Ορέ! …
Μπερδεύτηκα, μπερδεύτηκα, δεν ξέρω τι να κάνω;…
Πως τα καταφέρανε οι καιροί και οι οργισμένοι χρόνοι;…
Να κελαηδάει ο κόρακας, [η καρακάξα] και να σιωπά… Να μουγκαθεί, το αηδόνι!...
Από γεννησιμιού μου, αν και είμαι αισιόδοξος και κάτω δεν το βάζω, τώρα, από λίγο-λίγο μπερδεύτηκα, απογοητεύτηκα, από τα φερσίματα των άλλων, των πνευματικών και πολιτικών ηγετών μας, των μεγάλων….
Ας λέμε όμως, εμείς οι μικροί και την μικρή, πικρή αλήθεια, αφού οι μεγάλοι, δεν την λένε… όμως με τα λόγια μας…. τους άλλους, να μη τους φοβίζουμε, και να μη τους παραθαρράμε!!!
Για να μη τους τρώει η παραθάρρια, η δικιά μας….
Να πάρουνε την έγνοια τους!…
Να δούνε, τι θα κάνουν!...
Τι τα θες, και τι τα γυρεύεις;… Και μη τα συγυρνάμε!....
Απλά είναι τα πράγματα, αυτοί, οι τρανοί,οι μεγάλοι, τα κάνουν μπερδεμένα, για να κάνουν οι άλλοι την δουλειά τους!...
Και εμείς, εμάς, αυτοί, να μας βάλουν να μαλώνουμε, να σκοτωθούμε μεταξύ μας…
Και αυτοί, μετά, με μας να περιγελάνε!...
Πως καταντήσαμε έτσι;…
Πώς;…
Γιατί;…
Το τι μας λείπει;…
Είμαστε λειψοί;...
Στον απλοϊκό, τον φτωχό λαό, νομίζω πως από ήθος και μυαλό, καθόλου δεν του λείπει…
Στους άλλους, το κάτι τις, τους λείπει…
Τι;…
Το ήθος είναι το πρώτο, και η μπέσα-η εμπιστοσύνη στα λεγόμενα τους…
Έχει μολυνθεί και το άλας!...
Και δεν λέει ο άνθρωπος για τον άνθρωπο καλή κουβέντα, να εγγυηθεί για το ήθος του, για την προκοπή του…
Αυτό, ούτε να σου περάσει από το νου σου….
Μόνο στις τράπεζες, δίνει ο ένας στο άλλον την εγγύησή τους, για να πάρουν και οι δύο τους το δάνειο της καλοπέρασης και να κάνουν κατ ευθείαν και την αμφίδρομη απάτη….
Προσωπικά δεδομένα σου λένε οι τρανοί και με το νόμο!...
Συσκότιση να μη βλέπεις γύρο σου τι γίνεται ,ποιος και τι υπάρχει;…
Το καλό, το κακό, το τίμιο, το άτιμο, τα ηθικό, το ανήθικο.
Αν δεν καταργηθούν τα λεγόμενα προσωπικά δεδομένα τα κρυφά- τα κρυφούτσικα να μην υπάρχουν, για να ξέρει ο καθένας μας, τον καθένα μας, τον τίμιο, τον ενάρετο, τον ηθικό, τον ανήθικο, τον απατεώνα, τον αχάριστο και αν δεν αναγνωριστεί η αξία του καθενός, όπως, καθώς του πρέπει!..Κράτος, δικό μας,όπως του πρέπει, με υπόληψη, δεν πρόκειται να γίνει.
Και αν η δικαιοσύνη, άμεσα, γρήγορα, δεν τιμωρήσει τους απατεώνες, τους κλέφτες του δημόσιου κορβανά, τους καταχραστές, τους αχάριστους, τους επίορκους θεματοφύλακες, αυτοί, όποιοι και αν είναι, που τους ξέρουνε, και αν δεν τους ξέρουνε, να τους το ειπώ εγώ, αν θέλουν, πως να τους βρούνε… Σωτηρία δεν υπάρχει…
Μη δικάζουν τον πεινασμένο, που άρπαξε την φραντζόλα!...
Αυτόν, ας τον αφήσουν τελευταίον!...
Η παρακράτηση και μη απόδοση του φόρου, εισφορών κλπ να θεωρείται, ληστεία, κατάχρηση, απάτη… Πρέπει αμέσως, αυτό στιγμής κλείσιμο της επιχείρησης, και δήμευση της ατομικής περιουσίας… σε αυτούς που δεν αποδίδουν τις ασφαλιστικές εισφορές των εργατών, το παρακρατημένο ΦΠΑ και τον αναλογούντα φόρο.
Χωρίς αναβολές και ιδιαίτερες προσκλήσεις!….
Να ειδής, πώς πρώτα θα έρχεται η απόδειξη, χωρίς, άλλες, πολλές κουβέντες…
Σε αυτούς που δεν έχουν εμπιστοσύνη στο Κράτος τους, στα ήθη, τα έθιμα, στους νόμους του, στο νόμισμά του και στα οικονομικά του και ενώ καρπώνονται τους καρπούς του, κρυφίως για άλλους δουλεύουνε και άλλα Κράτη ωφελούνε.
Για αυτούς ας τους επιβάλλουν και εφαρμόσουν τον νόμο της αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας, που η ήπια ποινή τους ήταν, ο εξοστρακισμός.
Αυτός, τους πρέπει!...
Και μη μας βάζουνε να μαλώνουμε ή να διαπλεκόμαστε μεταξύ μας.
Αν όχι….
Τότε με αυτά… και τα άλλα…, Άδικα παλεύουν του κάκου πολεμάνε και πολεμάμε!...
Τα λαμόγια βοηθάνε και βοηθάμε!...
Και με το μυαλό που έχουνε και έχουμε και όπως το πάνε και το πάμε….
Τα χρόνια που θα έρθουν θα είναι δίσεκτα, δύσκολα, μαύρα και αραχνιασμένα!...
Γι αυτό αγάπη!... Αλληλοβοήθεια!.. Εμείς οι μικροί, οι φτωχοί… ο ένας στον άλλον… Ας τον πιάσουμε τον άλλον από το χέρι…
Όποιος μπορεί, ας δώσει δουλειά, ένα κομμάτι ψωμί στον πεινασμένο…
Και τούτο να βάλετε καλά στο νου σας, το ευρώ δεν χάνεται, μη το πετάτε, μη σας τρομοκρατούν οι άλλοι, πως δεν έχει αξία, αυτοί να το μαζεύουν!...
Πως τάχα, είναι άχρηστο, πως τάχα είναι τιποτένιο….
Και αυτό, ακόμα αυτοί λένε…
Θα το αποτινάξουμε να απαλλαγούμε!...
Όμως εγώ σας λέω, με το ευρώ θα πορευτούμε!..
Ζωντανοί, ή μισοπεθαμένοι.
Ας πούμε και μια αλήθεια, που ηγέτες, οι πολιτικοί δεν την λένε και τον λαό δεν συμβουλεύουνε, για να μη πεινάσει.
Εγώ από όσα καταλαβαίνω μια συμβουλή στους νέους δίνω, βαθιά, καλά, να βάλουν στο μυαλό τους: Να έχουν την υγειά τους, να αυξήσουνε όσο μπορούν περισσότερο τις γνώσεις τους, απανταχού της Γης να τις αξιοποιήσουν.
Την Γη τους να μη την πουλήσουν, να την καλλιεργήσουν, όσοι μπορούνε και στην αυλή του σπιτιού, να θρέφουν μια κατσίκα, ένα ζευγάρι κότες, και μια κουνέλα!..
{Πρωτογενή παραγωγή. Όλα τα έχει φτιάξει ο άνθρωπος…. Χώμα όμως δεν μπόρεσε να φτιάξει!… Και του Χάρου!... τίποτα δεν κάνει…}
Τότε θα έχουνε στο σπιτικό τους πάντοτε επάρκεια και αυτάρκεια.
Ανεξαρτησία!... Αξιοπρέπεια! ...
Ποτέ δεν θα έρθουν στην ανάγκη να ζήσουν με ζητιανιά- με δανικά...
Ποτέ δεν θα πεινάσουν!...
Για εμάς τους μεσόκοπους, τους γέρους;… Τι να ειπώ;…
Φταίμε… φταίμε…
Καλύτερα η σιωπή!...
Ας… πάμε- ας πάνε...να…
Ας ανοίγανε- ας ανοίγαμε, τα μάτια μας, τα φωτερά μας, με τους ηγέτες που βάλαμε τόσο καιρό , άτσαλα, να μας κυβερνάνε…
Η αγανάκτηση, η λύπη, ο θυμός, η οργή και πολύ περισσότερο η πείνα, ποτέ δεν είναι καλός σύμβουλος, τα κακά πάντοτε συμβουλεύουν.
Ποτέ αυτά δεν κάνουν το καλό, την προκοπή, αυτά δεν φέρνουν!...
Αυτά σπέρνουν πάντα, παντού την συμφορά, με δάκρυα την οργή ποτίζουν, αυτή για να θεριεύσει… και τον θεριστή, θερίζουμε τι;…
Ας προσπαθήσουν, αυτοί που λένε πως είναι πνευματικοί – πολιτικοί ηγέτες, αυτή την σπορά να κόψουν, την συμφορά να την κωλώσουν, τα δάκρυα να σταματήσουν!...
Δουλειά- ψωμί στους νέους να δώσουν…
Και αν δεν ξέρουν, το πως, ας πάρουν για συμβουλάτορα έναν αγράμματο, φτωχό, Γορτύνιο φαμελιάρη, νοικοκύρη, και ότι τους πει αυτός, ας κάνουν, και το πιο καλύτερο θα είναι υπουργό των οικονομικών, αυτόν να τον κάνουν…
Κάλιο, από αυτούς, τους μερικούς, θα τα καταφέρει….
Τουλάχιστον αυτός θα είναι, ηθικός, εργατικός, φιλότιμος και τίμιος!...
Και από το αγκάθι Θεέ μου, ας βγει το ρόδο!...
Γιάννης Στ Βέργος {Γορτύνιος }
06.01.2013
Πως τα καταφέρανε οι καιροί και οι οργισμένοι χρόνοι;…
Να κελαηδάει ο κόρακας, [η καρακάξα] και να σιωπά… Να μουγκαθεί, το αηδόνι!...
Από γεννησιμιού μου, αν και είμαι αισιόδοξος και κάτω δεν το βάζω, τώρα, από λίγο-λίγο μπερδεύτηκα, απογοητεύτηκα, από τα φερσίματα των άλλων, των πνευματικών και πολιτικών ηγετών μας, των μεγάλων….
Ας λέμε όμως, εμείς οι μικροί και την μικρή, πικρή αλήθεια, αφού οι μεγάλοι, δεν την λένε… όμως με τα λόγια μας…. τους άλλους, να μη τους φοβίζουμε, και να μη τους παραθαρράμε!!!
Για να μη τους τρώει η παραθάρρια, η δικιά μας….
Να πάρουνε την έγνοια τους!…
Να δούνε, τι θα κάνουν!...
Τι τα θες, και τι τα γυρεύεις;… Και μη τα συγυρνάμε!....
Απλά είναι τα πράγματα, αυτοί, οι τρανοί,οι μεγάλοι, τα κάνουν μπερδεμένα, για να κάνουν οι άλλοι την δουλειά τους!...
Και εμείς, εμάς, αυτοί, να μας βάλουν να μαλώνουμε, να σκοτωθούμε μεταξύ μας…
Και αυτοί, μετά, με μας να περιγελάνε!...
Πως καταντήσαμε έτσι;…
Πώς;…
Γιατί;…
Το τι μας λείπει;…
Είμαστε λειψοί;...
Στον απλοϊκό, τον φτωχό λαό, νομίζω πως από ήθος και μυαλό, καθόλου δεν του λείπει…
Στους άλλους, το κάτι τις, τους λείπει…
Τι;…
Το ήθος είναι το πρώτο, και η μπέσα-η εμπιστοσύνη στα λεγόμενα τους…
Έχει μολυνθεί και το άλας!...
Και δεν λέει ο άνθρωπος για τον άνθρωπο καλή κουβέντα, να εγγυηθεί για το ήθος του, για την προκοπή του…
Αυτό, ούτε να σου περάσει από το νου σου….
Μόνο στις τράπεζες, δίνει ο ένας στο άλλον την εγγύησή τους, για να πάρουν και οι δύο τους το δάνειο της καλοπέρασης και να κάνουν κατ ευθείαν και την αμφίδρομη απάτη….
Προσωπικά δεδομένα σου λένε οι τρανοί και με το νόμο!...
Συσκότιση να μη βλέπεις γύρο σου τι γίνεται ,ποιος και τι υπάρχει;…
Το καλό, το κακό, το τίμιο, το άτιμο, τα ηθικό, το ανήθικο.
Αν δεν καταργηθούν τα λεγόμενα προσωπικά δεδομένα τα κρυφά- τα κρυφούτσικα να μην υπάρχουν, για να ξέρει ο καθένας μας, τον καθένα μας, τον τίμιο, τον ενάρετο, τον ηθικό, τον ανήθικο, τον απατεώνα, τον αχάριστο και αν δεν αναγνωριστεί η αξία του καθενός, όπως, καθώς του πρέπει!..Κράτος, δικό μας,όπως του πρέπει, με υπόληψη, δεν πρόκειται να γίνει.
Και αν η δικαιοσύνη, άμεσα, γρήγορα, δεν τιμωρήσει τους απατεώνες, τους κλέφτες του δημόσιου κορβανά, τους καταχραστές, τους αχάριστους, τους επίορκους θεματοφύλακες, αυτοί, όποιοι και αν είναι, που τους ξέρουνε, και αν δεν τους ξέρουνε, να τους το ειπώ εγώ, αν θέλουν, πως να τους βρούνε… Σωτηρία δεν υπάρχει…
Μη δικάζουν τον πεινασμένο, που άρπαξε την φραντζόλα!...
Αυτόν, ας τον αφήσουν τελευταίον!...
Η παρακράτηση και μη απόδοση του φόρου, εισφορών κλπ να θεωρείται, ληστεία, κατάχρηση, απάτη… Πρέπει αμέσως, αυτό στιγμής κλείσιμο της επιχείρησης, και δήμευση της ατομικής περιουσίας… σε αυτούς που δεν αποδίδουν τις ασφαλιστικές εισφορές των εργατών, το παρακρατημένο ΦΠΑ και τον αναλογούντα φόρο.
Χωρίς αναβολές και ιδιαίτερες προσκλήσεις!….
Να ειδής, πώς πρώτα θα έρχεται η απόδειξη, χωρίς, άλλες, πολλές κουβέντες…
Σε αυτούς που δεν έχουν εμπιστοσύνη στο Κράτος τους, στα ήθη, τα έθιμα, στους νόμους του, στο νόμισμά του και στα οικονομικά του και ενώ καρπώνονται τους καρπούς του, κρυφίως για άλλους δουλεύουνε και άλλα Κράτη ωφελούνε.
Για αυτούς ας τους επιβάλλουν και εφαρμόσουν τον νόμο της αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας, που η ήπια ποινή τους ήταν, ο εξοστρακισμός.
Αυτός, τους πρέπει!...
Και μη μας βάζουνε να μαλώνουμε ή να διαπλεκόμαστε μεταξύ μας.
Αν όχι….
Τότε με αυτά… και τα άλλα…, Άδικα παλεύουν του κάκου πολεμάνε και πολεμάμε!...
Τα λαμόγια βοηθάνε και βοηθάμε!...
Και με το μυαλό που έχουνε και έχουμε και όπως το πάνε και το πάμε….
Τα χρόνια που θα έρθουν θα είναι δίσεκτα, δύσκολα, μαύρα και αραχνιασμένα!...
Γι αυτό αγάπη!... Αλληλοβοήθεια!.. Εμείς οι μικροί, οι φτωχοί… ο ένας στον άλλον… Ας τον πιάσουμε τον άλλον από το χέρι…
Όποιος μπορεί, ας δώσει δουλειά, ένα κομμάτι ψωμί στον πεινασμένο…
Και τούτο να βάλετε καλά στο νου σας, το ευρώ δεν χάνεται, μη το πετάτε, μη σας τρομοκρατούν οι άλλοι, πως δεν έχει αξία, αυτοί να το μαζεύουν!...
Πως τάχα, είναι άχρηστο, πως τάχα είναι τιποτένιο….
Και αυτό, ακόμα αυτοί λένε…
Θα το αποτινάξουμε να απαλλαγούμε!...
Όμως εγώ σας λέω, με το ευρώ θα πορευτούμε!..
Ζωντανοί, ή μισοπεθαμένοι.
Ας πούμε και μια αλήθεια, που ηγέτες, οι πολιτικοί δεν την λένε και τον λαό δεν συμβουλεύουνε, για να μη πεινάσει.
Εγώ από όσα καταλαβαίνω μια συμβουλή στους νέους δίνω, βαθιά, καλά, να βάλουν στο μυαλό τους: Να έχουν την υγειά τους, να αυξήσουνε όσο μπορούν περισσότερο τις γνώσεις τους, απανταχού της Γης να τις αξιοποιήσουν.
Την Γη τους να μη την πουλήσουν, να την καλλιεργήσουν, όσοι μπορούνε και στην αυλή του σπιτιού, να θρέφουν μια κατσίκα, ένα ζευγάρι κότες, και μια κουνέλα!..
{Πρωτογενή παραγωγή. Όλα τα έχει φτιάξει ο άνθρωπος…. Χώμα όμως δεν μπόρεσε να φτιάξει!… Και του Χάρου!... τίποτα δεν κάνει…}
Τότε θα έχουνε στο σπιτικό τους πάντοτε επάρκεια και αυτάρκεια.
Ανεξαρτησία!... Αξιοπρέπεια! ...
Ποτέ δεν θα έρθουν στην ανάγκη να ζήσουν με ζητιανιά- με δανικά...
Ποτέ δεν θα πεινάσουν!...
Για εμάς τους μεσόκοπους, τους γέρους;… Τι να ειπώ;…
Φταίμε… φταίμε…
Καλύτερα η σιωπή!...
Ας… πάμε- ας πάνε...να…
Ας ανοίγανε- ας ανοίγαμε, τα μάτια μας, τα φωτερά μας, με τους ηγέτες που βάλαμε τόσο καιρό , άτσαλα, να μας κυβερνάνε…
Η αγανάκτηση, η λύπη, ο θυμός, η οργή και πολύ περισσότερο η πείνα, ποτέ δεν είναι καλός σύμβουλος, τα κακά πάντοτε συμβουλεύουν.
Ποτέ αυτά δεν κάνουν το καλό, την προκοπή, αυτά δεν φέρνουν!...
Αυτά σπέρνουν πάντα, παντού την συμφορά, με δάκρυα την οργή ποτίζουν, αυτή για να θεριεύσει… και τον θεριστή, θερίζουμε τι;…
Ας προσπαθήσουν, αυτοί που λένε πως είναι πνευματικοί – πολιτικοί ηγέτες, αυτή την σπορά να κόψουν, την συμφορά να την κωλώσουν, τα δάκρυα να σταματήσουν!...
Δουλειά- ψωμί στους νέους να δώσουν…
Και αν δεν ξέρουν, το πως, ας πάρουν για συμβουλάτορα έναν αγράμματο, φτωχό, Γορτύνιο φαμελιάρη, νοικοκύρη, και ότι τους πει αυτός, ας κάνουν, και το πιο καλύτερο θα είναι υπουργό των οικονομικών, αυτόν να τον κάνουν…
Κάλιο, από αυτούς, τους μερικούς, θα τα καταφέρει….
Τουλάχιστον αυτός θα είναι, ηθικός, εργατικός, φιλότιμος και τίμιος!...
Και από το αγκάθι Θεέ μου, ας βγει το ρόδο!...
Γιάννης Στ Βέργος {Γορτύνιος }
06.01.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου