Γορτύνιοι-Αρκάδες

Στην Γορτυνία, περισσότερο από όπου αλλού, και από όλη ακόμα την Αρκαδία,  είναι αλλιώς, αλλιώτικοι οι άνθρωποι!... 

Σε χαιρετούν και σου μιλούν με τον δικό τους τρόπο!… 

Ανάλογα με το τι, στην κεφαλή σου κουβαλάς, το τι σου κόβει ο νους σου... 

Με το τι  έχεις στα χέρια σου, και κρατάς  και φέρνεις!...  

Από πνεύμα, αρετή, ήθος, και πλούτο!...  

Το τι, στον τόπο αυτό αφήνεις και όχι με το τι από  τον πλούτο της, από την Γης τους, τον τόπου τους, χωρίς να το πληρώσεις, παίρνεις… 

Και αν είσαι ντόπιος στην καταγωγή και κάνεις πως πωλήσεις γη, χωρίς να έχεις μεγάλη ανάγκη, τότε στα ίσια, ευθαρσώς σε λένε αχαΐρευτο!.. 

Εκτίμηση  από κανένα τους δεν έχεις… 

Αν πουλήσεις χωρίς να υπάρχει αρρώστια και το πατρικό  σου το σπίτι, τότε… στην αρχή τους πιάνει όλους στενοχώρια, κόμπος στο λαιμό, μετά φωναχτά, ξάστερα, στα ίσια, μπροστά σου, σε λένε:
 Ξέφτιο!… Ρετάλι!...  

Ρε… Ρε…. Σου λένε:  Είσαι μπίτι ρεμάλι!…  

Σου γυρίζουν περιφρονητικά όλοι τους, το κεφάλι… 

Κανένας τους δεν σε χαιρετάει…. 

Αν το αφήσεις το πατρικό  το σπίτι να γκρεμιστεί, ενώ μπορείς να το φτιάξεις, δεν έχεις στασιό καθόλου... 

Όπου και αν βρίσκεσαι, κοντά, ή μακριά, σε ανατολή, σε δύση…   σε κατατρέχουν  όλοι….  

Όλοι  τους  μαζί, νέοι, γέροι, μικροί-μεγάλοι, δεν σου κάνουνε έκπτωση, δεν σου κάνουνε την χάρη… 

Ολοχρονίς σε βρίζουνε  σε καταράνε...  

Όταν από μακριά το σπίτι, γκρέμιο, το αντικρίζουν!...  Το γροικάνε…
Και με τον τρόπο τους σε αναγκάζουν, από ντροπή, συναίσθημα και όχι από οικονομικό διάφορο, συμφέρον, όλοι τα πατρικά τα σπίτια να φτιάχνουν!... 

Όποιος εκεί το σπίτι φτιάχνει όλοι το βοηθάνε και κρασί μπόλικο, τους μαστόρους, τους κερνάνε, και στην σκεπή, μεταξωτό μαντήλι, το Καλαματιανό,  κρεμάνε!…

 Εκεί σε αυτόν τον τόπο, όποιος σε υπερήλικα, σε σεβάσμιο γέροντα, γριά κάνει τον έξυπνο, κομπάζει, αντιμιλάει, φουσκώνει σαν τον γάλο, τον στέλνουν στον αγύριστο,  και του λένε:

 Άει σιαπέρα  ρέ ε ε… 

Χάι χάσου από εδώ χάμου!… 

Την Γη της Γορτυνίας πρέπει, επιβάλλεται ο Γορτύνιος να σέβεται, έμπρακτα να αγαπάει,  να υποστηρίζει,  να στέλνει, να φέρνει και όχι από εκεί να παίρνει... 

Να πηγαίνει με τα χέρια γεμάτα και να φεύγει με αδειανά!...  

Από εκεί,  από αυτόν τον τόπο, το μόνο που σου επιτρέπεται να παίρνεις, ας είσαι  ντόπιος, φίλος, γνωστός, ξένος, περαστικός, διαβάτης, μόνο  το ήθος, το φιλότιμο, την λεβεντιά, την τιμιότητα, την εργατικότητα,  το πνεύμα, την ντομπροσύνη, το καμάρι!... 

Από αυτά, τα τέτοια, πάρε, φανερά, κρυφά από όσα, θέλεις! 

Εκεί αυτά, ερωτεύονται, γεννούν, γεννιούνται, γίνονται, αυξάνονται, ποτέ τους, μέχρι τώρα δεν στερφεύουν! 

Τα άλλα μη τα αγγίξεις… 

Μη παίρνεις  από υλικά αγαθά, ούτε σπυρί σιτάρι!..  

Να  κλέβει, να παίρνει μόνο τα ηθικά διδάγματα, να  κάνεις, να κάνει και εσύ και αυτός τα ίδια!...  

Ευεργεσίες, δωρεές, ευεργετήματα!... 

Σχολειά να χτίζεις και εκκλησιές να φτιάχνεις δρόμους και μονοπάτια  του πνεύματος, της πρόκοψης, της αγάπης, της επιστήμης και  της προόδου… 

Εκεί  αυτά τα θέλουνε,  τα κρατάνε και με ανοιχτά τα μάτια τους  τα φυλάνε, αυτά, τα μήλα τα χρυσά των Εσπερίδων!...

Κανένας, τα κειμήλια αυτά, την παράδοση, τα όσια, τα ιερά, τα πατρικά, τα παστρικά, να μη τα μολέψει και μπαμπέσικα τα κλέψει!... 

Το ήθος, το φιλότιμο, την τιμή, την μπέσα,  την λεβεντιά,  να μη  την στραπατσάρει!... 

Αγνή, αμόλυντη από αυτή, λίγο ή πολύ, για χάρισμα ο καθένας τους, από τον τόπο αυτό, να πάρει!... 

Γιάννης Στ Βέργος {Γορτύνιος} 

10.02.2013