Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Επέτειος 28 Οκτωβρίου 1940: Όχι πια πόλεμος!...

 
Το πρώτο ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου
Σιωπή...
Σιγή... 
Τίποτα!...
Τιμή μόνο στους νεκρούς!...
Αυτοί... Δεν ήξεραν!...
Η αγανάκτηση, η λύπη, ο θυμός, η οργή και πολύ περισσότερο η πείνα, ποτέ δεν είναι καλός σύμβουλος,  τα κακά πάντοτε συμβουλεύουν- 
Ποτέ αυτά, δεν κάνουν το καλό, την προκοπή, αυτά, δεν φέρνουν!...
Αυτά σπέρνουν πάντα, παντού την συμφορά!... 
Με δάκρυα την οργή ποτίζουν... 
Αυτή για να θεριέψει!… 
Και  τον θεριστή, να θερίζουμε τι;… 
Ας προσπαθήσουν, αυτοί που λένε πως είναι ηγέτες, αυτή την σπορά να κόψουν!... 
Τα δάκρυα, την οργή των λαών, να σταματήσουν!..

Γιάννης Στ Βέργος{Γορτύνιος}
26 10. 12

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Το άριστον

Πάντοτε, από καταβολής κόσμου, ο άνθρωπος, έψαχνε, ψάχνει και ψάχνεται.
Ερωτά, αμφιβάλει, ερευνά, μαθαίνει, προσπαθεί από το καλό, για το καλύτερο, το ευδαίμων, το άριστον!... 
Πολλάκις στην προσπάθειά του αυτή  από την ανηθικότητα του, την πλεονεξία, την υπεροψία του και  την αχαριστία  του παρασυρόμενος, πνευματικά, ψυχικά, αυτοκαταστρέφεται… 

Όταν ερωτήθηκε κάποτε ο σοφός,  ο Πιττακός ο Μυτιληναίος. 
Τι είναι το άριστον; Είπε:
  «Το παρόν εύ ποιείν!..» 
Να ευεργετεί κανείς κάθε στιγμή!!.. 
Που σημαίνει: Να έχεις την ηθική δύναμη, την δυνατότητα, την οικονομική ευχέρεια, την δύναμη της αγάπης, την ψυχική διάθεση, και την θέληση να ευεργετείς τον συνάνθρωπο σου, κάθε στιγμή της ζωής σου!... 
Αυτό είναι  το άριστον!….

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Τα επτά κακά, η καλά;

Ουδείς εκών κακός, εκτός  ενός!... 
Ποιος είναι;… 
Απατεώνας, καταχραστής, κλέφτης, ληστής, τρομοκράτης καταστροφέας, τεμπέλης, αχάριστος!...  
Αυτά είναι τα επτά κακά, ή τα καλά που οι άνθρωποι στον κόσμο έχουν…  Μα αν τα θεωρήσουμε και ειπούμε πως είναι αυτά κακά, ένα είναι το ερώτημα που απάντηση  αμέσως θέλει… Ποιο είναι από όλα αυτά τα κακά, το πιο κακό; 
Από όλους αυτούς τους ανθρώπους, ο πιο ανώφελος, ο επιζήμιος;… 
Σε  έξη ημέρες όπως μας λένε, οι θείες γραφές, ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο και την εβδόμη, κάθισε και θαύμασε την ποίηση του νου, του λόγου του και των χεριών του, και απολάμβανε και ευχαριστιόταν με τα κτίσματα,  και με τα πλάσματα του. 
Περισσότερο από όλα τα πλάσματα για να τα φτιάξει, όπως λένε, ο Θεός ασχολήθηκε με τον άνθρωπο, και όπως καταλαβαίνω, επίτηδες τον έφτιαξε, όπως τον έφτιαξε... 
Τον έφτιαξε λειψό, με ατέλειες… μολεμένο…  
Ενώ όλα τα άλλα, τα έχει φτιάξει να λειτουργούν με αρμονία, με τάξη, στην εντέλεια!...  Όλα να συνεργάζονται, γκρίνιες, συγκρούσεις, στα ουράνια σώματα να μη γίνονται, να μη υπάρχουν!... 
Την ατέλεια αυτή του ανθρώπου, την μόλεψη,  την άφησε νομίζω επίτηδες, για να έχει δουλειά και ο διάβολος με αυτή να ασχολείται, για να βρει και αυτός το κάτι τις να κάνει, να μη τον πιάσει η άνοια, η κατάθλιψη, από την αναδουλειά του. 
Για όλους και για όλα τα φροντίζει ο Θεός!...