Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Η ζωή.

Τι νομίζεις πως είναι φίλε μου η ζωή;
Αγέρας είναι, με τις οσμές που φέρνει!...... 
Η ζωή είναι της μίας στιγμής η χαρά!... 
Η ελπίδα!... 
Είναι η ευτυχία, της μιας στιγμής η απόλαυση, της μιας στιγμής της χαράς, η γαλήνη!... 
Και ο αγέρας που ανασαίνεις!... 
Στην ζωή  μεγάλη σημασία έχουν οι μικρό απολαύσεις, που παίρνεις και που δίνεις…
Η αγάπη, η ψυχική χαρά, η ηρεμία του νου, της σκέψης η γαλήνη!...
Μπορείς αυτές τις χαρές, να τις χαρείς, μπορείς αυτές να τις απολαύσεις; 
Μπορείς αυτές να τις χορτάσεις;  
Τις μεγάλες, μη τις επιδιώκεις, μη τις καρτερείς, αυτές ποτέ δεν θα ερθούνε…  
Τις τρανές, ποτέ δεν θα τις φτάσεις!… 
Στο τέλος της ζωής, τίποτα δεν μένει, [από δόξα, ομορφιά, τιμές και πλούτοι] μόνο οι μικρό αναμνήσεις!... 
Των μικρών... των πολύ μικρών πραγμάτων… 
Το ηλιοβασίλεμα που το αγναντεύεις!...  
Το ένα ποτήρι με κρασί!... {μόνος ή με φίλο} 
Και αυτό, να είναι μισό αδειανό!.. άδειο!... 
Άδειασε, τέλειωσε, το κρασί!... 
Έμεινε το ποτήρι!... 
Σταμάτησε και ο αγέρας!.....
Τέλος… _ _ _!!!  
Τι είναι;… 
Ανάμνηση αυτών, των άλλων!…  
Και… Αν!… 
Με τις οσμές, στο πέρασμα της που αφήνει!...

Γιάννης Στ Βέργος{Γορτύνιος} 
25.09.2012

1 σχόλιο:

  1. Ο κόσμος για να χαρεί δεν θέλει τα πολλά…
    Λίγο ψωμί, λίγο κρασί, δύο, τρεις, ελιές, μια στάλα αγάπη και ένα κρεμμύδι!!! Η Ευτυχία του είναι, της μιας στιγμής η απόλαυση, της μιας στιγμής της χαράς, γαλήνη!...
    Οι ηγέτες μας ,οι πολιτικοί μας και αυτή δεν μας την αφήνουν.
    Όλοι τους τώρα μοιάζουνε του Χάρου που όλο παίρνει, ποτέ δεν δίνει, και ουδέποτε δεν χαρίζει!...
    Ας φυλαχτούμε από τον Χάρο!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή