Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Ζαβολιές- διαβολιές πράξη 4 Η δέση- το νερό- οι κόφτρες

Νεράκι είχε μπόλικο το χωριό, μα είχε και πολλά τα ποτιστικά χωράφια, περιβόλια και κήπους, ούτε μιας δρασκελιά γης, δεν υπήρχε τότε να μη ήτανε σπαρμένη- φυτεμένη…  
Και αν ήτανε ποτιστική ούτε ρούπι!
Τώρα έγιναν όλα μπεριάνι - χέρσα - μπαϊρια.
Υπήρχε τότε επάρκεια και αυτάρκεια, από κηπευτικά και άλλα!...
Πατάτες, φασόλια,  αγγούρια, κολοκύθια, λεποντιές λάχανα και ντομάτες. Γαλακτοκομικά και κτηνοτροφικά προϊόντα,μπόλικα...
Τώρα, είναι κράνη…
Πατάτες τώρα τις φέρνουμε από το Νείλο, φακές από την Κίνα, αυγά από την Τουρκία, τυρί της Ολλανδίας,  μοσχαράκι και χοιρίδιο της Γερμανίας και με δανεικά λεφτά τα πληρώνουμε και μετά λέμε, πως μας φταίει η κυρά Αγγέλλω, η Μέρκελ  η Γερμανίδα, που τα δανεικά που μας έδωσε, πίσω με τόκο  κατά την συμφωνία μας τα γυρεύει… Τα ζητάει!...
Και εμείς τον δανειστή τον βρίζουμε!... 
Και η άλλη, η… κυρά… να το διαγράψουμε μόνοι μας, το χρέος λέει…

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Εθνικών βουλευτικών εκλογών η συνέχεια

Η πάλη- πάλι σε Εθνικές βουλευτικές εκλογές!...
Ελλάδα, με τα καπρίτσια σου και με τα καμώματά σου! 
Βάλε λογική- μυαλό σε μερικά από τα παιδιά σου!... 
Η μάχη και πάλι στην πολιτική αρένα από τους πολιτικούς μας ηγέτες και τα μπουλούκια τους συνεχίζεται, από την ασυνεννοησία τους, στο ποιος την Χώρα, κατά το δοκούν  θα κυβερνήσει.  Μαλώνουν μεταξύ τους, στο ποιος να μας κάνει,  όπως μας λένε, το καλό μας.  
Η φαγωμάρα τους  αυτή, τελειωμό,  δεν έχει. 
Η διαμάχη τους αυτή, τους οδήγησε στην διαιτησία του προέδρου της δημοκρατίας και ευτυχώς το συμφώνησαν και όρισαν, υπηρεσιακό Πρωθυπουργό, τον άξιο δικαστικό τον κ Πικραμμένο, την πίκρα του λαού, αυτός για να την πάρει.

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Η γιορτή της μάνας


Μπερδεύτηκα- μπερδεύτηκα, για ποιο γιό, για ποια μάνα,  να γιορτάσω;…
Η να κλάψω;
Μα… αν αληθεύουν και τα δυό, τα λογικά μου, πιά, θα χάσω!...{gortynios.isv}

Η καρδιά της μάνα
Αναδημοσίευση

Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
- Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδιά,
μ' αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου.
Τρέχει ο νιος, την μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβάει και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.
Κυλάει ο νιος και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
- Εχτύπησες, αγόρι μου; και κλαίει!


Η μάνα η φόνισσα, δημοτικό τραγούδι
Αναδημοσίευση
 http://servouvillage.blogspot.com/


Ο Ανδρόνικος εκίνησε να πάει λαφοκυνήγι.
Εκίνησε κι ο Κωσταντής στο δάσκαλο να πάει.
Το καλαμάρι αστόχησε, γυρίζει να το πάρει.
Βρίσκει την πόρταν ανοιχτή, την πόρταν ανοιγμένη,
βρίσκει τη μάνα του αγκαλιά με ξένο παλικάρι.
«Ας είναι, ας είναι, μάνα μου, κι α’δε σ’ομολογήσω,
κι α’ δε το πω τ’αφέντη μου, ν’αδικοθανατίσω».
«Τί είδες, μωρέ, και τί θα πεις και τι θα μολογήσεις;»
«Καλό είδα γω, καλό θα ειπώ καλό θα μολογήσω,
κακό είδα γω, κακό θα ειπώ, κακό θα μολογήσω.»

Και με το μόσκο το πλανά και με τα λεφτοκάρυα,
και στο κελάρι το μπασε και σαν τ’αρνί το σφάζει,
σα μακελάρης φυσικός του βγάζει το συκώτι.
Σ’εννιά νερά το ξέπλυνε και ξεπλυμούς δεν είχε,
και πάλε το ξαναπλυνε και πάλιν αίμα στάζει,
και στο τηγάνι το βαλε για να το τηγανίσει.
Και να σου κι ο Ανδρόνικος στους κάμπους καβαλάρης.
Βροντομαχούν τα ρούχα του και λάμπουν τ’άρματά του.
Φέρνει τα λάφια ζωντανά, τ’αγρίμια μερωμένα,
φέρνει κι ένα αλαφόπουλο, του Κωσταντή παιχνίδι.
Κοντοκρατεί το μαύρο του και τηνε χαιρετάει.
«Γειά σου, χαρά σου, ποθητή, και που ναι ο Κωσταντής μας;»
«Τον έλουσα, τον άλλαξα και στο σκολειό τον πήγα».
Φτερνιά δίνει τ’αλόγου του και στο σκολειό πηγαίνει.
«Δάσκαλε, που είναι ο Κωσταντής και που είναι το παιδί μου;»
«Δυό μέρες έχω να το ιδώ και τρείς να το διαβάσω».
Φτερνιά δίνει τ’αλόγου του, και σπίτι του πηγαίνει.
«Γυναίκα, που είναι ο Κωσταντής και που είναι το παιδί μας;»
«Στης πεθεράς μου το στειλα, κι όπου κι αν είναι θα ρθει».
Φτερνιά δίνει τ’αλόγου του, στη μάνα του πηγαίνει.
«Μάνα μου, που είναι ο Κωσταντής και που είναι το παιδί μου;»
«Έχω δυό μέρες να το ιδώ, και τρείς να το φιλήσω,
κι α’ δεν το ιδώ ως το βράδυ θε να παραλοϊσω.»
Φτερνιά δίνει τ’αλόγου του και σπίτι του πηγαίνει.
«Σκύλα, και που ’ν’ ο Κωσταντής Μικροκωσταντίνος;»
«Κάπου παιχνίδιν έβρηκε και θελά παιγνιδίζει».
«Γυναίκα, βάλε μου να φάω, να φάω να γεματίσω,
να πάρω δίπλα τα βουνά, δίπλα τα καταράχια,
να πάω να βρω τον Κωσταντή, το φύτρο της καρδιάς μου».

Το συκωτάκι του βαλε σ’ένα ασημένιο πιάτο.
Πρώτη μπουκιάν οπού ’βαλε, το συκωτάκι πήρε,
το συκωτάκι μίλησε, το συκωτάκι λέει:
«Αν είσαι σκύλος φάε με, κι Οβριός απέταξέ με,
κι αν είσαι κι ο πατέρας μου, σκύψε και φίλησέ με».
Και τη μπουκιά του απέλυσε, τρογύρω του κοιτάει.
Εβούρκωσε η καρδούλα του, εμαύρισε το φως του,
τα δάκρυα τρέξαν ποταμός κι εκόντεψε να πέσει.
Μα ναντρειώθει κι έσυρε το δαμασκί σπαθί του,
και στο λαιμό της το βαλε, της κόβει το κεφάλι.
Λιανά λιανά την έκοψε, στον ήλιο την απλώνει,
κι απο τον ήλιο στο σακί, κι απ’το σακί στο μύλο.
Κι ο μύλος εξεράλεθε κι η φτερωτή ετραγούδα:
«Άλεθε, μύλο μου, άλεθε κακής κούρβας κεφάλι.
Κάνε τ’αλεύρια κόκκινα και την πασπάλη μαύρη,
για να ρχουνται οι γραμματικοί να παίρνουν για μελάνι,
για να ρχουνται κι οι όμορφες να παίρνουν κοκκινάδι.»

Πηγή:  http://milwntasgiatoxioni.wordpress.com/
                                             


Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

10-11 Μαϊου 1826 - Η μάχη του Σέρβου (ή μάχη στης Γριάς το Σωρό)

Αναδημοσίευση -πηγή
Servou Arkadias village
Στην τοποθεσία της «Γριάς το διάσελο» στα όρια του χωριού Σέρβου Αρκαδίας διεξήχθη νικηφόρα μάχη των Σερβαίων και άλλων κοντοχωριανών, υπό τον Πλαπούτα, εναντίον των στρατευμάτων του Ιμπραήμ, στις 10-11 Μαΐου 1826.