Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Ευχές 25. 12.2015

Χρόνια καλά, ευτυχισμένα!
Με τον Χριστό!!!
Ας γεννηθεί στους νέους μας η Ελπίδα!
Για τον καινούργιο χρόνο μια μόνο, συμβουλή-ευχή, σου δίνω:
Για τα πολλά, τα άχρηστα, μη δίνεις μεγάλη σημασία!
Μόνο για την υγεία!.. Του πνεύματος, του σώματος και της ψυχής την ηρεμία...
Την ανεξαρτησία!...
Όποιος, σε πρήζει… Σε στενοχωρεί, από τους τρανούς, τους μερικούς πολιτικούς, που σου κάνουν τον καμπόσο και τους γνωστούς,  που σου κάνουνε τον φίλο και τάχατες σε αγαπάνε, τους λες, αν σε παίρνει και φωναχτά…,
Για να ξενοιάσει ο νους σου, μία για πάντα,  αυτό που έλεγαν, οι παππούδες:
- Άει , άειντε από δω... Χάμου!...
 -  Άει… σιαπέρα ρέε ε!...    
Και  αυτοί ,οι παππούδες, αδέσμευτοι, ελεύθεροι, ανεξάρτητοι,  χαϊδεύανε  από την προβατίνα τους τα αρνάκια...  [και τα… αρνιά τους!...].
Να ησυχάσουν τα μυαλά τους....

Γιάννης Στ Βέργος-Γορτύνιος{gortynios-isv}
Περιστέρι 25.12.2015

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Το μπράβο!!... [.της δεκαετίας 1950 ]

Όνειρα, ελπίδες πολλές, μεγάλες προσδοκίες,  του γεννηθήκανε και είχε όταν ήτανε παιδί που πήγαινε στο σχολειό και του λέγανε  αριά και που οι δάσκαλοι του πως κάτι και αυτός  αξίζει!
Και αυτό το επιβεβαιώνανε κάπου, κάπου,που και που και με κανένα μπράβο. Τότε αυτό το μπράβο από αυτούς, τους τότε  τους δασκάλους, με δυσκολία, αργά και που το άκουγες…. 
Αυτό το λέγανε, και έβγαινε από το στόμα τους  σαν να ήτανε το κάτι  τις το ακριβό, το πολύτιμο, το σπάνιο…. Σαν να ήταν το κάτι που θα  το έχαναν αυτοί όταν το έλεγαν και έβγαινε από το στόμα τους. Θα το έχαναν αυτοί  και θα έφευγε για πάντα  αυτό  από πάνω τους, από κοντά τους…
Και ότι αυτό ήταν  το μεγάλο αγαθό, ο θησαυρός, ήταν το σπάνιο και είχε μεγάλη, πολύ μεγάλη αξία!
Ήταν όμως το μπράβο αυτό στην γλώσσα τους χορτάτο!.
Μπράααβο!...  μπράβο!…
Δεν  χόρταινε όμως η κοιλιά με αυτό το μπράβο....
Αλλά χόρταινε πιότερο το μυαλό, με  ελπίδα για το αύριο!!!.

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

Η χαμοκέλα.

Τι σου είναι και τούτη η σκέψη,  το μυαλό, που όλο πιλαλάει, πηγαίνει στο πίσω, στα παλιά και πάλι στα προς τα εδώ, τα σημερινά γυρνάει.   Λακάει… Γρήγορα να φέρνει όλα τα παλιά στο σήμερα και όλα να τα συγυράει…. Προσπαθεί να διαβεί, να πάει στο αύριο, όπως πολύ- πολύ τo θέλει, το μέλλον να μαντέψει και εκεί σκοντάφτει, πέφτει και κολλάει και στα πίσω, στα τώρα, στα σημερινά ξαναγυρνά ει, και τα παλιά και τα τωρινά σκέπτεται και υπολογίζει. Και σήμερα επήγε η σκέψη μου ο νους μου  γρήγορα κάπου. Που;… που αλλού;… Στο χωριό μου και στα νεανικά μου χρόνια και συνάντησα  εκεί στην Ράχη τον μπάρμπα Πανάγο…. Και άλλους…
Δεν πρόφτασα να τον χαιρετήσω με χαιρετάει αυτός.  
-Γεια σου παλικάρι μου.
-Γεια σου μπάρμπα.
-Τι γίνεσαι, τι φτιάχνεις, και που τα παλεύεις;
-Στην Αθήνα μπάρμπα τα πολεμάω και εκεί μεινέσκω….
-Περνάς καλά στην Αθήνα, εκεί είναι ούλοι οι τρανοί, οι κυβερνήτες, που όλα τα κουμαντάρουν,  κάτι και εσύ θα κάνεις… Θα γίνεις και εσύ τρανός….
Και τώρα να σε ρωτήσω κάτι:

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Η φύτρα μας!....


Χαρά στον που έχει την πολύ σειριά, τα αδέλφια, τα ξαδέλφια, τις προκομμένες τις νιφάδες, τους γαμπρούς,  τα εγγόνια, τα καλά παιδιά,  το σόι το μεγάλο!...Που έχει τους φίλους τους πιστούς, τον μερακλή, τον ντεβεκέλη τον κουμπάρο!...
Και όλοι τους αυτοί, να είναι φιλότιμοι.
Να έχουν την πόρτα τους ανοιχτή και η τάβλα τους να είναι στρωμένη!….
Τότε δεν θα έχεις στενοχώρια, η κρίση  τώρα δεν σε πιάνει!!!...


Τι τα θέλεις τα πλούτη τα αμύθητα,, τα πλουμιστά παλάτια;..,Τα καπιτάλια τα πολλά, τα χρυσαφικά, τα λεφτά τα ευρώ, που λές για  την σιγουριά, για την  στερνή στιγμή, την ώρα της ανάγκης;;… Όλοι αυτοί, οι φίλοι σου,είναι τα πλούτη σου, η σιγουριά σου, τα ευρώ σου και η οικογένεια,  η συγγένεια σου,  είναι  η παντοτινή χαρά σου,
Όλοι αυτοί είναι αντάμα σου, ποτέ τους δεν θα σε αρνηθούν, ποτέ  σου δεν θα πεινάσεις….

Και τώρα ήρθε είναι η ώρα, η στιγμή, όλα τα σόγια του χωριού  ελάτε να μετρηθούμε…
Να βρούμε την συγγένεια μας, όλους τους παραπάνω….
Ελάτε να καταγράψουμε τους προγόνους μας, να μάθουμε τους συγγενείς μας, να βρούμε την γενιά μας,  από ποία φύτρα όλοι μας κρατάμε;….

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Ο δρόμος!...

Σχετική εικόνα
Καλό δρόμο να έχετε...
Σημασία έχει η χάραξης, και η διάνοιξη, το άνοιγμα καλά του δρόμου!....
Ο ανοιχτός δρόμος!!!...
Σημαντικός, σπουδαίος, είναι αυτός που χαράζει, ανοίγει δρόμους, τους περπατάει  και αφήνει καλά τα αχνάρια του, όταν τον πρώτο περπατάει, για τους σημαντικούς προορισμούς!!!....
Και μετά πολλοί θα είναι αυτοί που θα τους περπατήσουν αυτούς τους δρόμους, στα ίδια αχνάρια, για να φτάσουν πιο εύκολα σε αυτούς τους προορισμούς!..
Ας ανοίξουμε δρόμους!!!...
"Δρόμους του ευ ζειν"

 Γιάννης Στ.Βέργος{Γορτύνιος}
28.10.3015

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Το Ο Χ Ι. 28 Οκτωβρίου 1940

Σιωπή και βουβαμάρα!... 
Συλλογισμός..
και περισυλλογή.!.. 
Σεβασμός!..

Τιμή και δόξα μόνο στους αθώους νεκρούς! ... 

Έτσι τους διάταξαν, έτσι αυτοί έκαναν!...

Υπακοή στους νόμους και τα κελεύσματα της Πατρίδας!....
Όπως όμως  τώρα εξελίχθησαν τα πράγματα, ίσως να ήταν και το μεγάλο λάθος..

Ποτέ πια πόλεμος...
Και από το αγκάθι, ας βγουν τα ρόδα!..
Γιάννης Στ Βέργος{Γορτύνιος}27.10.2015

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

Η Αλεπού περίμενε....

Χειμώνιασε..Και ο παππούς μαζεύτηκε τώρα στο παραγώνι, άρχισε να κρυώνει.
Φοράει το ράσο του ανάρριχτα και μόνος του κάτι ψελλίζει.
Κουνάει νευρικά τα χέρια του την κεφαλή του ξύνει, στουμπάει ένα κρεμμύδι στο γόνατο και xάμου το αφήνει...
Με το δεξί το χέρι πιάνει την μασιά και κάτι λέει, σαν κάποιον, κάποιους να φοβερίζει....
Ο εγγονός, ο εικοσάχρονος, που από μακρυά τον βλέπει  σιγούλια, σιγούλια τον πλησιάζει και από  σιγανά - σιγανά τον ερωτάει...
-Τι κάνεις έτσι παππού;...
Τι λες;...
Και ποιόνε φοβερίζεις;....
Όλα τα προβλήματα για σένα τώρα πια, είναι λυμένα....
Αλίμονο σε μένα....
-Αμ δεν .... Αμ δεν....
Τώρα έχω τα βάσανα, τα πιότερα από πρώτα...
Τώρα μου στροβιλίζουν όλα αυτά στο μυαλό, σαν τις μυλόπετρες στο μύλο και μου ξύνουν το μυαλό, τα αυτιά και  μου βουίζουν στο κεφάλι, σαν το βαρδάλι.... Τα τώρα, αυτά, είναι βαριά, βαρύτερα,λωβύτερα, από τα πρώτα....
Αλλά να ξέρεις και τούτο...
"Τα στερνά νικούν τα πρώτα"

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Τα φραγκόσυκα!...

Παιδί σαν ήμουνα μικρό, στα δώδεκα, στα δέκα τρία μου χρόνια, της φαμελιάς το ψωμάκι ήταν λιγοστό και ήθελα να το αυγατίσω.
Το καλοκαίρι, αντί να παίζω τσίκιλα, αμπάριζα, κρυφτό και αμάδες, με τα άλλα παιδιά, τους φίλους μου, βοηθούσα και έκανα  πολλές αγροτικές δουλειές, έκανα και τον εμποράκο....
Τις πατάτες που βγάζαμε και είχαμε  από τους κήπους μας περισσευόμενες, τις αντάλλασσα στα άλλα, χωριά στα τριγύρω, που από  πατάτες  αυτά τότε δεν είχανε, με δημητριακά, σιτάρι, κριθάρι, βρώμη και αραποσίτι, που στο σπιτικό μας αυτά ήσαν λιγοστά, δεν έφταναν να θρέψουνε την φαμελιά όλο τον χρόνο....
Έφταναν, δεν έφταναν αυτά, τα δημητριακά, το σιτάρι, μέχρι τον Γενάρη μήνα.

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Η αγροτιά

Ευλογημένη αγροτιά !

Με τον τίμιο ιδρώτα σου την μάνα Γη ποτίζεις...

Τα τίμια, Άγια  χέρια σου  φιλότιμα στην φύση δουλεύουνε.

Με αγάπη την χαϊδολογάνε ...και την δροσολογάνε

Της μανούλας Γης την πόρτα κρούουνε και την παρακαλάνε

πνοή  ζωή  να τους  χαρίσει


Αυτή  η Φύση αμέσως, εύσπλαγνα, ανοίγει  με αγάπη τα σωθικά της

και απλόχερα της δίνει  από όλα τα προφαντά της!

Να ζήσουν τα παιδιά  της!!!

Αυτή,[η αγροτιά] δεν καταδέχεται, σελέμικο, χαράμι το ψωμί να φάει!...



Γιάννης Στ Βέργος {Γορτύνιος}

10.09 2014
.

Ο χρήστης 
Φωτογραφιες Μνημες Παραδοση πρόσθεσε 98 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ "ΑΓΡΟΤΙΑ".

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

Αρκαδικά τοπία

της Ζαχαρούλας Γαϊτανάκη
Αναδημοσίευση


                   Των βουνών της Αρκαδίας
                  -κει που σεργιανούσε ο Δίας-
                   κάθε πέτρα ιερή του και βωμός.

                   Ένα τσούρμο φωνασκεία’ 
                   είν’ του Πάνα η συνοδεία.
                   Γλεντοκόπος, τραγοπόδαρος Θεός.

                   Και οι Νϋμφες τριγυρννάνε,
                   στα ελατόδασα πριν πάνε,
                   να κρυφτούνε σαν φανεί ο Αυγερινός.

                   Η απλότης των ανθρώπων, 
                   το ανεκποίητο των τόπων
                   και μια εύνοια για όλα θεϊκή.

                   Όπου στρέψεις τη ματιά σου,
                    θ’ αντικρίσεις τη θωριά σου
                   αναπόσπαστο κομμάτι με τη γη.

                   Αγριολούλουδα ανθισμένα,
                   μα και χέρια υψωμένα
                   για τον Πλάστη ευχαριστήρια προσευχή.

                   Το αντίκρισμα του Ήλιου,
                    το χαμόγελο του φίλου,
                    καταπράϋνση σε δύσκολη εποχή.

                   Στα νερά των ποταμών της
                   και στο δρόσο των πηγών της
                   ξεθυμαίνει του διαβάτη ο καημός…

                  Καλοκαίρια και χειμώνες,
                  γαληνοί ψυχής λειμώνες.
                  Των Αρκαδικών τοπίων νοσταλγός.

                  Είναι οι ομορφιές της φύσης
                  ένας ύμνος που θ’ αφήσεις
                  αιωνίως ν’ ακούγεται απλώς.




περισσότερα  στο site https://zaharoulagaitanaki.wordpress.com/

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

Ανάθεμα την φύτρα του...{20.09.2015 Εθνικές εκλογές}

Και τώρα που η Χώρα εισέρχεται σε Εθνικές εκλογές,  ας θυμηθούμε  ότι,  αυτή είναι η μοναδική ημέρα που λαός έχει δύναμη εποβολής, εξουσία και ο λαός αποφασίζει από ποιούς θέλει να κυβερνηθεί....
Λοιπόν ας προσέξει...
Ας προσέξουμε....
Η δημοκρατία μετά κλαψουρίσματα δεν θέλει, δεν τα ακούει, δεν τα καταλαβαίνει....
Καλό θα είναι πριν μπεις στο παραβάν  διάβασε και τα πιο κάτω.... Και  ανάλογα αποφάσισε... και πράξε.....  Ίσως να είναι καλό για όλους μας!!!!...
Λοιπόν
....Εάν καταχραστής του δημόσιου πλούτου έγινε, ο εκλεγμένος από τον λαό κυβερνήτης, ή, ο εκπρόσωπος του λαού, αυτός πρέπει από μόνος του, ή από τον ίδιο τον λαό να αναγκαστεί εις δημόσιο χαρακίρι, για να ξεπλύνει την ντροπή, την μαγάρα, για αυτόν και την γενιά του, την εμπρός και πίσω...... 

Για να μη λένε, οι τωρινοί και οι επόμενοι, κλήρος , λαός και σύμπασα η οικουμένη.
«Ανάθεμα στην φύτρα του, κατάρα στην γενιά του,  στα παιδιά του….»

Αλλά.
Τώρα όμως  τώρα ας ακονίσουμε και λίγο το νιονιό μας....
Να στείλει μερικούς από δαύτους εκεί που τους πρέπει....


Για περισσότερα κλικ.

http://gortynios-isv.blogspot.gr/search?q=%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CF%82


Γιάννης Στ Βέργος { Γορτύνιος }
ο3.09.20152

Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

Η τελευταία επιθυμία

Αναδημοσίευση
http://servouvillage.blogspot.gr/2015/08/blog-post.html
Πηγή: Εφημερίδα Συνδέσμου Σερβαίων Αρκαδίας "Αρτοζήνος", φύλλο 198
Ποίημα: Θανάση Σχίζα, (από Αυστραλία)

Σε τούτη εδώ τη μακρυνή τη χώρα
που ο ήλιος βγαίνει άλλη ώρα
νοσταλγικά τα μάτια κλείνω
και απεριόριστα τη φαντασία αφήνω,
να απλωθεί σε ωκεανούς και άγνωστα μέρη
και στην πατρίδα να με φέρει,
να δω τον Παρθενώνα που ’ναι καμάρι
και να μυρίσω βάγια και θυμάρι.

Μεγάλη χάρη τότε θα ζητήσω
χρόνια πολλά πίσω να αφήσω
στα παιδικά μου χρόνια να γυρίσω.
Στον τόπο που γεννήθηκα να τρέξω,
και στου σχολείου μου την αυλή να παίξω
να πάρω πλάκα και βιβλίο
πάλι να κάτσω στο θρανίο.

Να πάω στη βρύση την τρανή
που ’ναι σαν κεφαλάρι  
όπου οι γριούλες πάνε το πρωί
και οι νιές με το φεγγάρι,
να πιω νερό να δροσιστώ
στον πλάτανο ν’ αράξω. .
και στον κορμό του τον χοντρό
τ’ όνομα να χαράξω.

Να πάω στην πάνω εκκλησιά
με τη *βραχνή Καμπάνα
όπως την πρώτη τη φορά,
που πήγα με τη μάνα.
Με ευλάβεια θάμαι στο στασίδι
μα το μυαλό μου στο παιχνίδι.
Κι όταν τελειώσει η λειτουργία
κι ο ψάλτης σβήσει τα κεριά
πρώτος θα είμαι στην ουρά
για κόλλυβα και προσφορά.

Να πάω εδώ, να πάω εκεί,
λουλούδια να μαζέψω
Κι η ευκαιρία σαν δοθεί
σύκα να πάω να κλέψω.
Και όταν θα έρθει πια το βράδυ
και θα απλωθεί παντού σκοτάδι
έξω απ’ την πόρτα θα καθήσω
τα αστέρια θέλω να μετρήσω.

Και κεί ο ύπνος θα με πάρει
σαν θάχει βγεί πια το φεγγάρι.
Επιθυμία μου στερνή …..
προτού να έρθει πια η αυγή
κι ο ήλιος στην ώρα του θα βγει
και ο κόκορας λαλήσει
η κουρασμένη μου ψυχή
τούτη τη ζωή να αφήσει.

* ήταν ραγισμένη


Σημείωση:  
Το ιστολόγιό μας αφιερώνει στον αγαπητό Θανάση την κατωτέρω σύνθεση κολάζ, που δείχνει μερικές από τις εικόνες που εκείνος περιγράφει με στίχους.





Share/Bookmark

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

Προσευχή- Παράκληση

Εάν έγινε και αυτό....Τι άλλο πια να κάμω;;;;.....
Τώρα.....
Σήμερα που και είναι και  η γιορτή του Σωτήρα μας Χριστού!!!...
Παρακαλώ γονατιστός του Θεού μας, του Σωτήρα μας τον Άγγελο!...
Του κάνω και τριάντα τρεις μετάνοιες!....
Ας με βοηθήσουν σε αυτό και οι σεβάσμιοι της Εκκλησιάς μας, και οι Άγιοι Δεσποτάδες.
Να εισακουστεί η προσευχή μου ,η παρακάλια.
Ο Άγγελος να κατεβαίνει κάθε βράδυ που σουρουπώνει
και πέφτουν οι τέτοιοι, οι κλέφτες,οι καταχραστές, οι λωποδύτες, να πλαγιάσουν
να μη τους αφήνει να ησυχάσουν
μέχρι να ξεπληρώσουν όλοι αυτοί τα οφειλόμενα..
και τα κλεμμένα... τα αργύρια.
Να σωθεί, να ζωντανέψει, το Έθνος, ο Λαός, η Χώρα, η Πατρίδα!!!....
Αλλιώς δεν βλέπω, δεν καταλαβαίνω άλλο τρόπο.... Σωτηρίας!....
Χαθήκαμε.... Και πάμε....

Γιάννης Στ Βέργος{ Γορτύνιος}
 Αθήνα 06.08.2016

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

Η τίμια ζωή της ζωής!!!....

Η αξιοσύνη!...
Αγώνας της τίμιας ζωής!!....
Αυτές δεν καταδέχονταν ανίδρωτη ,σελέμικη, μπουκιά ψωμί να φάνε,
άπλερο κρασί ,μα ούτε σταλιά νερό να πιούνε!... .
Η ζαλιά μεγαλύτερη, βαρύτερη από το σώμα της!...
Αυτή ήταν τότε η περήφανη, η τίμια, ζωή της ζωής!!!!....

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Σε άλλη εποχή...


«ΣΕ ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ »
Μακριά, σε άλλη εποχή γεννήθηκε αυτή η γενιά.
Η μάνα κυοφορούσα κουβαλούσε γιούς και κόρες στα χωράφια, 
όπου τα στάχυα καρπισμένα περίμεναν τη περισυλλογή τους  
αναστημένα μέσα στο καμίνι του Ιούνη και του καυτού  Ιούλη.

Έπεφτε δρόσος πρωινός στο λιτό κεφαλομάντηλο 
και στο ληνό πουκάμισο μοσχοβολούσε   ο ιδρώτας. 
Θαρρούσα, πως φλέρταρε παντοτινά  μαζί της ο Αυγερινός 
καθώς πληθαίνανε του τοκετού οι ωδίνες. 

Μάτωσε εκείνο το καρποχώραφο καθώς 
έριχνε ολοχρονίς τους σπόρους του στα πόδια της.

Έγερναν τα στάχυα, έγιναν στρώμα, 
περίμεναν τις κόρες να γεννήσουν τους νιους: 
Ιούνηδες  και Ιούληδες να ανδρωθούν στο θερισμό και στο αλώνισμα 
μαζί με ζωηρά πουλάρια να ζωθούνε του πολέμου τα άρματα, 
να λιχνιστούν τα σκύβαλα, να κρατηθεί καθάριος ο σπόρος 
για τον μύλο, τη σπορά, το δρεπάνι.

Μακριά, σε άλλη εποχή γεννήθηκε αυτή η γενιά… 
κι ο Ιούνης   έβαλε στην φορμόλη τον Ιούλη….

Πάτρα, 5 Απρίλη 2015

Μαρία Κολοβού - Ρουμελιώτη


Αναρτήθηκε από στις 10:35 μ.μ. 

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015

Η Λογική της Πυγμής

Αναδημοσίευση:
http://servouvillage.blogspot.gr/2015/07/blog-post.html

ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

61. Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΠΥΓΜΗΣ
 

Hρώτησα :
— Aλλά τί ζητούν οι περίεργοι αυτοί Θηριάνθρωποι με τας Σάλπιγγας, και 
δια ποίον σκοπόν σαλπίζουν και καταπί­νουν τους ανθρώπους, αφού προτήτερα τους μεταβάλλουν εις άνευ θελήσεως σκιάς του ιδίου εαυτού των;
— Ζητούν πως να δειχθή ο ένας ισχυρότερος από τον άλλον.
— Και αν συμβή 
τούτο, θα ησυχάσουν τουλάχιστον δια ν' αποκτήση και πάλιν η φύσις την γαλήνην της;
— Ούτε τότε. Η πλεονεξία είνε το κύριον χαρακτηριστικόν όλου του ζωϊκού κόσμου, και προπάντων του Ανθρώπου. Διότι ο Άνθρωπος έχει συγκεντρώση εις τον οργανισμόν του τας ιδιότητας όλων των ζώων, αι οποίαι είνε ελαττώματα δια την «αυστηράν ηθικήν», που την εφαντάσθη και την εδημιούργησεν αυτός ο ίδιος, ακριβώς δια να περιορίση τα ελατ­τώματα του. Λοιπόν εκείνο που συμβαίνει εις ένα άνθρωπον, συμβαίνει και εις το σύνολον των ανθρώπων και αυτό είνε μάλιστα χειρότερον : διότι ένα άτομον, όσον διεφθαρμένον και αν είνε, έχει πάντοτε εις ένα βαθμόν την συνείδησιν της. διαφθοράς του· απόδειξις είνε, ότι την εξασκεί συνήθως με κάποιαν προφύλαξιν. Αλλ' ένα σύνολον ανθρώπων είνε απο­λύτως ασυνείδητον. Δια τούτο, μέσα εις την συνολικήν ορμήν των ζωωδών ενστίκτων του, κάθε μερική ηθική αντίδρασις των ολίγων, όχι μόνον δεν ενεργεί ευεργετικώς, αλλά το ε­ναντίον : ερεθίζει και επαυξάνει την ορμήν της ανηθικότητος. 

Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

Επιστολή του Συνδέσμου μας 3.9.1957

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΩΝ  ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΣΕΡΒΑΙΩΝ
Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Αθήναι 3 -9- 57 

Αγαπητοί Πατριώτες:
Έμαθες ότι άρχισε η αποπεράτωση της Κάτω εκκλησίας από μηνός.
30 χρόνια μας περίμενε. Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα.
Μας λείπουν όμως 60 χιλιάδες για να τελειώση και η σκεπή!
Παρακάτω διαβάζεις τον πίνακα των μέχρι σήμερα εισφορών.
Για πρόσεξε:
Είναι μέσα το όνομά σου;…
Αν ναι, είναι αρκετά τα όσα προσέφερες;;;…
Αν όχι, γιατί αργείς;;;…
Σας παρακαλούμε να ανταποκριθής στην φωνή της ΠΑΝΑΓΙΑΣ  μας.

Με πατριωτικους χαιρετισμούς
ΤΟ ΔΙΟΙΚ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΙΣΦΟΡΩΝ [σε δραχμές]
-1 Παπαηλιού Ηλ. Βουλευτής 400. -2.Αποσκήτης Κ βουλευτής300. -3Σχίζα Γιαννούλα χηρ Ν.200.

Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Εξετάσεις -κρίσεις και αξιολογήσεις

Όλοι μας κρίνουμε  και κρινόμαστε σε τούτη την ζωή...
Ο ένας κρίνει τον άλλον για την αξιοσύνη του, την ομορφιά του, τις ελλείψεις του, τα έργα του και τα καμώματα του...
Ο άνθρωπος ακόμα- ακόμα,  κρίνει και τον Θεό, για τις κακουχίες,  τις στερήσεις, τις ελλείψεις, για τα ελαττώματα του, που κατά την φτιάξη του, του δίνει, σε μυαλό, σε μπόι, σε αξιοσύνη, σε προκοπή και γνώσεις.
Και σε Αυτόν τον Θεό, πολλές φορές ο άνθρωπος ρίχνει όλες τις κατηγόριες,  τα φταιξίματα, για τα φταιξίματα του....
Για όλες τις στραβομάρες του και όλα τα παραστρατήματα του ...
Για όλες τις αποκοτιές, τις κακοτυχίες, τις αποτυχίες του, από την αμέλεια  του.

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Αράπηδες

Από αυτό τον μικρό συνοικισμό ήταν και είναι οι σκαπανείς της προκοπής σε ήθος,αρετή, γράμματα, τέχνες και επιστήμες!....
Πάντα μπροστάρηδες!!!...
Ο Άγιος Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη ας τους προστατεύει
http://servouvillage.blogspot.gr/2015/05/2015.html

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Δοξαστικό της νιότης...

Αναδημοσίευση 

Μαρία  Κολοβού- Ρουμελιώτη





















«ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ»

 

Καλπάζει η νιότη στη ζωή και γρήγορα διαβαίνει
σαν κεραυνού αναλαμπή, σαν θύελλας πλημμύρα˙
μήτε η φοβέρα την κρατεί, μήτε η εκεχειρία
με ένα σουραύλι κελαηδεί σκοπούς και ξεμακραίνει.

Φορεί  τσεκίνια στο λαιμό, τριαντάφυλλα στο στήθος
και  με μαντίλι ασημί τους δρόσους χαιρετίζει˙
μες της αυγής την απλωσιά χαμόγελα χαρίζει
καθώς στα όρη περπατεί και δυναμώνει ο χτύπος.

Κάλπασε και  η νιότη μου σ’ αθημωνιές κι αλώνια
εκεί που ο ήλιος πλάνιζε το άγουρο κορμί μου˙
νερό ζητούσε η γλώσσα μου, δροσιά η αναπνοή μου
όταν ο ιδρώτας έτρεχε και πότιζε το χώμα.

Πολέμησε η νιότη μου, τη νιότη για να σώσει
μες απ’ τις φλόγες της φωτιάς που έκαιγαν τη ζωή μου˙
κι όταν ο ήλιος άστραφτε κι έλαμπε η ψυχή μου,
είπα, πως έπρεπε νωρίς φτερούγες να είχα απλώσει.

Ορθοποδούσε η νιότη μου ξυπόλυτη,  μα πλούσια˙
μέσα στους θόλους του ευτυχή και χτίστη λογισμού
κι ας ντάλωνε η κούραση τις σκέψεις του μυαλού
γλυκό καρπό εγεύτηκα κι ας μου ‘λειπαν τα λoύσα!

Και τώρα που ξεπέρασα όλες τις θίνες θλίψεις,
πίσω κοιτάζω τη ζωή που άφησα και γελώ
τη νιότη μου αποχαιρετώ, με χίλιες αναμνήσεις
κι όσα ενθύμια έσωσα, σε εσάς  πίσω γυρνώ!


 Μαρία Κολοβού-Ρουμελιώτη

(Οι στίχοι γράφτηκαν Τετάρτη, 2 Μαΐου 2012)

 

Αναρτήθηκε από στις 11:00 μ.μ. 

Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Πρωτομαγιά

αναδημοσίευση:http://servouvillage.blogspot.gr/2015/04/blog-post_26.html
της Μαρίας Παναγοπούλου


protomagia 500

Που καιρός και καρδιά για γιορτές ξεφαντώματα με στεφάνια από ρόδα και κρίνα, για τους ανθρώπους του χωριού μου την Πρω­τομαγιά!
Μαζεμένες έπεφταν οι δουλειές τούτη την εποχή, και μάτια o κόσμος μας δεν είχε παρά μονάχα για τον ουρανό.
«Να κρατήσει ο Θεός», για να ξεχυθεί σε χωράφια, κήπους κι αμπέλια, για βότανο, φύτεμα, σκάλο...
Χρώματα, ήχους κι ευωδιές, μαλάματα τού φεγγαριού και του ήλιου, ποιος είχε μάτια να τα ίδεί και να τα προσέξει! Φύση δεν ήταν άλλο από το χώμα, το φτωχό και λίγο, που ήθελε ολοχρονίς «περέτεμα» για να δώσει ανάλογους - φτωχούς και λίγους - τους καρπούς του, για τη ζωή ανθρώπων και «ζωντανών».
Και για τα τσακισμένα από τον κάματο κορμιά, γλύκα περισσό­τερη από τον μολυβένιο ύπνο της νύχτας δε γινότανε...

‘Ετσι, η Πρωτομαγιά, ήτανε πιά γιορτή για τους δασκάλους μόνο, και τα «δασκαλόπουλα». Κι άναβε τ’ όνειρο κι ο πόθος στου κάθε γονιού την καρδιά. Να «δυνηθεί» κι εκείνος να γραμματίσει κανένα παιδί, να το κάνει δάσκαλο, για να ζήσει «άνθρωπινότερη ζωή»!...
Γιορτή για τους δασκάλους και τα «δασκαλόπουλα», λοιπόν, και τη γιορτάζαμε - αν δεν έβρεχε - στο Λάζο.
Ξεκινάγαμε από την αυλή του σχολειού, με τάξη, δύο δύο στην γραμμή - μελισσολόι σωστό - κι ανάμεσά μας οι δάσκαλοι!...

Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Η παράκληση

.....Τι άλλο,  πια... Να κάμω ;;;;.....

Τώρα...Τώρα...
Παρακαλώ γονατιστός του Θεού τον Άγγελο!...
Του κάνω και τριάντα τρεις μετάνοιες!....
Ας με βοηθήσουν σε αυτό και οι σεβάσμιοι της Εκκλησιάς, και οι Άγιοι Δεσποτάδες.
Να εισακουστεί η προσευχή ,η παρακάλια.
Ο Άγγελος να κατεβαίνει κάθε βράδυ ανελλιπώς που σουρουπώνει
και πέφτουν οι τέτοιοι, οι κλέφτες, οι λωποδύτες οι καταχραστές,
από τον δημόσιο κορβανά, να πλαγιάσουν....
Να μη τους αφήνει να ησυχάσουν!!!....
Μέχρι να ξεπληρώσουν όλοι αυτοί τα οφειλόμενα..
και τα κλεμμένα... αργύρια.....
Να σωθεί, να ζωντανέψει, το Έθνος,  ο Λαός, η Χώρα, η Πατρίδα!....

Γιάννης Στ Βέργος {Γορτύνιος}
23.04 2015