Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

Ο μαθητής με την γίδα.

Όπως λένε οι γραφές, που γράφουν οι γραμματισμένοι, οι ιστορικοί και είναι διαπιστωμένο, πως αυτά που γράφονται και λέω εδώ, είναι αλήθεια, το μολογάνε και οι άνθρωποι  που έζησαν αυτήν την κατoχή, αυτά τα γεγονότα.
Τότε την εποχή εκείνη της κατοχής της Χώρας από τον πόλεμο του 1940 στους Γερμανούς και μετά, στον κόσμο, στον λαό, έπεσε μεγάλη πείνα, αναδουλειά και ανέχεια.
Πείνα για το ψωμί και ανέχεια για όλα τα άλλα, για όλα τα χρειώδη, τα αναγκαία της ζωής…
Τότε και ακόμα μετά κατά τον εμφύλιο σπαραγμό, την συμφορά, την Εθνική κατάρα, το ψωμί ήταν σπάνιο –λιγοστό και περίσσευε η πείνα, η δυστυχία…
Όλα αυτά, ήρθανε και καθίσανε στην Χώρα, στον τόπο, σταυροπόδι, όχι μόνο από την καταστροφή του πολέμου, αλλά περισσότερο από την απερισκεψία των πολιτικών, των πνευματικών, και στρατιωτικών ηγετών, που απερίσκεφτα εισήλθαν σε αυτό τον πόλεμο... Και αφού εισήλθαν, και  έχασαν στο πόλεμο, μετά άφησαν τον λαό ανοργάνωτο, χωρίς κανένα σχέδιο καθοδήγησης στην κρίση και στην αντιμετώπιση της μεγάλης ανάγκης επιβίωσης…
Λαός απαίδευτος,  ακαθοδήγητος και  ανοργάνωτος, πήγαινε στο πέρα δώθε….

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016

Τα Καρκαντζέλια- Η μαγάρα...

Τι λέτε, φύγανε τα καρκαντζέλια;
Λακίξανε;...
Θα γλιτώσουμε και φέτος;

Οι καλικάντζαροι είναι, σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση,  τα δύσμορφα δαιμόνια που ζουν στα έγκατα της Γης και εμφανίζονται στην επιφάνειά της κατά τη διάρκεια των εορτών,  από  τα Χριστούγεννα έως τα Φώτα.
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση οι καλικάντζαροι επισκέπτονται τη Γη για 12 μέρες το χρόνο. 
Όλη την άλλη χρονιά προσπαθούν να πριονίσουν τον κορμό του δέντρου που στηρίζει τη Γη, έργο που το εγκαταλείπουν μόλις φτάσουν τα Χριστούγεννα, αφήνοντας  το μεσοκομμένο δέντρο να πέσει μόνο του, για να ανέβουν στη Γη και να δυσκολέψουν τη ζωή των ανθρώπων. 
Εμφανίζονται τη νύχτα, κατεβαίνουν από την καπνοδόχο κάθονται στο μπουρφούνι, ανακατεύουν την στάχτη,  κοιμούνται στο παραγώνι,πειράζουν και ενοχλούν τους πάντες, ιδιαίτερα τις γριές που μαγειρεύουν, κλέβουν τα φαγητά,  ανακατεύουν τα γλυκά από τα σπίτια και ενοχλούν τα ζώα.
Για να αποφύγουν τη δυσάρεστη αυτή κατάσταση, οι άνθρωποι φροντίζουν να τους  καλοπιάσουν αφήνοντας γλυκά, ποτά,αφύλακτα, μπαρέδω,  αλλά και στα σπίτια τους. 

Ως δαιμόνια που είναι, οι καλικάντζαροι φοβούνται το λιβάνι και τον Αγιασμό.