κώστας- Μάγκας και το πέρασμά του απο το Κοπανάκι της ορεινής Τριφυλίας

 Αναδημοσίευση
Πηγή: komianos.wordpress.com

ΛΑΓΚΑΔΙΑΝΟΙ ΠΕΤΡΑΔΕΣ ΕΠΙ ΤΟ ΕΡΓΟΝ, Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΔΕΞΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΩΣΤΑ - ΜΑΓΚΑΣ

Ο μάστρο Πανάγος  – Κατσιάπης ήρθε στο Κοπανάκι, από το χωριό Σέρβου ένα  από τα χωριά στα Λαγκάδια Αρκαδίας. Γύρω στο 1947, σαν τον Δημήτρη Κοντούλη ή γνωστό σαν “Μήτσο – Μάστορα”, τα αδέλφια τους Καρβουνίδες, τον Χρήστο Κωνσταντόπουλο, και τόσους άλλους, τον καιρό που στο Κοπανάκι και στις γυρω περιοχες, οι φαμελιάριδες άρχιζαν δειλά – δειλά να κτίζουν τα σπιτικά τους. Σέρνοντας μαζί του  όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή,  ένα τσούρμο μαστόρους, βοηθούς, καμιά δεκαπενταριά γαϊδουρομούλαρα, τα απαραίτητα εργαλεία για το σπάσιμο, το σκάλισμα και το κτίσιμο της πέτρας.

Νέμεσις και ο Νόμος

Ορφικός Ύμνος
Εσένα τη Νέμεση καλώ,
τη βασίλισσα την πανίσχυρη,
μέσω της οποίας αποκαλύπτονται οι πράξεις των θνητών ανθρώπων,
την αιώνια, την αξιοσέβαστη, με την απεριόριστη όραση,
εκείνη που αγαλιάζει με το ορθό και το δίκαιο
[...]σε κάθε θνητό είναι γνωστή η επιρροή σου,
και οι άνθρωποι βογγούν πίσω από τα δίκαια δεσμά σου,
γιατί κάθε σκέψη καλά κρυμμένη στο μυαλό,
ξεκάθαρα αποκαλύπτεται στη θέα σου.
[...] Έλα ευλογημένη και ιερή Θεά, εισάκουσε την προσευχή μου,
και βάλε στη φροντίδα σου τη ζωή του πιστού σου,
την αγαθοεργή σου βοήθεια δώσε στην ώρα της ανάγκης,
και άφθονη ισχύ στη δύναμη της λογικής,
τις σκέψεις τις ασεβείς, τις αλαζονικές και τις χαμερπείς διώξε μακριά

H ρομφαία του αγγέλου πρέπει να καταπέσει εις την κεφαλή κάθε κοινωνικού κακοποιού. Ο Νόμος της κοινωνίας! Η δικαιοσύνη, δεν πρέπει να είναι τυφλή… ή αλλήθωρη!... Πρέπει να βλέπει και να βλέπει πολύ καλά,και να ενεργεί άμεσα!... Να επανέλθει η θανατική ποινή για να έρθει το δίκιο στην θέση του, να μη παίζουμε με τη κοινωνία! Την τιμωρία!... Να την επιβάλει ο νόμος της κοινωνίας και όχι η κοινωνία… Διότι η κοινωνία μπορεί να είναι και να γίνει πολύ ποιο σκληρή και ασυγκράτητη!... { Και τότε θα κρύβονται και οι Θεοί!...}

Η Κολιτσίνα

Καλημέρα Θοδωρή.
Καλημέρα Πανάγο.
Σαν καλή μέρα μου φαίνεται σήμερα, ήθελα να πάω στο αμπελάκι για κλάδεμα και μου φάνηκε πως θα το έπιανε βροχή και δεν πήγα. Όπως σε βλέπω και με βλέπεις, μου φαίνεται πως τζάμπα την έχασα την μέρα…
Έλα καημένε μου, δεν χάνεται ο καιρός, όλος μπροστά μας είναι, η μία μέρα κολλητά στην άλλη πάει.
Ναι αλλά έπιασε ο Μάρτης κοντεύει να βγει η σαρακοστή και το αμπελάκι είναι ακλάδευτο και τι κρασί θα πιούμε, Πανάγο;
Και εγώ ήθελα να πάω να βοηθήσω στη στάνη… Βαρέθηκα, όλο τα ίδια και τα ίδια, είδα και την ημέρα έτσι και είπα να βγω από νωρίς στην αγορά, να συμμαζέψω και τούτα τα παλιάρβυλα να τους βάλλω καμιά προκαδούρα στο τσαγκάρη, να περάσει η κακιά εποχή, να ιδώ και κανένα φίλο καλό, να τα ειπούμε λιγάκι, να πιούμε κανά κατρούτσο, γιατί ο καιρός διαβαίνει και το αμπελάκι εκεί θα μείνει και τα κουδούνια στην στάνη θα κτυπάνε και εμείς θα φύγουμε Θοδωρή και δεν θα ειδωθούμε…
Και άρχισε ο γέρο Παγάγος να σιγοτραγουδάει το ποιο κάτω τραγούδι:
<< Αρρώστησα δεν ειδωθήκαμε, παντρεύτηκα δεν ήρθες, πεθαίνω δεν με είδες!... Τι να σε κάνω πια, για πατριώτη, για συγγενή, για φίλο, για κουμπάρο;… Τι σε θέλω που σε έχω;…>>

Έτσι χτίστηκαν οι εκκλησιές των Λαγκαδίων

Αναδημοσίευση
Πηγή: ιστοσελίδα inarcadia.gr
http://www.inarcadia.gr/dd/lagadia/lagadiaekklis.htm

25 του Μάρτη 1808. Για πρώτη φορά στις Λαγκαδιές χτυπάνε τα σήμαντρα απ' τις δυο ολοκαίνουργιες εκκλησιές και φλογίζουν τις ψυχές των σκλαβωμένων ραγιάδων. Μια γρια ρωτάει ένα παλικάρι:

Ο ιερός ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών.
Το έργο ολοκληρώθηκε
 σε σαράντα μέρες
χάρις στην εξυπνάδα του Δεληγιάννη.

 Πώς βαρούνε, γιε μου, τούτες οι καμπάνες! Δεν έχω  ακουστά στη ζωή μου τέτοιες φωνές! Πέτρες ραΐζει το σκούξιμό τους! Λες ν' αναζούπησε ο ραγιάς;" 

"Αλήθεια, γερόντισσα. Η κραυγή τους φτάνει στα μεσούρανα! Φαίνεται πως έφτασε πια η ευλογημένη ώρα της λευτεριάς. Οι παλιότουρκοι που κάθονται στο σβέρκο μας κάπου τετρακόσια χρόνια, είναι πια καιρός να προγκίξουνε από τ' άγια μας χώματα και να πάνε από κει που ήρθανε. Φωνή λαού, οργή Θεού!"

Τιμή και δόξα στο Γερο - Ντεληγιάννη - Μοραγιάννη, άρχοντα του Μοριά, με τη γεμάτη ελληνικό αίμα καρδιά του, που εμπνεύστηκε αυτό το έργο. Τιμή και δόξα και στους λαγκαδινούς μαστόρους, που με το πυρωμένο καμίνι της ψυχής τους, την απαράμιλλη τέχνη τους πάνω στην πέτρα, το στέρεο σαν κάστρο μυαλό τους και τη σβελτοσύνη που η πίστη τους την έκανε ... απίστευτη, υψώσανε στον ήλιο τις δυο τρανές και θαμαστές εκκλησιές, το Μάρτη του 1808.

Ο κοκκινολαίμης

Αναδημοσίευση

Πηγή: ιστοσελίδα servou.gr
http://www.servou.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1763:dfg&catid=144:efd&Itemid=71

Μπα ! που τον θυμήθηκε τώρα τούτος τον κοκκινολαίμη ; αναρωτηθήκατε κιόλας ...

Ναι. Απ' όλα τα πουλιά πιο πολύ αγαπώ τον κοκκινολαίμη. Κι αυτή η αγάπη ήρθε απότομα και ξαφνικά σαν εκείνο που λένε κεραυνοβόλος έρωτας. Και θα ιδείτε πως και γιατί. Μη βιάζεστε. Μικρή είναι η ιστορία. Τόσο μικρή σαν το πουλάκι ετούτο.

Ένα ματσάκι γράμματα μόνο.

Τον κοκκινολαίμη τον ξέρετε δα όλοι ή σχεδόν όλοι. Όχι βέβαια όπως το χελιδόνι ας πούμε ή την τσίχλα ή την καρδερίνα ή τον κότσιφα και την πέρδικα - καίτοι οι τελευταίες τείνουν να εξαφανιστούν, να τις εξαφανίσει δηλ.ο άνθρωπος, ποιος άλλος ; - ή το σπουργίτι ή το περιστέρι. Αλλά τον ξέρετε, είμαι σίγουρος. Αλλού τον λένε και καλογιάννο. Και στην Κρήτη Γιαννακό.

Για τους λίγους όμως που πιθανόν να μην τον ξέρουν και ιδίως για τα παιδιά, λέω ότι μιλάμε για ένα πολύ μικρό πουλάκι. Μια μπαλίτσα φουσκωτή, παχουλή απο αφράτα πούπουλα μικρότερη απ' του τέννις. Γιατί χωρίς τα πούπουλα είναι δεν είναι ίσαμ' ένα μικρό κεράσι ή βύσσινο. Χωρίς λαιμό καθόλου. Και τον λένε κοκκινολαίμη. Λες και έχει λαιμό σαν του λέλεκα ή της καμηλοπάρδαλης, που όμως δεν την είπαμε λαιμοπαρδάλω.

Και γιατί εκεί κάτω από τα ματάκια του και τη μυτούλα του, σε μια ιδέα λαιμού, έχει μια τραχηλίτσα κοκκινότριχη.

Η Αντίληψη

Στραβός από το ένα μάτι,  με το άλλο θαμπίζοντας,  επήγε στο γιατρό ο Γιάννης. 
Και ο γιατρός τον κοίταξε και τον ρωτάει:
-Δεν μου λες κύριε Γιάννη,  οδηγείς;
Και ο Γιάννης θαρρετά και ευθαρσώς του απαντάει:
-Ναι γιατρέ και πολύ καλά το πηγαίνω!
Αυτό πειράζει στο μάτι;
Ή μήπως επιδεινώνει την κατάσταση περισσότερο από ότι είναι;

Δωρητές- Ευεργέτες- Ήρωες

 Σε ακαθόριστες χρονικές περιόδους η Φύση, η Θεία πρόνοια μεριμνά και εμφανίζονται εις την κοινωνία των ανθρώπων, άνθρωποι προικισμένοι με ιδιαίτερα, χαρακτηριστικά, ψυχικά, σωματικά και πνευματικά .

Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν συνήθως πράγματα θαυμαστά, αδύνατα, σχεδόν ακατόρθωτα από τους περισσότερους, τα οποία όμως αποδεδειγμένα ωφελούν πολλούς άλλους ανθρώπους.

Γορτυνία

Αρκαδία - Γορτυνία!..
Γη, μάνα, Θεών, ανθρώπων  Ηρώων, Αγίων, που τα παιδιά που γεννάς, από νωρίς σε ξένους τόπους, με σκληρότητα, με πίκρα  τα στέλνεις.....
Και όμως κάτι έχεις απόκρυφο, κάτι στην γέννα  τους κάνεις....  
Τα μαγεύεις!!!....
Που αντί για τα βάσανα τους να σε μισούνε....
Παντού και πάντα προκόβουνε και σε αγαπούνε!

Εκεί δύσκολα φυτρώνει η ελιά, δεν  βγαίνει το λάδι, οι άνθρωποι αυτοί, όπου έβρισκαν την ελίτσα, δεν την έτρωγαν, μόνο ολημερίς την έγλυφαν, την πείνα τους να  στομώσουν.... Να χορτάσουν…
Ο νους τους ήταν οξύς, τα μπράτσα τους, από την σκληραγωγία σαν ατσάλι!...
Το μάτι τους  και το μυαλό τους, από την πείνα, είναι ξάστερο!...
Βλέπει σαν του αετού το μάτι και αστράφτει σαν τον ήλιο!...
Αχόρταγα πεινάνε, για τίμια δουλειά, για τέχνη, για γράμματα και επιστήμη!....
Γιαυτό παντού, πάντοτε την προκοπή τους κάνουν!!!

Γιάννης Στ Βέργος{Γορτύνιος}

02.02.20011

Aπο τον Ουρανό στη Γη

Από μικρός φαινόταν ο Θανάσης, πως έχει την Θεία κλίση, το κάλεσμα του θεού να τον υπηρετήσει.  Όταν  σιγά, σιγά η γιαγιά  του με το λαδικό στο χέρι πήγαινε  να ανάψει στο εικονοστάσι  της Παναγιάς, στο σπίτι το καντήλι, από κοντά και αυτός κούτσα,  κούτσα  πήγαινε με το λιβανιστήρι.  Σαν άκουγε το ηλιοβασίλεμα να κτυπά της εκκλησιάς η καμπάνα.

Και σαν μεγάλωσε και τσάπωσε λιγάκι και πήγαινε στην εκκλησιά την Κυριακή να λειτουργηθεί,  είδε εκεί του Άγιου το θυμιατήρι, με ευλάβεια και σέβας πολύ στην  λειτουργιά ο παππάς να το κουνάει και από εκεί να βγαίνει ο καπνός πολύς, το θυμίαμα, λιβάνι μυρωδάτος,  σύννεφο  να τον περικυκλώνει και τότε του φάνηκε πως τον παππά, στα ουράνια τον σηκώνει.

Οικουμενική διακύρηξη ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Με σέβας, στον άνθρωπο, στην ελευθερία του, στις σκέψεις του νου του, της έκφρασης του λόγου του, την διάχυση της γνώσης, επιτρέπεται εδώ, με ευπρέπεια και σεβασμό στις αρχές αυτής της διακήρυξης, όποιος επιθυμεί, θέλει και μπορεί, άμεσα, ελεύθερα,  να εκφρασθεί.

Γιάννης Στ Βέργος{Γορτύνιος}

07.01 2011

Οικονομικές απόψεις εκλαϊκευμένες

                             
Τα οικονομικά πολιτικά συστήματα και οικονομικές θεωρίες κλυδωνίζονται. 

Οι θεωρίες και τα πολιτικά συστήματα αμφισβητούνται, ως αναποτελεσματικά, καταρρέουν, ή είναι έτοιμα να καταρρεύσουν.                

Oι οικονομικοί συνασπισμοί και ενώσεις τρίζουν ασφυκτικά οι συνδετικοί δεσμοί τους, ανταγωνιζόμενοι μεταξύ τους στην αντοχή τους, στους τριγμούς τους! 
Αμφισβητούνται εάν θα αντέξουν, στο πόσο;… Και στο πότε.. θα σπάσουν!
Η αμφιβολία τους μεγάλη, θα διατηρηθούν ή θα καταρρεύσουν;

Ο κάθε δεσμός από μόνος του βαστά το βάρος του,  το βάρος που του αναλογεί και το βάρος και τις υποχρεώσεις  των άλλων που προσπαθούν να του επιρρίψουν, βάρος,  ενοχές και ευθύνες.

Οι άνθρωποι, τα Έθνη,  οι λαοί αγωνιούν!
Η παγκοσμιοποίηση της αγοράς καλή!...
Στην θεωρεία, όμως!…
Στην πράξη;...  Κάτι πρέπει να αλλάξει...  

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

                                  ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ  ΤΟ   2011

<<-Όπου και αν σπείρεις την αγάπη  φυτρώνει κι όπου καρπίσει γλυκαίνει την ζωή και κάνει ολάκερη την Γη  σπίτι σου!....>>
[ Θ Κ Τρουπής] 

Συμβουλή:
Για τον καινούργιο χρόνο μια μόνο, συμβουλή-ευχή, σου δίνω:
Για τα πολλά τα άχρηστα μη δίνεις μεγάλη σημασία!
Μόνο για την υγεία!..
Όποιος, σε πρήζει… σε στενοχωρεί, από τους τρανούς, τους πολιτικούς, το ΔΝΤ, και τους γνωστούς, που σου κάνουνε τον φίλο και τάχατες σε αγαπάνε, τους λες, αν σε παίρνει και φωναχτά…, για να ξενοιάσει ο νους σου, αυτό που έλεγαν, οι παππούδες:
<<Άει από δω... Χάμου...! - Άει… σιαπέρα ρέε ε..! >>
Και αυτοί χαϊδεύανε τα… αρνιά τους...!!
Γιάννης Στ Βέργος-Γορτύνιος
01.01.2011

Μηνύματα και ευχές για το έτος 2011