..λέμε διαρκώς ότι παλιά είχαν φτώχεια!
Γιατί να μην πούμε,πως ζούσαν μια πιο απλή και λιτή ζωή?
Τι ορίζουμε ως φτώχεια τελικά?
Γιατί λέμε πως υπήρχε φτώχεια δηλαδή?
Συγκριτικά με το σήμερα?
όπως ένα πιάτο φαί καθαρή τροφή δική τους(αυτάρκεια),
ένα κεραμίδι σε ένα όμορφο και καθαρό περιβάλλον
φτιαγμένο χωρίς δάνειο,
θέρμανση,νερό,πέντε χειροποίητα πραγματάκια και αγάπη!
Όταν δεν είχε ανακαλυφθεί ο ηλεκτρισμός
δεν θεωρούνταν φτωχός ένας που δεν είχε ρεύμα
αφού όλοι ήταν στην ίδια κατάσταση.
Ήταν κάτι το απολύτως φυσιολογικό,για αιώνες.
Η νύχτα εναλάσσονταν τη μέρα κ.ο.κ.
Ακόμα και ο πλούσιος της εποχής
το βράδυ φώτιζε με τη λάμπα τον "πύργο"του.
Πως να νοιώσει φτωχός τότε κάποιος αφού
δεν υπήρχε τζακούζι ή μερσεντές,μετοχές ή κεφάλαιο.
Ακόμα και ένας που είχε μερικά δέντρα παραπάνω
(δεν μιλάω για τους τσιφλικάδες της θεσσαλίας)
ήταν μικρή η διαφορά του με τους υπόλοιπους χωριανούς
και όχι οι χαοτικές ανισότητες του σήμερα.
Ότι υπήρχε το είχαν όλοι σχεδόν.
Ότι δεν υπήρχε δεν το είχε κανείς.
Ο πλούσιος του τότε,
δεν είχε πέντε επαύλεις ή ιδιωτικό αεροπλάνο.
Οι άνθρωποι ήταν πλούσιοι σε άλλα πράγματα,,,
σε καθαρό αέρα,σε σχέσεις,σε ελευθερίες,σε ηρεμία κ.α πολλά
τα οποία έχουν χαθεί στις μέρες μας!
Μπορεί σήμερα από τη μία να υπάρχει
ένας εκδημοκρατισμός της πολυτέλειας
κυρίως σε καταναλωτικά αγαθά
ή όπως το να πάει κάποιος ένα ταξίδι με αεροπλάνο
σε σχέση με λίγο παλιότερα
(στην αρχή των ανακαλύψεων,οι προνομιούχοι τις είχαν),
ή όπως ότι γρήγορα αποκτάνε όλοι από ένα iphone
(και αυτό για εμπορικούς λόγους κατανάλωσης),
αλλά σε γενικές γραμμές το χάσμα μεταξύ σημερινού φτωχού
και σημερινού πλούσιου είναι τεράστιο στις μέρες μας.
Η βιομηχανική παραγωγή και η οργάνωση της ζωής
σύμφωνα με αυτό το μοντέλο έφερε πλούτο στις κοινωνίες,
αλλά και τεράστιες ανισότητες ,μόλυνση,εξάρτηση,
καθώς και ένα σωρό άλλα προβλήματα.
Σήμερα η φτώχεια βιώνεται πολύ βαρύτερα,
από έναν απλό υπάλληλο χαμηλόμισθο ή μη
(που δεν είναι και αφεντικό του εαυτού του και έχει και εργασιακή ανασφάλεια)
ή έναν άνεργο και πιο έντονα απ'ότι παλιότερα
με όλα αυτά που βλέπει γύρω του.
Ένας που πληρώνει ενοίκιο και τον απολύουν από την δουλειά είναι σε χειρότερη μοίρα απ'τον "φτωχό" του παλιού καιρού
στο χωριουδάκι του.
Η φτώχεια σήμερα συνοδεύεται και από ένα αίσθημα(στίγμα)προσωπικής αποτυχίας.
Σημερινός φτωχός=αποτυχημένος(λένε).
Τάχα όποιος προσπαθήσει αρκετά
μπορεί να φτάσει στην κορυφή
(άγχος και κυνήγι επιτυχίας,ένα σύγχρονο άγχος)
πράγμα που δεν ισχύει.(ισχύει για τις εξαιρέσεις κ όχι κανόνας)
Είναι σαν να λένε ότι κάποιο λάθος ο ίδιος έχει κάνει
αν δεν τα καταφέρει.
Οι "σνομπ"τον βλέπουν ως υποδεέστερο
και αυτός εσωτερικεύει μέσα του το αίσθημα
της κατωτερότητας-loser
-
-πράγμα που δεν θα'πρεπε ασφαλώς
γιατί αποκρύπτεται ότι το σύστημα είναι φτιαγμένο
για τους λίγους και εκλεκτούς και όχι για όλους.
Παλιά δεν το νοιώθαν αυτό
από την σύγκρισή τους με τους άλλους,
ούτε είχαν τα τόσα ερεθίσματα να νοιώθουν
ότι τους "λείπουν"πράγματα από την ζωή τους.
Σήμερα η "φτώχεια"είναι μεγαλύτερη...
σε αξίες,σε εμπιστοσύνη,σε αγάπη,
σε γαλήνη και σε ένα σωρό άλλα!
Κ κούλης
Γιάννης Βέργος
Δυστυχώς δεν είμαστε μόνο δυστυχείς, φτωχοί σε οικονομικά αγαθά, είμαστε, ή μας έχουν κάνει και φτωχούς στο μυαλό και ευάλωτους , επιρρεπείς στίς ορέξεις, επιθυμίες και στην θέληση της καθεστηκυίας τάξης...
Ο Διογένης ο κυνικός είπε στον Μέγα Αλέξανδρο, όταν τον ρώτησε τι θέλει να του χαρίσει?... Η απάντηση: "Μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου δώσεις " Ο Διογένης ένοιωθε ευτυχισμένος !... Διότι ήταν ολιγαρκείς....
Ο Διογένης ο κυνικός είπε στον Μέγα Αλέξανδρο, όταν τον ρώτησε τι θέλει να του χαρίσει?... Η απάντηση: "Μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου δώσεις " Ο Διογένης ένοιωθε ευτυχισμένος !... Διότι ήταν ολιγαρκείς....
