Τι
νομίζεις πως είναι φίλε μου η ζωή;
Αγέρας είναι, με τις οσμές που φέρνει!......
Η ζωή είναι της μίας στιγμής η χαρά!...
Η ελπίδα!...
Είναι η ευτυχία, της μιας
στιγμής η απόλαυση, της μιας στιγμής της χαράς, η γαλήνη!...
Και ο αγέρας που
ανασαίνεις!...
Στην ζωή μεγάλη σημασία
έχουν οι μικρό απολαύσεις, που παίρνεις και που δίνεις…
Η αγάπη, η ψυχική χαρά, η ηρεμία του νου, της σκέψης η γαλήνη!...
Η αγάπη, η ψυχική χαρά, η ηρεμία του νου, της σκέψης η γαλήνη!...
Μπορείς αυτές τις χαρές,
να τις χαρείς, μπορείς αυτές να τις απολαύσεις;
Μπορείς αυτές να τις
χορτάσεις;
Τις μεγάλες, μη τις επιδιώκεις,
μη τις καρτερείς, αυτές ποτέ δεν θα ερθούνε…
Τις τρανές, ποτέ δεν θα τις φτάσεις!…
Στο
τέλος της ζωής, τίποτα δεν μένει, [από δόξα, ομορφιά, τιμές και πλούτοι] μόνο
οι μικρό αναμνήσεις!...
Των μικρών... των πολύ μικρών πραγμάτων…
Το
ηλιοβασίλεμα που το αγναντεύεις!...
Το
ένα ποτήρι με κρασί!... {μόνος ή με φίλο}
Και αυτό, να είναι μισό αδειανό!..
άδειο!...
Άδειασε, τέλειωσε, το κρασί!...
Έμεινε το ποτήρι!...
Σταμάτησε και ο
αγέρας!.....
Τέλος… _ _ _!!!
Τι είναι;…
Ανάμνηση
αυτών, των άλλων!…
Και… Αν!…
Με τις
οσμές, στο πέρασμα της που αφήνει!...
Γιάννης Στ Βέργος{Γορτύνιος}
25.09.2012