Η θεσμική υπαλληλική
αταξία, που ήταν στο κατάστημα Περιστερίου, το να είναι δ/ντής καταστήματος
μικρότερος στο βαθμό από άλλον υπάλληλο που είναι σε μεγαλύτερο βαθμό με πτυχίο ΑΣΟΕΕ και Ινστιτούτου τραπεζικών
μορφώσεως, με άριστες επιδόσεις, χωρίς να έχει κριθεί στάσιμος ή να υπάρχει
διοικητικό, ή νομικό κώλυμα
διορθώθηκε… Με την υπ αρίθμ Π13/4/6/1984
επιστολή δ/νσεως προσωπικού μετατέθηκα από την ως άνω ημερομηνία και ΑΜ 6459
και με το δικαίωμα της υπ αριθμ 398Α
υπογραφής ως υπ/δντής στο κατάστημα κάτω Πατησίων.
Εκεί δ/ ντής ήταν ο κ Ζάμπαλος Θανάσης. Εγώ ανέλαβα το τμήμα χορηγήσεων, με υπαλλήλους τον κ Ηλία Μπορμπόλη, τον κ Καβάγια Άρη και την κ Αγγελική Λιάσκα……, Στο Εμπορικό τμήμα, εισαγωγές- εξαγωγές προϊστάμενος ήταν ο κ Παπαϊωάννου Νίκος πτυχιούχος ΑΣΟΕΕ η κ Καλοδύνου Ράνια, η κ Μαράντη Μαρία, και την αείμνηστη Ελένη Θεοδωρή… Στο λογιστήριο ο κ Τερζάκης Αθανάσιος και Κεχαγιά Πελαγία… Στο τμήμα καταθέσεων προϊστάμενος ήταν ο κ Θωμόπουλος Θεόδωρος με τέλερ τον κ Φραγκουλόπουλο Γεώργιο και την κ Αντωνίου Εύα…. Κεντρικός ταμίας ήταν ο αείμνηστος κ Νάκος Νίκος. Και καθαρίστρια του καταστήματος ήταν η καλοσυνάτη κ Βασιλική …, εξαιρετική μαγείρισσα νοικοκυρά, με τις πεντανόστιμες πίτες της…
Μετά από ένα χρόνο μετατίθεται ό δ/ντής κ Ζάμπαλος και ανάλαβε δ/ντής στο κατάστημα Γ Σεπτεμβρίου και στο κατάστημα ήρθε δ/ντής ο αείμνηστος κ Ηλίας Λαδάς. Ο αείμνηστος συνάδερφος κ Λαδάς ήταν άνθρωπος ήρεμος φιλότιμος καλοσυνάτος, είχαμε συνεργαστεί παλαιότερα όταν ήταν υπάλληλος νέος στις καταθέσεις στο κεντρικό κατάστημα και εγώ ήμουνα νεοδιόριστος κλητήρας…. Νομίζω δεν είχε περάσει ούτε ένας χρόνος από τότε, ήταν ημέρα Παρασκευή (Παρασκευή το μεσημέρι ανακοινώνονταν όλες οι μεταθέσεις των στελεχών, για να μην έχουν το χρόνο να αντιδράσουν} ήταν η ώρα 10 πρωινή, με παίρνει τηλέφωνο ο Προσωπάρχης και μου λέει:
-Από την Δευτέρα αναλαμβάνεις δ/ντής στο κατάστημα Παγκρατίου, έχει ενημερωθεί το κατάστημα, ακολουθεί η υπ αριθμ… εγκύκλιος….
Το ανακοίνωσα στο κατάστημα, όλοι οι συνάδελφοι χάρηκαν για την αναβάθμιση μου, πρώτη φορά θα αναλάμβανα επισήμως δ/ντής καταστήματος, ήταν πραγματικά αναγνώριση από την τράπεζα του ήθους μου και της αξιοσύνης μου…
Συνηθίζετο στο κατάστημα σε χαρούμενα γεγονότα και γιορτές μέσα στο κατάστημα συνήθως Παρασκευή μετά το τέλος της δουλειάς, ο δ/ντης, η ο συνάδερφος που είχε γιορτή, ή ευχάριστο γεγονός χαρά, να μοιράζει την χαρά του μαζί με όλους τους συναδέλφους .
Έτσι και εκείνη την ημέρα παράγγειλα να κάνω τραπέζι σε όλους τους συναδέλφους μέσα στην τράπεζα… Η καθαρίστρια η κ Βασιλική κάθε φορά φρόντιζε αυτά και τώρα επιμελήθηκε για το φαγητό… Στο κατάστημα με την φροντίδα όλων των συναδέλφων και την επιμέλεια της συναδέλφου καθαρίστριας κ Βασιλικής, υπήρχαν όλα τα απαραίτητα σκεύη…. Μετά από λίγη ώρα τηλέφωνο γίνεται στο δ/ντή κ Λαδά από τον προσωπάρχη και του λέει:
-Από Δευτέρα το πρωί αναλαμβάνεις δ/ντής στο κατάστημα Παγκρατίου.
–Κύριε προσωπάρχα, μήπως γίνεται κάποιο λάθος;…
-Όχι δεν γίνεται λάθος.
-Προηγουμένως τηλεφωνήσατε στον κ Βέργο και του είπατε να αναλάβει αυτός το κατάστημα Παγκρατίου.
– Να ιππείς στον κ Βέργο ότι αναλαμβάνει δ/ντής εκεί στο κατάστημα κάτω Πατησίων… Ήρθε και μου το είπε: Ήταν κατακόκκινος...
Ξαφνιάστηκα… Δεν ήξερα τι να ειπώ.
-Μα προ ολίγου, εμένα μου είπαν να πάω στο κατάστημα Παγκρατίου…
Τι έγινε;...
Τι είναι αυτά;…
Όλοι οι συνάδελφοι νόμισαν ότι εγώ έκανα κάτι ( έκανα ατιμία) και έγινε αυτό. Και εγώ το θεώρησα άτιμη πράξη, αντίθετη προς την ιδιοσυγκρασία μου, τον χαρακτήρα μου και το ήθος μου…
Όλοι οι συνάδελφοι αμέσως άλλαξαν εμφανώς, όψη και συμπεριφορά…
Και εγώ στην θέση τους το ίδιο θα σκεφτόμουνα και την ίδια συμπεριφορά θα είχα…
Αλλιώς με ήξερα και αλλιώς τώρα εμφανίζομαι…
Και με νομίζουν έτσι, όπως φαντάζεται ο νους του κάθε ενός…
Στεναχωρήθηκα αφάνταστα.
Πήγα στον δ/ντή τον αείμνηστο κ Λαδά και του είπα:
-Θέλω να με πιστέψεις εγώ δεν φρόντισα να γίνει αυτό που έγινε και δεν το θέλω καθόλου αυτό που έγινε… Θα πάρω τηλέφωνο αμέσως τώρα τον κ Προσωπάρχη...
Ο κ Λαδάς επέμενε να μη τον πάρω…
Εγώ αυτό το θεώρησα προσβολή και το πήρα.
Προσωπάρχης ήταν ο αείμνηστος κ Λαϊνάς Παναγιώτης.
-Κύριε προσωπάρχα προ ολίγου μου είπατε να πάω από την Δευτέρα να παραλάβω ως δ/ντής το κατάστημα Παγκρατίου και τώρα ο δ/ντής μου λέει να παραλάβω το κατάστημα κάτω Πατησίων… Και στο κατάστημα Παγκρατίου να πάει ο κ Λαδάς, εγώ θέλω να πάω στο Παγκράτι…
- Άκουσε κύριε Βέργο, αυτή είναι η απόφαση της διοίκησης…
Θέλεις να την εφαρμόσεις ή δεν θέλεις:…
Αν δεν θέλεις έρχεται άλλος από πίσω….
-Μα κύριε προσωπάρχα…
-Κύριε Βέργο είναι κοντά σου ο δ/ντής ο κ Λαδάς δώσε τον μου στο τηλέφωνο… -Αμέσως μισό λεπτό…
Φωνάζω κύριε δ/ντα κύριε δ/ντα, (και ας ήταν δίπλα μου) σας θέλει ο κύριος προσωπάρχης.
–Ορίστε λέγετε…
-Κύριε Λαδά αποφασίσαμε να πας εσύ στο κατάστημα Παγκρατίου και να μείνει ο κ Βέργος στο κατάστημα Κάτω Πατησίων διότι εσύ είσαι έμπειρος δ/ντής ενώ ο κ Βέργος αναλαμβάνει για πρώτη φορά δ/ντης και νομίζουμε ότι εκεί ξέρει το κατάστημα ξέρει το προσωπικό και τον ξέρουνε, θα τα πάει εκεί καλύτερα…. Εξ άλλου το κατάστημα Παγκρατίου είναι μεγαλύτερο κατάστημα από αυτό και για σένα είναι προβολή. Θέλω Ηλία να πας και βλέπουμε…
-Εν τάξει κ Προσωπάρχα… Ηρέμησαν τα πνεύματα, αναπαύθηκε και η δική μου ψυχή έφυγε από πάνω μου, το βάρος, η υποψία του δολοπλόκου…. Που δεν μου αρμόζει…
Μετά το τέλος της συναλλαγής με το κοινό ο αείμνηστος δ/ντής κ Λαδάς συγκέντρωσε το προσωπικό του Καταστήματος ανακοίνωσε επισήμως πλέον την απόφαση της διοίκησης την ανάληψη της δ/σης του καταστήματος Παγκρατίου από αυτόν και ότι στο κατάστημα αναλαμβάνει δ/ντής ο υπδ/της ο κ Βέργος.
Και αυτά τα λόγια περίπου είπε:
- Κύριοι συνάδελφοι… Είχε όπως ακούσατε δημιουργηθεί μια μικρο εμπλοκή και ίσως μεταξύ μας κάποιες διαφορετικές σκέψεις, κάτι τέτοιο να είσαστε βέβαιοι πως δεν συμβαίνει….
Έγινε αυτό για το καλό της τράπεζας και το καλό όλων μας…
Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να τον βοηθήσετε τον συνάδελφο και είμαι βέβαιος πως θα τον βοηθήσετε τον κ Βέργο στα νέα του καθήκοντα, εξ άλλου τον ξέρετε και σας ξέρει όπως μου είπαν και από την Δ/ση Προσωπικού και ο κ Βέργος όπως τον ξέρετε, είμαι πεπεισμένος και σαν δ/ντής θα τηρήσει την ίδια συμπεριφορά, θα σας είναι αλληλέγγυος και αρωγός σε κάθε δυσκολία σας…
Σας ευχαριστώ όλους σας για την καλή συνεργασία. Ευχαριστώ τον κ Βέργο για την καλή μας συνεργασία και του εύχομαι υγεία και καλή τύχη στα νέα του καθήκοντα… -Ευχαριστώ κ Λαδά για τις καλές συμβουλές και τις ευχές σου και όλοι σε ευχαριστούμε και σου ευχόμαστε υγεία, και να είναι και στο άλλο κατάστημα ευχάριστα…
-Τώρα η ώρα περνάει να φτιάξουμε το πρακτικό παράδοσης παραλαβής, εύκολο είναι, γιατί ό κ Βέργος όλα τα αξιόγραφα τα ξέρει και αυτός τα χειριζόταν αυτά, τους κλειδάριθμος κλπ, οι λογαριασμοί των τμημάτων είναι συμφωνημένοι. Καλό θα είναι να προτείνει, να ορίσει από τώρα υπ/δ τη του καταστήματος Αμέσως απάντησα και είπα:
-Υποδ/ντής του καταστήματος προτείνεται από εμένα ο προϊστάμενος κ Παπαϊωάννου και θα γίνει αμέσως η πρόταση μου για να εγκριθεί από την δ/ση προσωπικού…
Όλοι οι συνάδελφοι ευχαριστήθηκαν!.
Έγινε το τυπικό αλλά και ουσιαστικό πρωτόκολλο παράδοσης παραλαβής, υπογράφει αρμοδίως και από τους προϊσταμένους των τμημάτων, κράτησε ο καθένας μας από ένα αντίγραφο και αντίγραφα αποσταλήκαν στις αρμόδιες δ/σεις της τράπεζας… Επακολούθησε το καλό φαγοπότι…
Και στο τέλος αφού μας χαιρέτησε ο δ/ντής έναν, έναν, έφυγε πρώτος και τον συνόδευσα μέχρι έξω από την είσοδο του καταστήματος.
Την επομένη έγινε η πρόταση μου για να οριστεί υπδ/της του καταστήματος ο κ Παπαϊωάννου Νίκος να του χορηγηθεί δικαίωμα Α υπογραφής και εγκρίθηκε αμέσως… Κοινοποιήθηκαν από την Δ/ση προσωπικού οι σχετικές εγκύκλιοι και μαθεύτηκε στο δίκτυο των καταστημάτων.
Πολλοί συνάδελφοι μας συγχάρηκαν. Συνεχίσαμε, δουλέψαμε όλοι με αγάπη και το κατάστημα στην πρώτη κιόλας αξιολόγηση στην κατάταξη ανέβηκε κατηγορία…
Εκεί δ/ ντής ήταν ο κ Ζάμπαλος Θανάσης. Εγώ ανέλαβα το τμήμα χορηγήσεων, με υπαλλήλους τον κ Ηλία Μπορμπόλη, τον κ Καβάγια Άρη και την κ Αγγελική Λιάσκα……, Στο Εμπορικό τμήμα, εισαγωγές- εξαγωγές προϊστάμενος ήταν ο κ Παπαϊωάννου Νίκος πτυχιούχος ΑΣΟΕΕ η κ Καλοδύνου Ράνια, η κ Μαράντη Μαρία, και την αείμνηστη Ελένη Θεοδωρή… Στο λογιστήριο ο κ Τερζάκης Αθανάσιος και Κεχαγιά Πελαγία… Στο τμήμα καταθέσεων προϊστάμενος ήταν ο κ Θωμόπουλος Θεόδωρος με τέλερ τον κ Φραγκουλόπουλο Γεώργιο και την κ Αντωνίου Εύα…. Κεντρικός ταμίας ήταν ο αείμνηστος κ Νάκος Νίκος. Και καθαρίστρια του καταστήματος ήταν η καλοσυνάτη κ Βασιλική …, εξαιρετική μαγείρισσα νοικοκυρά, με τις πεντανόστιμες πίτες της…
Μετά από ένα χρόνο μετατίθεται ό δ/ντής κ Ζάμπαλος και ανάλαβε δ/ντής στο κατάστημα Γ Σεπτεμβρίου και στο κατάστημα ήρθε δ/ντής ο αείμνηστος κ Ηλίας Λαδάς. Ο αείμνηστος συνάδερφος κ Λαδάς ήταν άνθρωπος ήρεμος φιλότιμος καλοσυνάτος, είχαμε συνεργαστεί παλαιότερα όταν ήταν υπάλληλος νέος στις καταθέσεις στο κεντρικό κατάστημα και εγώ ήμουνα νεοδιόριστος κλητήρας…. Νομίζω δεν είχε περάσει ούτε ένας χρόνος από τότε, ήταν ημέρα Παρασκευή (Παρασκευή το μεσημέρι ανακοινώνονταν όλες οι μεταθέσεις των στελεχών, για να μην έχουν το χρόνο να αντιδράσουν} ήταν η ώρα 10 πρωινή, με παίρνει τηλέφωνο ο Προσωπάρχης και μου λέει:
-Από την Δευτέρα αναλαμβάνεις δ/ντής στο κατάστημα Παγκρατίου, έχει ενημερωθεί το κατάστημα, ακολουθεί η υπ αριθμ… εγκύκλιος….
Το ανακοίνωσα στο κατάστημα, όλοι οι συνάδελφοι χάρηκαν για την αναβάθμιση μου, πρώτη φορά θα αναλάμβανα επισήμως δ/ντής καταστήματος, ήταν πραγματικά αναγνώριση από την τράπεζα του ήθους μου και της αξιοσύνης μου…
Συνηθίζετο στο κατάστημα σε χαρούμενα γεγονότα και γιορτές μέσα στο κατάστημα συνήθως Παρασκευή μετά το τέλος της δουλειάς, ο δ/ντης, η ο συνάδερφος που είχε γιορτή, ή ευχάριστο γεγονός χαρά, να μοιράζει την χαρά του μαζί με όλους τους συναδέλφους .
Έτσι και εκείνη την ημέρα παράγγειλα να κάνω τραπέζι σε όλους τους συναδέλφους μέσα στην τράπεζα… Η καθαρίστρια η κ Βασιλική κάθε φορά φρόντιζε αυτά και τώρα επιμελήθηκε για το φαγητό… Στο κατάστημα με την φροντίδα όλων των συναδέλφων και την επιμέλεια της συναδέλφου καθαρίστριας κ Βασιλικής, υπήρχαν όλα τα απαραίτητα σκεύη…. Μετά από λίγη ώρα τηλέφωνο γίνεται στο δ/ντή κ Λαδά από τον προσωπάρχη και του λέει:
-Από Δευτέρα το πρωί αναλαμβάνεις δ/ντής στο κατάστημα Παγκρατίου.
–Κύριε προσωπάρχα, μήπως γίνεται κάποιο λάθος;…
-Όχι δεν γίνεται λάθος.
-Προηγουμένως τηλεφωνήσατε στον κ Βέργο και του είπατε να αναλάβει αυτός το κατάστημα Παγκρατίου.
– Να ιππείς στον κ Βέργο ότι αναλαμβάνει δ/ντής εκεί στο κατάστημα κάτω Πατησίων… Ήρθε και μου το είπε: Ήταν κατακόκκινος...
Ξαφνιάστηκα… Δεν ήξερα τι να ειπώ.
-Μα προ ολίγου, εμένα μου είπαν να πάω στο κατάστημα Παγκρατίου…
Τι έγινε;...
Τι είναι αυτά;…
Όλοι οι συνάδελφοι νόμισαν ότι εγώ έκανα κάτι ( έκανα ατιμία) και έγινε αυτό. Και εγώ το θεώρησα άτιμη πράξη, αντίθετη προς την ιδιοσυγκρασία μου, τον χαρακτήρα μου και το ήθος μου…
Όλοι οι συνάδελφοι αμέσως άλλαξαν εμφανώς, όψη και συμπεριφορά…
Και εγώ στην θέση τους το ίδιο θα σκεφτόμουνα και την ίδια συμπεριφορά θα είχα…
Αλλιώς με ήξερα και αλλιώς τώρα εμφανίζομαι…
Και με νομίζουν έτσι, όπως φαντάζεται ο νους του κάθε ενός…
Στεναχωρήθηκα αφάνταστα.
Πήγα στον δ/ντή τον αείμνηστο κ Λαδά και του είπα:
-Θέλω να με πιστέψεις εγώ δεν φρόντισα να γίνει αυτό που έγινε και δεν το θέλω καθόλου αυτό που έγινε… Θα πάρω τηλέφωνο αμέσως τώρα τον κ Προσωπάρχη...
Ο κ Λαδάς επέμενε να μη τον πάρω…
Εγώ αυτό το θεώρησα προσβολή και το πήρα.
Προσωπάρχης ήταν ο αείμνηστος κ Λαϊνάς Παναγιώτης.
-Κύριε προσωπάρχα προ ολίγου μου είπατε να πάω από την Δευτέρα να παραλάβω ως δ/ντής το κατάστημα Παγκρατίου και τώρα ο δ/ντής μου λέει να παραλάβω το κατάστημα κάτω Πατησίων… Και στο κατάστημα Παγκρατίου να πάει ο κ Λαδάς, εγώ θέλω να πάω στο Παγκράτι…
- Άκουσε κύριε Βέργο, αυτή είναι η απόφαση της διοίκησης…
Θέλεις να την εφαρμόσεις ή δεν θέλεις:…
Αν δεν θέλεις έρχεται άλλος από πίσω….
-Μα κύριε προσωπάρχα…
-Κύριε Βέργο είναι κοντά σου ο δ/ντής ο κ Λαδάς δώσε τον μου στο τηλέφωνο… -Αμέσως μισό λεπτό…
Φωνάζω κύριε δ/ντα κύριε δ/ντα, (και ας ήταν δίπλα μου) σας θέλει ο κύριος προσωπάρχης.
–Ορίστε λέγετε…
-Κύριε Λαδά αποφασίσαμε να πας εσύ στο κατάστημα Παγκρατίου και να μείνει ο κ Βέργος στο κατάστημα Κάτω Πατησίων διότι εσύ είσαι έμπειρος δ/ντής ενώ ο κ Βέργος αναλαμβάνει για πρώτη φορά δ/ντης και νομίζουμε ότι εκεί ξέρει το κατάστημα ξέρει το προσωπικό και τον ξέρουνε, θα τα πάει εκεί καλύτερα…. Εξ άλλου το κατάστημα Παγκρατίου είναι μεγαλύτερο κατάστημα από αυτό και για σένα είναι προβολή. Θέλω Ηλία να πας και βλέπουμε…
-Εν τάξει κ Προσωπάρχα… Ηρέμησαν τα πνεύματα, αναπαύθηκε και η δική μου ψυχή έφυγε από πάνω μου, το βάρος, η υποψία του δολοπλόκου…. Που δεν μου αρμόζει…
Μετά το τέλος της συναλλαγής με το κοινό ο αείμνηστος δ/ντής κ Λαδάς συγκέντρωσε το προσωπικό του Καταστήματος ανακοίνωσε επισήμως πλέον την απόφαση της διοίκησης την ανάληψη της δ/σης του καταστήματος Παγκρατίου από αυτόν και ότι στο κατάστημα αναλαμβάνει δ/ντής ο υπδ/της ο κ Βέργος.
Και αυτά τα λόγια περίπου είπε:
- Κύριοι συνάδελφοι… Είχε όπως ακούσατε δημιουργηθεί μια μικρο εμπλοκή και ίσως μεταξύ μας κάποιες διαφορετικές σκέψεις, κάτι τέτοιο να είσαστε βέβαιοι πως δεν συμβαίνει….
Έγινε αυτό για το καλό της τράπεζας και το καλό όλων μας…
Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να τον βοηθήσετε τον συνάδελφο και είμαι βέβαιος πως θα τον βοηθήσετε τον κ Βέργο στα νέα του καθήκοντα, εξ άλλου τον ξέρετε και σας ξέρει όπως μου είπαν και από την Δ/ση Προσωπικού και ο κ Βέργος όπως τον ξέρετε, είμαι πεπεισμένος και σαν δ/ντής θα τηρήσει την ίδια συμπεριφορά, θα σας είναι αλληλέγγυος και αρωγός σε κάθε δυσκολία σας…
Σας ευχαριστώ όλους σας για την καλή συνεργασία. Ευχαριστώ τον κ Βέργο για την καλή μας συνεργασία και του εύχομαι υγεία και καλή τύχη στα νέα του καθήκοντα… -Ευχαριστώ κ Λαδά για τις καλές συμβουλές και τις ευχές σου και όλοι σε ευχαριστούμε και σου ευχόμαστε υγεία, και να είναι και στο άλλο κατάστημα ευχάριστα…
-Τώρα η ώρα περνάει να φτιάξουμε το πρακτικό παράδοσης παραλαβής, εύκολο είναι, γιατί ό κ Βέργος όλα τα αξιόγραφα τα ξέρει και αυτός τα χειριζόταν αυτά, τους κλειδάριθμος κλπ, οι λογαριασμοί των τμημάτων είναι συμφωνημένοι. Καλό θα είναι να προτείνει, να ορίσει από τώρα υπ/δ τη του καταστήματος Αμέσως απάντησα και είπα:
-Υποδ/ντής του καταστήματος προτείνεται από εμένα ο προϊστάμενος κ Παπαϊωάννου και θα γίνει αμέσως η πρόταση μου για να εγκριθεί από την δ/ση προσωπικού…
Όλοι οι συνάδελφοι ευχαριστήθηκαν!.
Έγινε το τυπικό αλλά και ουσιαστικό πρωτόκολλο παράδοσης παραλαβής, υπογράφει αρμοδίως και από τους προϊσταμένους των τμημάτων, κράτησε ο καθένας μας από ένα αντίγραφο και αντίγραφα αποσταλήκαν στις αρμόδιες δ/σεις της τράπεζας… Επακολούθησε το καλό φαγοπότι…
Και στο τέλος αφού μας χαιρέτησε ο δ/ντής έναν, έναν, έφυγε πρώτος και τον συνόδευσα μέχρι έξω από την είσοδο του καταστήματος.
Την επομένη έγινε η πρόταση μου για να οριστεί υπδ/της του καταστήματος ο κ Παπαϊωάννου Νίκος να του χορηγηθεί δικαίωμα Α υπογραφής και εγκρίθηκε αμέσως… Κοινοποιήθηκαν από την Δ/ση προσωπικού οι σχετικές εγκύκλιοι και μαθεύτηκε στο δίκτυο των καταστημάτων.
Πολλοί συνάδελφοι μας συγχάρηκαν. Συνεχίσαμε, δουλέψαμε όλοι με αγάπη και το κατάστημα στην πρώτη κιόλας αξιολόγηση στην κατάταξη ανέβηκε κατηγορία…
Όμως, καλό είναι, δίκαιον, ηθικόν, τίμιο και ωραίο, τον ιδρώτα, τους αγώνες και των άλλων για την προκοπή, να μη τους θέλουμε τους κόπους των, να τους οικειοποιηθούμε, να τους κάνουμε και να τους παρουσιάζουμε όλους για δικούς μας…
Η πρόοδος η προκοπή του καταστήματος μας οφείλετε και είχε δρομολογηθεί και από τους κόπους και την αξιοσύνη και των προηγουμένων συναδέλφων δ/ντων του κ Ζάμπαλου Αθανασίου και του αείμνηστο κ Ηλία Λαδά και όλων των υπαλλήλων. Εμείς με ομοψυχία συνεχίσαμε μετά στην ίδια περπατησιά της προόδου και των αυξανομένων αποτελεσμάτων για την τράπεζα.
Τόσο μεγάλη κάναμε την αύξηση των εργασιών και των θετικών αποτελεσμάτων, που το μέγεθος του καταστήματος είχε φθάσει στο οριακό σημείο.
Τότε με πρότασή μας προς την διοίκηση της τράπεζας αγοράστηκε και λειτούργησε και το νέο ιδιόκτητο μεγάλο κατάστημα επί της οδού Αχαρνών και Καυταντζόγλου, στο οποίο δεν υπηρέτησα. (μετατέθηκα ως δ/ντής στο κατ/μα Χαροκόπου)
Στο κατάστημα Κάτω Πατησίων υπηρέτησα ως υπδ/ντής από 30/6/1984-28/1/1987 και δ/ντής από28/1/1987-26/9/1988, όπου μετατέθηκα εις Χαροκόπου.
Στο διάβα του χρόνου παρουσιάζονται γεγονότα που είναι βαθιά χαραγμένα στην μνήμη μου, τα οποία καλό είναι να εξιστορούνται, άλλοτε προς μίμηση, ως φωτοδότες οδηγοί και άλλοτε προς αποφυγήν, ως επικίνδυνα και επιζήμια.
Από τους πρώτους που μου ευχήθηκαν ήταν ο συνάδελφος Κώστας…..
Έμπειρος δ/ντής σε μεγάλο κατάστημα και με περίσσια φήμη και ισχύ στους οικονομικούς κύκλους και στην τράπεζα. Μαζί με τις ευχές του μου έδωσε και μια συμβουλή και μου είπε:
-Καλορίζικος κύριε δ/ντά και καλή πρόοδο στα νέα σου καθήκοντα…
-Ευχαριστώ κ δ/ντά μου.
-Αλλά τώρα θα δώσω μια συμβουλή.
-Καλοδεχούμενη με τα σέβη μου κ δ/ντά.
-Τώρα πλέον σαν δ/ντής δεν μπορείς και δεν πρέπει να κυκλοφορείς με το αυτοκίνητο που έχεις, δεν πρέπει να κυκλοφορείς με το Ζάσταβα… Τώρα είσαι δ/ντής και πρέπει να έχεις πρεστίζ…
-Για λίγο έμεινα άφωνος, σαν να ήμουνα ένοχος που ήμουνα φτωχός και μεγάλος ένοχος που κυκλοφορούσα με το Ζάσταβα… Δεν αποκρίθηκα και από την άκρη του σύρματος μου λέει:
-Με ακούς κύριε δ/ντά;
-Σας ακούω κύριε δ/ντά μου…
-Τώρα άμεσα πρέπει να αλλάξεις αυτοκίνητο…
Ψάρωσα…
-Κύριε δ/ ντα μου, το αυτοκινητάκι που έχω με εξυπηρετεί με πηγαίνει και με φέρνει Κάτω Πατήσια –Περιστέρι, που είναι το σπίτι μου, που εκεί μένω, είναι οικονομικό δεν μου ζητάει σχεδόν τίποτα από συντήρηση, μου είναι ο υπηρέτης μου, νομίζω ότι καλό είναι και καλά κάνει την δουλειά του…
- Άκου δ/ντή εγώ σε συμβουλεύω για το πρεστίζ πρέπει να αγοράσεις Μερσεντές, με την Μερσεντές, αλλιώς θα σε βλέπουν και θα σε υπολήπτονται οι πελάτες….
Αν δεν έχεις όλα τα λεφτά, θα δόσεις μια μικρή προκαταβολή και θα σε συστήσω εγώ εκεί στην Αχαρνών σε φίλο μου, που έχει μάντρα αυτοκινήτων να σου κάνει την διευκόλυνση να σου την δώσει την μερσεντές με συναλλαγματικές
- Κύριε δ/ντά πολύ καλές είναι οι συμβουλές σας και σας ευχαριστώ, αλλά όμως εγώ δεν μπορώ σε αυτές τις υποχρεώσεις και να σας ειπώ την αλήθεια, έχω στο ταμιευτήριο μου μια μικρή οικονομία για απόθεμα ασφαλείας, έχω οικογένεια και μικρά παιδιά, μη μου λάχει τίποτα και έχω και την πατρική οικογένεια, που ίσως θέλουν και αυτοί βοήθεια σε ώρα ανάγκης.
Αυτό το μικρό απόθεμα ασφαλείας το έχω εκεί ξεχασμένο, δεν πρέπει να το πειράξω, είναι για άλλους σκοπούς και άλλες ανάγκες…
- Καλά, τότε θα ειπώ στον φίλο μου να την πάρεις χωρίς προκαταβολή…
-Κύριε δ/ντά μου, ας πούμε πως την πήρα με γραμμάτια, όμως η συντήρηση της Μερσεντές είναι ακριβή, πρέπει να στερηθώ πολύ για να συντηρήσω την Μερσεντές η οποία ουσιαστικά θα κάνει την ίδια δουλειά με το Ζάσταβα… Φοβάμαι- Φοβάμαι….
Φοβάμαι και όπως λέγανε στο χωριό μου φοβάμαι μήπως…
"Φάει η φακή το λάδι…"
- Καλά, καλά, δεν είσαι εσύ για τέτοια, έχεις μείνει ακόμα στο χωριό…
Όταν θα το καταλάβεις ότι, η Μερσεντές είναι απαραίτητη, μου το λες να σε διευκολύνω.
-Σε ευχαριστώ …
Και έτσι γλίτωσα από το μαρτύριο της Μερσεντές, της οποίας η έλλειψη της, η στέρηση της, δεν μου προκάλεσε καθόλου στενοχώρια, αλλά χαρά!…
Ήταν περίοδος Μεγάλης τεσσαρακοστής, αναμονή του
Πάσχα και με παίρνει πάλι τηλέφωνο ο δ/ντής του μεγάλου καταστήματος ο κ
Κώστας…..
–Έλα δ/ντή καλημέρα…
-Καλημέρα κ Δ/ντά μου…
-Έμαθα πως καλά τα πηγαίνεις… Θα μου πεις τι θέλω πρωί, πρωί;… Θα σου πώ… Θα έρθει από εκεί ο αδερφός μου να τον χρηματοδοτήσεις με το ποσό των δύο εκατομμυρίων, είναι στα όρια του καταστήματος σου, για κεφάλαιο κίνησης, άνοιγμα πιστώσεως για εισαγωγή μέσω του καταστήματος σας, αυγά Τουρκίας για το Πάσχα…
Μην ανησυχείς, εγγυητής είμαι εγώ…
Με το άκουσμα εισαγωγή αυγά Τουρκίας, αυτομάτως έβαλα την παλάμη μου και έκλεισα το μικρόφωνο στο ακουστικό του τηλεφώνου να μην ακούγομαι και έσκασα στα γέλια τόσο πολύ που οι συνάδελφοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι συνέβη…
-Έλα δ/ντή με ακούς ή μιλάω στον αέρα;…
-Σας ακούω μετά προσοχής κ δ/ντά μου….
- Σου είπα να χρηματοδοτήσεις τον αδελφό μου, που σου το στέλνω εκεί, με δύο εκατομμύρια και εγγυητής θα είμαι εγώ, έχει και περιουσία, αλλά δεν χρειάζεται…
Όμως θα μου πεις, γιατί εγώ που είμαι και μεγαλύτερος δ/ντής γιατί δεν τον χρηματοδοτώ από το δικό μου κατάστημα;…. Και είναι εύλογο το ερώτημά σου και η απορία σου… Στην λύνω αμέσως… Δεν τον Χρηματοδοτώ…. Γιατί όπως κατάλαβες είναι αδελφός μου και εάν τον χρηματοδοτήσω εγώ, δεν θα πληρώνει, θα τα αφήσει να τα πληρώσω εγώ…
Τώρα νομίζω ότι το κατάλαβες…
Ενώ σε σένα δεν έχει τέτοια, μα και μου και θα τα πληρώσει αυτός…
Και άκουσε δ/ντή μόλις θα έλθουν τα αυγά, θα του ειπώ να φέρει στο κατάστημα τριάντα καρτέλες αυγά να τις μοιράσεις στους υπαλλήλους…
Εκεί δεν κρατήθηκα γέλασα φανερά…
-Όχι κύριε δ/ντά, όχι δεν χρειάζεται…
-Τα ακούς τι σου λέω… Γειά σου… και έκλεισε το τηλέφωνο…
Σε λίγο ήρθε ο αδελφός του.
Ήταν σεμνός κύριος, ήταν διαβασμένος, και έφερε μαζί του όλα τα απαραίτητα χαρτιά –πιστοποιητικά και εχέγγυα που έπρεπε για να γίνει η χρηματοδότηση και το άνοιγμα της πιστώσεως. Του κάναμε την χρηματοδότηση και έγινε η εισαγωγή (αυγά Τουρκίας ).
Ο αδελφός, εκτέλεσε την εντολή του δ/ντή αδελφού του.
Μία ημέρα, αρχή Μεγάλης εβδομάδος κατά το μεσημέρι πριν κλείσουν οι πόρτες του καταστήματος ήρθε και έφερε τριάντα καρτέλες αυγά και τις άφησε στο τραπεζάκι του σαλονιού που κάθονται οι πελάτες και χωρίς να πει τίποτα έφυγε… Είπα στους συναδέλφους να πάρουν τα αυγά και κανένας τους δεν ήθελε να πάρει…
Αποφασίσαμε τα αυγά να τα βάψει η φιλότιμη καθαρίστρια η κ Βασιλική και την επομένη εργάσιμη του Πάσχα να τα μοιράσουμε στους πελάτες…
Έτσι και έγινε μοιράστηκαν στους πελάτες και το ευχαριστήθηκαν πολύ, πολλοί… Το δάνειο εξοφλήθηκε χωρίς πρόβλημα κανονικά…
Ήταν τέλος Οκτωβρίου, οι εργασίες και τα αποτελέσματα του καταστήματος είχαν πολύ καλή αύξηση σε όλους τους τομείς των εργασιών και προκάλεσαν έκπληξη. Ήρθε τακτική επιθεώρηση, μετά τον συνηθισμένο έλεγχο των ταμιακών διαθεσίμων, έκανε έλεγχο των καταθέσεων, γιατί την περίοδο αυτή με την επιμέλεια όλων των συναδέλφων παρουσίασαν μεγάλη αύξηση των. Και ο έλεγχος ήταν μη τυχών ο νέος δ/ντής που ήμουνα εγώ έκανε μεταφορά πελατών καταθέσεων από το κατάστημα που υπηρετούσα το Περιστέρι…
Από το κατάστημα Περιστερίου δεν είχα πάρει, ούτε ένα φίλο πελάτη καταθέσεων, το θεωρούσα ανήθικο να γκρεμίζουμε ένα κατάστημα του ενιαίου συνόλου της τράπεζας, για να χτίσουμε με τα υλικά του άλλο, για να παρουσιαστούμε ότι κάτι σπουδαίο κάναμε…
Αλλά στο γενικό σύνολο αποδοτικότητας της τράπεζας κάναμε μηδέν…
Η έκθεση της γενικής επιθεώρησης ήταν πολύ καλή σε όλους τους τομείς εργασιών, τόσο καλή που έδινε το θάρρος, έναυσμα για προτάσεις στα δελτία αξιολόγησης για κατά εκλογή προαγωγή στους υπαλλήλου που είχαν συμπληρώσει και τον απαιτούμενο χρόνο παραμονής τους στον βαθμό.
–Έλα δ/ντή καλημέρα…
-Καλημέρα κ Δ/ντά μου…
-Έμαθα πως καλά τα πηγαίνεις… Θα μου πεις τι θέλω πρωί, πρωί;… Θα σου πώ… Θα έρθει από εκεί ο αδερφός μου να τον χρηματοδοτήσεις με το ποσό των δύο εκατομμυρίων, είναι στα όρια του καταστήματος σου, για κεφάλαιο κίνησης, άνοιγμα πιστώσεως για εισαγωγή μέσω του καταστήματος σας, αυγά Τουρκίας για το Πάσχα…
Μην ανησυχείς, εγγυητής είμαι εγώ…
Με το άκουσμα εισαγωγή αυγά Τουρκίας, αυτομάτως έβαλα την παλάμη μου και έκλεισα το μικρόφωνο στο ακουστικό του τηλεφώνου να μην ακούγομαι και έσκασα στα γέλια τόσο πολύ που οι συνάδελφοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι συνέβη…
-Έλα δ/ντή με ακούς ή μιλάω στον αέρα;…
-Σας ακούω μετά προσοχής κ δ/ντά μου….
- Σου είπα να χρηματοδοτήσεις τον αδελφό μου, που σου το στέλνω εκεί, με δύο εκατομμύρια και εγγυητής θα είμαι εγώ, έχει και περιουσία, αλλά δεν χρειάζεται…
Όμως θα μου πεις, γιατί εγώ που είμαι και μεγαλύτερος δ/ντής γιατί δεν τον χρηματοδοτώ από το δικό μου κατάστημα;…. Και είναι εύλογο το ερώτημά σου και η απορία σου… Στην λύνω αμέσως… Δεν τον Χρηματοδοτώ…. Γιατί όπως κατάλαβες είναι αδελφός μου και εάν τον χρηματοδοτήσω εγώ, δεν θα πληρώνει, θα τα αφήσει να τα πληρώσω εγώ…
Τώρα νομίζω ότι το κατάλαβες…
Ενώ σε σένα δεν έχει τέτοια, μα και μου και θα τα πληρώσει αυτός…
Και άκουσε δ/ντή μόλις θα έλθουν τα αυγά, θα του ειπώ να φέρει στο κατάστημα τριάντα καρτέλες αυγά να τις μοιράσεις στους υπαλλήλους…
Εκεί δεν κρατήθηκα γέλασα φανερά…
-Όχι κύριε δ/ντά, όχι δεν χρειάζεται…
-Τα ακούς τι σου λέω… Γειά σου… και έκλεισε το τηλέφωνο…
Σε λίγο ήρθε ο αδελφός του.
Ήταν σεμνός κύριος, ήταν διαβασμένος, και έφερε μαζί του όλα τα απαραίτητα χαρτιά –πιστοποιητικά και εχέγγυα που έπρεπε για να γίνει η χρηματοδότηση και το άνοιγμα της πιστώσεως. Του κάναμε την χρηματοδότηση και έγινε η εισαγωγή (αυγά Τουρκίας ).
Ο αδελφός, εκτέλεσε την εντολή του δ/ντή αδελφού του.
Μία ημέρα, αρχή Μεγάλης εβδομάδος κατά το μεσημέρι πριν κλείσουν οι πόρτες του καταστήματος ήρθε και έφερε τριάντα καρτέλες αυγά και τις άφησε στο τραπεζάκι του σαλονιού που κάθονται οι πελάτες και χωρίς να πει τίποτα έφυγε… Είπα στους συναδέλφους να πάρουν τα αυγά και κανένας τους δεν ήθελε να πάρει…
Αποφασίσαμε τα αυγά να τα βάψει η φιλότιμη καθαρίστρια η κ Βασιλική και την επομένη εργάσιμη του Πάσχα να τα μοιράσουμε στους πελάτες…
Έτσι και έγινε μοιράστηκαν στους πελάτες και το ευχαριστήθηκαν πολύ, πολλοί… Το δάνειο εξοφλήθηκε χωρίς πρόβλημα κανονικά…
Ήταν τέλος Οκτωβρίου, οι εργασίες και τα αποτελέσματα του καταστήματος είχαν πολύ καλή αύξηση σε όλους τους τομείς των εργασιών και προκάλεσαν έκπληξη. Ήρθε τακτική επιθεώρηση, μετά τον συνηθισμένο έλεγχο των ταμιακών διαθεσίμων, έκανε έλεγχο των καταθέσεων, γιατί την περίοδο αυτή με την επιμέλεια όλων των συναδέλφων παρουσίασαν μεγάλη αύξηση των. Και ο έλεγχος ήταν μη τυχών ο νέος δ/ντής που ήμουνα εγώ έκανε μεταφορά πελατών καταθέσεων από το κατάστημα που υπηρετούσα το Περιστέρι…
Από το κατάστημα Περιστερίου δεν είχα πάρει, ούτε ένα φίλο πελάτη καταθέσεων, το θεωρούσα ανήθικο να γκρεμίζουμε ένα κατάστημα του ενιαίου συνόλου της τράπεζας, για να χτίσουμε με τα υλικά του άλλο, για να παρουσιαστούμε ότι κάτι σπουδαίο κάναμε…
Αλλά στο γενικό σύνολο αποδοτικότητας της τράπεζας κάναμε μηδέν…
Η έκθεση της γενικής επιθεώρησης ήταν πολύ καλή σε όλους τους τομείς εργασιών, τόσο καλή που έδινε το θάρρος, έναυσμα για προτάσεις στα δελτία αξιολόγησης για κατά εκλογή προαγωγή στους υπαλλήλου που είχαν συμπληρώσει και τον απαιτούμενο χρόνο παραμονής τους στον βαθμό.
Ήταν Νοέμβριος μήνας, περνώντας της εορτής του Αγίου Νικολάου και με παίρνει πάλι ο συνάδελφος δ/ντής ο κ Κώστας και με ερώτησε, μήπως το καλό σκέφτηκα και θέλω να αγοράσω την Μερσεντές και ντρέπομαι, διστάζω να του το ειπώ και να του ζητήσω διευκόλυνση….
Του απάντησα με εύσχημο τρόπο, ότι καλή είναι η Μερσεντές, αλλά ακόμα το σκέφτομαι…
-Ε καλά όταν αποφασίσεις μου το λες…. Και συνέχισε.
-Δεν μου λές δ/ντή ( το δ/ντή καταλάβαινα ότι μου το έλεγε με υπεροψία) προχθές ήταν του Αγίου Νικολάου και στην τράπεζα έχουμε πολλούς Νικόλιδες και μερικούς από αυτούς σε μεγάλα, ουσιαστικά, πόστα…
Τους ευχήθηκες χρόνια πολλά όπως έπρεπε;…
-Σε πολλούς συναδέλφους τους πήρα τηλέφωνο και τους ευχήθηκα προσωπικά, σε άλλους το σήκωσε και ευχήθηκα στην γραμματέα τους και με έγραψε στην λίστα…
-Δεν μου λές δ/ντή στο Νίκο τον τρανό, πως του ευχήθηκες;…
Πήγες εσύ προσωπικά, του πήγες καλό δωράκι, ένα χρυσό στυλό, χρυσαφικό, ή μήπως πήρες από εκεί δίπλα σου που είναι ένα πολύ καλό χρυσοχοείο κανένα ωραίο ρολόι μάρκας Rolex που του αρέσει;….
Πάγωσα….
-Κύριε δ/ντά μου στον συγκεκριμένο μιας και με ρωτάτε να σας απαντήσω…
-Τίποτα από όλα αυτά…
Προσπαθούσα να τον πάρω στο τηλέφωνο και δεν απαντούσε ούτε η γραμματέας του και ευτυχώς που δούλεψε το fax και του έστειλα με το fax τις ευχές μου…
Τον έπιασαν σαρκαστικά γέλια….
-Μου λές αλήθεια στο Νικολάκη δεν έκανες ευπρεπές δώρο;….
Νόμισα ότι με δούλευε…
-Ναι κ δ/ντά μου δεν έκανα και δεν νομίζω ότι έπρεπε…
-Μου λες αλήθεια ότι του είπες με fax ευχές…
-Ναι σας λέω αλήθεια…. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος…
- Το ξέρεις ότι μεθαύριο γίνονται κρίσεις για την προαγωγή των στελεχών και δ/ντών καταστημάτων;…
-Όχι… Που να το ξέρω;…
Αυτή είναι δουλειά της διοίκησης και βάση των αποτελεσμάτων θα κρίνει τα στελέχη της…
-Το ξέρεις, ο Νίκος συμμετέχει σε αυτά τα συμβούλια κρίσεων και λύνει και δένει…
-Που να το ξέρω;
Εγώ βλέπω μόνο την δουλειά του καταστήματος και τα αποτελέσματα του.
Αυτά μόνο ξέρω…
- Μου λες αλήθεια ότι είπες με το fax χρόνια πολλά στο Νίκο;…
-Ναι κ δ/ντά μου έτσι έγινε… Είναι κακό;…
-Τότε ας έχεις καλά αποτελέσματα στο κατάστημα, πολύ ωραία, σπουδαία, άριστα… Με το Fax θα σου έρθει και σένα η προαγωγή που περιμένεις…. Και με κλείνει χωρίς να μου πει ούτε γεια σου…
Έγιναν οι κρίσεις και η προαγωγή που περίμενα μου ήρθε από το πίσω μέρος του FAX, γραμμένη, όπως ακριβώς μου το είπε ο έμπειρος και μπασμένος σε αυτά τα κόλπα δ/ντής…
Και τότε θυμήθηκα την λαϊκή σοφή παροιμία.
«Κάλιο ο ενεργητής, (διαδρομιστής) παρά ο ανδρειωμένος (ο εργατικός, ο τίμιος και ο αποτελεσματικός)»
Και το άλλο, που ρωτούσε κάποτε ένας Γιάννης, τον Γιάννη. (Το εαυτόν του). -"Γιάννη έχεις Θεό;… Και ο Γιάννης απαντάει:
- Έχω Θεό!... Καλό Θεό μαζί με τον Χριστό!... Και τον Άγιο Γιάννη τον Πρόδρομο βοηθό!...
-Χαμοθεό έχεις;…
-Όχι δεν έχω…
-Τότε δεν έχεις εδώ, σε αυτόν τον κόσμο, ούτε Θεό… Μα … Ούτε τον Άγιο Γιάννη τον Πρόδρομο Βοηθό….
Εδώ στην Γη, κυριαρχεί, κυβερνάει, ο Χαμοθεός…
Αυτός κάνει κουμάντο, ελάχιστες φορές γίνεται η θέληση του Θεού… Η επιβράβευση του ήθους και της αξιοσύνης…"
Εδώ επικρατεί η διαπλεκόμενη συναλλαγή, και εμφανώς η κομματική ταυτότητα, πρώτα ο δικός μας ο φίλος του κόμματος, ο κουμπάρος, ο δικός μας, που το τι μας δίνει και τι και πόσα του παίρνουμε, ποιόν έχει μπάρμπα στην Κορώνη, αυτός είναι άξιος και ο γρήγορος, είναι ο αποδοτικός και ο ωραίος και ας είναι από μυαλό ο μπούφος….
Και όπως λένε αυτού, (του μπούφου), οι προαγωγές του πάνε όπως στον μπούφο το πουλί…
(Νομίζω πως όλοι ξέρουμε το πουλί τον μπούφο, και πως κάθεται τεμπέλικα και του πηγαίνει το μικρό πουλάκι και κάθεται στο ράμφος του και χωρίς να κουραστεί το καταβροχθίζει)…
Και για να φαίνεται ο μπούφος αποδοτικός, το σύστημα, του βάζουνε από κοντά, δύο πολύ ικανούς υπαλλήλους, φιλότιμους να δουλεύουν σαν τις μελισσούλες και αυτός να απολαμβάνει σαν κηφήνας (σαν μπούφος) τους κόπους και την αξιοσύνη των άλλων …
Υπήρχανε στην τράπεζα, και οι μπούφοι οι κομπονορρήμονες, κομματικοί διαπλεκόμενοι, οι διαδρομιστές και ευτυχώς και οι περισσότεροι οι αμόλυντοι, οι ηθικοί υπάλληλοι, οι δουλευταράδες…
Προαγωγή σε αυτές τις κρίσεις, ως ήταν φυσικό δεν πήρα, κόπηκα από χέρι… Γατί δεν ανήκα στους κομματικούς διαδρομιστές...
Δικαιώθηκα ύστερα από προσφυγή μου στο συμβούλιο παραπόνων και στις κρίσεις του επομένου εξαμήνου…
Αυτά τα γεγονότα αν και δεν τα ήθελα και τα έδιωχνα από την σκέψη μου, αυτά έφευγαν και σε λίγο πάλι εκεί καθόταν και μου χάλαγαν την διάθεση, την ψυχολογία.
Συλλογιζόμουν και έλεγα:
-Τίποτα, μα τίποτα, δεν θα μου έρθει κανονικά, όπως πρέπει όλα με στενοχώρια και με το ζόρι;… Και εκεί που καθόμουν στο γραφείο μου και μαζί με την δουλειά και αυτά συλλογιζόμουνα, να και έρχεται η συνάδελφος η κ Ράνια που ποτέ δεν με έλεγε δ/ντή.
Ήρθε και κάθισε στην πολυθρόνα μπροστά στο γραφείο μου που είναι για στους πελάτες.
- Έλα Ράνια τι θέλεις πάλι;…
Η κ Ράνια τότε είχε μικρό παιδί, τον Δημοσθένη (τώρα ο Δημοσθένης είναι δικηγόρος) και όλο ζητούσε κάποιες διευκολύνσεις για το παιδάκι της, και πάντοτε τις έπαιρνε…
- Τίποτα δεν θέλω κύριε δ/ντα. Το μόνο που θέλω να μου ειπείς αν έχεις ευκαιρία σε κάτι που θα σε ρωτήσω…
-Εγώ ανυπόμονος και περίεργος να δω τι ήθελε να με ρωτήσει, της είπα:
-Εσένα το ξέρεις δεν μπορώ να σου χαλάσω χατίρι …
Θα αφήσω την δουλειά λίγο πιο πίσω, λέγε μου, τι θέλεις να με ρωτήσεις;…
-Κύριε δ/ντά… Η κυρία Βέργου εργάζεται;
-Όχι… Έχει ο πατέρας της ένα μικρό μπακάλικο και τον βοηθάει…
-Και το πρωί ξυπνάει, σας φτιάχνει ασφαλώς το ρόφημα, σας ξεσκονίζει τον γιακά στο σακάκι, στην καπαρντίνα και κρατάει την πόρτα όταν φεύγετε…
- Έ… όλα αυτά τα κάνει…
-Σήμερα όμως φαίνεται θα ήταν κακοδιάθετη, δεν σας πρόσεξε, θα ήταν με τα παιδιά απασχολημένη...
-Δεν θυμάμαι, δεν πρόσεξα και εγώ. Όταν ξυπνάω άλλες σκοτούρες έχω στο κεφάλι μου… Έχω τις σκοτούρες της τράπεζας… Αυτά τα τέτοια θα κοιτάζω…
-Να πως εξηγούνται όλα…
-Τι έγινε Ράνια και ποιες είναι οι απορίες σου, που θέλουν εξήγηση και τώρα εξηγηθήκανε;
- Να ποια είναι η εξήγηση, ότι η γυναίκα είναι χρήσιμη πάντοτε, ανά ώρα και στιγμή…
-Σιγά… Κάτι μας είπες τώρα…
-Να σήμερα όμως που δεν σας πρόσεξε την πατήσατε…
-Πως;… πως;... Που;…
-Να σας το ειπώ;…
-Και βέβαια να μου το ειπείς…
-Να σήμερα που δεν σας έδωσε η κυρία Ελένη τα παπούτσια φοράτε ένα παπούτσι μπορτώ λουστρίνι και ένα μαύρο…
Και μεταξύ μας Γιάννο, το ευχαριστήθηκα και γέλαγε η κ Ράνια...
Κοιτάζω και τι ιδώ;... Έγινε και σε μένα εκείνο που κορόιδευα.
-Κύριε δ/ντά, σήμερα μη σηκώνεστε από το γραφείο σας μη σας βλέπουν έτσι οι πελάτες…
Γέλασα και εγώ με το πάθημά μου, όχι μόνο για αυτό, αλλά διότι το πρωί που ερχόμουνα περπατώντας με κοιτούσε περιέργως μία κυρία και εγώ αυτοθαυμαζόμουν, ότι είμαι ωραίος άντρας, αλλά τώρα κατάλαβα ότι το κοίταγμα θαυμασμού και το χαμόγελο της ωραίας κυρίας, δεν ήταν για την λεβεντιά μου, αλλά για τα παπούτσια μου!…
Μετά από λίγο φώναξα την κυρία Ράνια και την παρακάλεσα να πάει σε ένα κοντινό μαγαζί να μου αγοράσει ένα ζευγάρι παπούτσια και έτσι αναγκάστηκα να αποκτήσω και καινούρια παπούτσια…
Και τα απόχτησα!…
Ήταν Άνοιξη, το σύμπαν ερωτεύεται!...
Η Φύση αποκαλύπτει την ομορφιά της, και επιμελημένα φροντίζει για την ανάπλαση και την ανανέωσή της…
Οι νέες γυναίκες γίνονται πιο θελκτικές, αποκαλύπτοντας επιμελώς τα μέθυα κάλλη τους, αναζητώντας το ταίρι τους για την συνέχιση της ανθρώπινης δημιουργίας, την πλάση του τέλειου, την πλάση της νοητικής Φύσης!...
Την δημιουργία ζωής!...
Μια από αυτές τις ημέρες μπήκε στο κατάστημα μία κυρία με πανώρια ο μορφιά. Τα μάτια όλων, πελατών και υπαλλήλων, έπεσαν επάνω της, ήθελαν να ρουφήξουν κάτι από το νέκταρ της ομορφιάς της, από τα κάλλη της.
Ο υπάλληλος στο γκισέ την καθυστερούσε στην εξυπηρέτηση, για να την θαυμάσουν όλοι.
Αυτή έξυπνη, κατάλαβε την ηθελημένη καθυστέρηση, την δίψα των οφθαλμών των και απολάμβανε τον θαυμασμό όλων…
Εγώ στο γραφείο μου ήμουνα απασχολημένος και δεν αντελήφθην το τι συνέβαινε…. Οι συνάδελφοι δεν ήθελαν να απουσιάσω και εγώ από την όμορφη πανδαισία… Με παίρνει η συνάδελφος η κ Ράνια στο τηλέφωνο ( με την κ Ράνια είχαμε διοριστεί τις ίδιες ημέρες στη τράπεζα) και ήταν από τίς ελάχιστες φορές που με προσφωνούσε κύριε δ/ντά και αυτή την φορά μου λέει:
-Κύριε δ/ντά σας ζητάνε, μπορείτε να έλθετε στο γκισέ να επιλύσετε μια διαφορά.
–Αμέσως της λέω…
Σηκώθηκα βιαστικός και κατευθύνθηκα προς το γκισέ. Στην μέση του καταστήματος κατάλαβα ότι ήθελαν να συμμετέχω και εγώ από λίγο στην οφθαλμική πανδαισία…
Ήταν πραγματικά Θεά!…
Και όλοι λέγαμε όταν έφυγε, το πότε θα ξανά περάσει από το κατάστημα;… Ύστερα από αρκετή ώρα ηθελημένης καθυστέρησης και με την ανοχή της, εξυπηρετήθηκε, με ευγένεια και με ένα φαρδύ χαμόγελο ευχαρίστησε τους υπαλλήλους που την εξυπηρέτησαν και ναζιάρικα έφυγε…
Όλοι έκαναν κουβέντα θαυμασμού!…
Μεγάλος πελάτης με μεγάλη οικονομική επιφάνεια που ήταν αποτελεσματικός, κερδοφόρος για την τράπεζα, μεγαλέμπορος εισαγωγέας κρεάτων, μετά τον θαυμασμό του είπε:
-Αυτή είναι σαν το εύγευστο, το καλό,το καρποφόρο, ξέφραγο το αμπέλι στο σταυροδρόμι που του τσιμπάνε τουλάχιστο από λίγες ρόγες, από τις ρόγες του όλοι… Και αν μείνει κάτι τρώει και απολαμβάνει και ο νοικοκύρη….
Αλλιώς κοιτάει τον ήλιο….
Πετάγεται η πρωτοδιόριστη υπάλληλος νέα κοπέλα, δεσποινίς, που ακόμα δεν ήξερε από τραπεζιτικούς τρόπους συμπεριφοράς (όπως και εγώ στην αρχή) και αυθόρμητα λέει:
-Τι είπατε κύριε… Δεν σας αρέσει το όμορφο, το ωραίο, το εύγευστο αμπέλι και να τσιμπάνε και να κλέβουν, να τρώνε από μία ρογούλα όλοι;…
Από το καλό το φαγητό όλοι θέλουν να φάνε…
Ο πελάτης είπε:
- Όχι δεν είναι αυτή για προκοπή…. Δεν είναι αυτή…. Για σπίτι…
Και η κοπελίτσα, συνάδελφος συνέχισε:
-Τότε άμα εσύ δεν θέλεις από το καλό φαγητό να δοκιμάσουν και άλλοι… μαγείρεψε σκα…τζόχοιρο, βάλτο σε μια βαθιά γαβάθα, πάρε ένα μεγάλο κουτάλι και φάτο μόνο σου και μη αφήνεις κανένα να πλησιάσει…
Και να είσαι βέβαιος ότι και ξέφραγο να το αφήσεις, κανένας δεν θα το πλησιάσει…
Της φωνάζω εκνευρισμένος...
-Δεσποινίς, δεσποινίς σκασμός…
Ωστόσο είχε σηκωθεί και υπδ/ντης κ Παπαϊωάννου…
Δεν την προφτάσαμε… Τα ξεμπούκαρε…
Οι πελάτες γέλασαν… Και ο μεγάλος πελάτης γέλασε και αυτός με την αθυροστομία της και την εύθυμη ατμόσφαιρα.
Ευτυχώς δεν παρεξηγήθηκε και δεν έφυγε από το κατάστημα…
Στην νέα υπάλληλο έγιναν και από τους άλλους συναδέλφους συστάσεις, το κατάλληλο μάθημα και έγινε πρόσχαρη καλή και αποδοτική…
Κατανόησε το λεχθέν :
«Η σιγή ταις γυναιξί κόσμον φέρει…»
( Το στολίδι στην γυναίκα είναι να μη μιλάει πολύ)
«Των φρονίμων ολίγα…»
Και προ πάντων με τους πελάτες…
Νέος ήταν ο συνάδελφος ΓΦ, λεβεντόπαιδο, ταχύτατος, αλάνθαστος, σταθερός, και από ποσότητα δουλειάς ελπιστριοφόρα μπουλντόζα!...
Ηθικός, εργατικός, τίμιος, φιλότιμος.
Πελάτη στο κατάστημα είχαμε και τον γιό, του διακεκριμένου μουσικοσυνθέτη τραγουδιστή Β Τ που είχε μαγαζί εμπορίας αυτοκινήτων καινούργιων και μεταχειρισμένων ακριβώς λοξώς απέναντι από το κατάστημα, πριν το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.
Από αυτό τον πελάτη τον κ Κ… Τσ….. , έμπορο αυτοκινήτων, ο συνάδελφος είχε αγοράσει ένα μικρό αυτοκινητάκι μεταχειρισμένο Φίατ.
Ίσως το είχε αγοράσει σε καλή φιλική τιμή και με διευκολύνσεις, με δόσεις… και οι σχέσεις τους ήταν φιλικές.
Αλλά οι σχέσεις φιλίας με πελάτες δεν είναι αγνές, οι πελάτες, οι επιχειρηματίες, έμποροι, επιδιώκουν την φιλία με τραπεζικούς υπαλλήλους για να εκμεταλλευτούν, τις γνώσεις των και να έχουν άμεση ευνοϊκή εξυπηρέτηση.
Είναι φιλία συμφέροντος.
H Θεία πρόνοια πάντοτε προνοεί και προστατεύει τον τίμιο άνθρωπο, έστω και την τελευταία στιγμή, από την ατιμία ανθρώπων που σου κάνουν τον φίλο…
«Το άδικο δεν ευλογείται…» Και προκοπή δεν κάνει…
Ήταν περίπου Οτώμβριος αν δεν κάνω λάθος και πρωί, πρωί δεν είχε πολύ κόσμο και έριχνα μια ματιά στην εφημερίδα Ναυτεμπορική. Άφησα την εφημερίδα και δεν ασχολήθηκα αμέσως με κάτι.
Ίσως σκεπτόμουνα...
Στο γκισέ του τμήματος καταθέσεων ήταν από τις λίγες, τις ελάχιστες φορές που δεν υπήρχε πελάτης…
Ο νεαρός υπάλληλος τέλερ, όρθιος τηλεφωνούσε.
Το βλέμμα του ήτο έξω, προς το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου…
Η όψη της μορφής του άλλαζε, αμήχανα κοιτούσε, μία το μηχάνημά του και μία έξω και συνομιλούσε…
Σε μια στιγμή κάθεται και χωρίς να είναι πελάτης μπροστά του πληκτρολόγησε στο μηχάνημά του.
Αυτή η κίνηση του δεν μου άρεσε, μου κίνησε ενδομύχως κάποια υποψία, ότι κάτι γίνεται.
Κάτι σαν να μου έλεγε:
-Σήκω γρήγορα… Τι κάθεσαι;...
Σηκώνομαι και πηγαίνω πλησίον του και κοιτάζω και εγώ από μέσα προς τα έξω με την ίδια κατεύθυνση και το βλέμμα μου καρφώθηκε στην έκθεση αυτοκινήτων, από εκεί που ο συνάδελφος είχε αγοράσει το μικρό μεταχειρισμένο φιατάκι. Γρήγορα πηγαίνω στο γραφείο μου και καλώ την υπάλληλο την τέλερ και της δίνω εντολή να δεσμεύσει αμέσως όλο το υπόλοιπο ποσό που υπάρχει στο όψεως του εμπόρου κ Κώστα Τσ…, χωρίς να μιλήσεις καθόλου και σε λίγο της είπα, θα έρθω να σου κάνω στον δήθεν έλεγχο στο ταμείο σου.
-Κύριε δ/ντα δεν το κάνω, διότι δεν επιτρέπεται δέσμευση λ/σμου και μάλιστα όψεως άνευ αιτίας….
Γρήγορα γράφω σε ένα χαρτί να δεσμευτεί το υπόλοιπο του λ/σμού του πελάτη τάδε… Το υπογράφω...
-Η το κάνεις τώρα και γρήγορα, ή έρχομαι εγώ και το κάνω…
Το υπογράφω και της το έδωσα, μου φέρνει το παραστατικό της δέσμευσης του υπολοίπου του λ/μού, υπογράφω και το παραστατικό της δέσμευσης όλου του ποσού και συγχρόνως την ακολουθώ…
-Κυρία μου της λέω με ύφος επιτακτικό, πάρε υπόλοιπα να κλείσεις τώρα ταμείο. Έκλεισε ταμείο και μέτρησα το χρηματικό υπέγραψα το κλείσιμο και έδωσα πάλι εντολή να συνεχίζει να δουλεύει.
Πήγα και στον νεαρό υπάλληλο και του είπα τα ίδια, έλεγχος στο ταμείο σου. Έφερε αντιρρήσεις…
-Τώρα σου δίνω εντολή να σταματήσεις να δουλεύεις, να κλειδώσεις τα χρήμα σου, τα παραστατικά σου και να έλθεις αμέσως μαζί μου επάνω στο πατάρι…
Δεν θέλω και δεν πρέπει να φωνάζω να φρίξει ο κόσμος.
Έλα λοιπόν… Έλα… Σε προγενέστερο χρόνο είχα πει σε όλους τους συναδέλφους του καταστήματος και ήταν πλέον γνωστό:
"Μη φοβάστε την δουλειά,ότι δεν ξέρετε θα ρωτάτε αμέσως τους άλλους συναδέλφους ή εμένα...
Κάθε λάθος, όταν είναι μόνο λάθος διορθώνεται,και αν δεν διορθώνεται θα του αναλάβω εγώ την ευθύνη...
Το μόνο που δεν συγχωρώ είναι, το λάθος που περιέχει δόλο, δηλαδή την κατάχρηση κλπ ...
Όποιος κάνει κάνει κάτι τέτοιο, να ξέρει ότι εγώ αναφορές και τέτοια δεν έχω, δεν ξέρω..." Το κεφάλι του θα μείνει μέσα στο χρηματοκιβώτιο"
-Έγινε… κατακόκκινος, με ακολούθησε….
Πίσω αμέσως κάτι αντελήφθη ο υπ/δντής κ Παπαϊωάννου και ανέβηκε τρέχοντας. Αμίλητα του έριξα και χωρίς να σκεφτώ καθόλου ένα χαστούκι…
-Μη κύριε δ/ντα, λέει ο κ Παπαϊωάννου.
Δεν αντέδρασε ο συνάδελφος ΓΦ, με αγκάλιασε και μου φιλούσε τα χέρια…. και έκλαιγε….
Εγώ μπροστά του δεν ήμουνα τίποτα σε δύναμη και μπόι…
Έκλαψα και εγώ… Δεν έπρεπε να συμπεριφερθώ έτσι.
Ήταν η αντίδραση εκνευρισμού, συνετισμού δεν ξέρω…
-Σε γλίτωσα του λέω… Και γλιτώσαμε όλοι μας…
-Έχεις τον Θεό και δεν ξέρω ποιον άλλον Άγιο βοηθό…
Τα χρήματα που τα κατέθεσες για τον φίλου σου στον αέρα ότι θα στα φέρει, τα δέσμευσα, πρόφτασα…
Εάν τα δεις να τα φέρνει… Σφύρα μου φίλε κλέφτηκα…
-Κύριε Παπαϊωάννου να πάρεις το αντίγραφο του παραστατικού της κατάθεσης, ή, να το φυλάξεις, ή, να μου το δόσεις…
-Εσένα τι άλλο τώρα να σου πώ;;;…
Να πας να ανάψεις ένα κερί και να ζητήσει συγχώρεση απέναντι στον Άγιο Νικόλα…
Περίμενε σε λίγο να δεις τι θα συμβεί….
Κάθισε στην θέση σου, μη δουλεύεις αν δεν μπορείς και δεν θέλω σχόλια…
Την γλίτωσες!…
Ενημέρωσα τον κύριο Παπαϊωάννου τι ακριβώς είχε συμβεί και τι επρόκειτο να συμβεί, του είπα να επιστήσει σε όλους τους συναδέλφους την προσοχή και παράκλησή μου για το καλό όλων μας, να μη βγει το γεγονός αυτό εκτός καταστήματος και να είναι σε εγρήγορση για ότι πρόκειται να συμβεί.
Να είναι επιφυλακτικοί προσεκτικοί στα λόγια τους, και στις κινήσεις τους.
Το θέμα αυτό θα το χειριστώ αποκλειστικά εγώ, και αν χρειαστεί Νίκο και εσύ μαζί μου.
Εγώ αναλαμβάνω τώρα την ευθύνη όλων σας, για ότι και να συμβεί.
Επήγα κάθισα στο γραφείο μου χωρίς καμία διάθεση για δουλειά αναλογιζόμενος μόνο το μέγεθος της καταστροφής και της συμφοράς.
Γλιτώσαμε είπα… Δόξα τον Θεό!..
Σε λίγο κτυπάει το τηλέφωνο του προϊσταμένου του κ(Θ.Θ) των καταθέσεων, ήταν ο προϊστάμενος των καταθέσεων από το υποκατάστημα της οδού Συγγρού.
-Κύριε συνάδελφε, έχω μια επιταγή πελάτου σας καταθέσεων όψεως με σημερινή ημερομηνία του ποσού των οκτακοσίων χιλιάδων που σύρεται στον λογ/σμό νούμερο τάδε….
Ο λογαριασμός έχει το ποσό των χρημάτων μέσα, αλλά είναι δεσμευμένα, δεν μπορώ να τα τραβήξω, σε παρακαλώ αποδέσμευσε το ποσό αυτό από τον λογ/σμό γιατί ο πελάτης βιάζεται…
- Κύριε συνάδελφε, το ποσό είναι δεσμευμένο δεν γνωρίζω τον λόγο, η δέσμευση έχει γίνει από ότι βλέπω με εντολή του δ/ντου μου, δεν ξέρω τον λόγο της δέσμευσης, ας τον πάρει ο διευθυντής σου τηλέφωνο τον δ/ντή μου να συνεννοηθούν.
-Το κατάλαβες κ συνάδελφε έχω επιταγή στα χέρια μου και λεφτά υπάρχουν αλλά είναι δεσμευμένα.
-Σας είπα κ συνάδελφε να συνεννοηθούν οι δ/ντές, ή διαφορετικά αν βιάζεται τόσο πολύ ο πελάτης σας, σφράγισε την επιταγή με την σημείωση δεν πληρώνεται λόγω δεσμεύσεως του επαρκούς υπολοίπου… Και δώσε την στον πελάτη σας, να βρει ο δ/ντής μου τον μπελά του, που δέσμευσε τον λογ/σμό.
Τι άλλο να σας πω εγώ…
Να κάνω κάτι άλλο δεν μου επιτρέπεται, δεν μπορώ…
Σε λίγο ντρίν- ντριν το τηλέφωνό μου…
Το σηκώνω και λέω:
-Ιονική τράπεζα Κάτω Πατησίων λέγετε παρακαλώ…
-Καλημέρα συνάδελφε από Λεωφόρο Συγγρού.
-Καλημέρα.
-Έχω μία επιταγή με αριθμ ….. επιταγής του ποσού των οκτακοσίων χιλιάδων δρχ που σύρεται στο υπ αριθμ…. Λογ/σμου πελάτη του καταστήματος σας, έχει επαρκές υπόλοιπο, πλην όμως το ποσό είναι δεσμευμένο από εσάς, προφανώς για αυτό τον σκοπό για να πληρωθεί αυτή η επιταγή…
Αποδέσμευσε τα γιατί ο πελάτης βιάζεται να υπογράψουν συμβόλαια…
-Κύριε συνάδελφε είναι όπως τα λες… Όμως το ποσό αυτό είναι όπως το βλέπεις δεσμευμένο, για άλλο σκοπό…
-Συνάδελφε δεν αναφέρεις κλοπή, απώλεια επιταγής, ή άλλο συγκεκριμένο λόγο… Για πιο σκοπό τα δεσμεύσατε;…
-Κύριε συνάδελφε σας είπα είναι για άλλο σκοπό, δεν είναι για την επιταγή.
-Ο πελάτης επιμένει να σφραγίσω την επιταγή…
-Συνάδελφε, λέγε στον πελάτη, στον κομιστή της επιταγής, ότι λεφτά να το καταλάβει, ότι δεν παίρνει σήμερα.
Καλό θα είναι, να συνεννοηθεί με αυτόν που του έδωσε την επιταγή… Εάν επιμένει τόσο πολύ, που είμαι βέβαιος ότι δεν θα επιμένει, σφράγισε την επιταγή με την παρατήρηση:
"Σφραγίζεται λόγω δεσμεύσεως του υπάρχοντος επαρκούς υπολοίπου, από το κατάστημα τηρήσεως του λογ/σμού και έκδοσης της επιταγής."
-Συνάδελφε: Επιμένει θα σας κάνει αναφορά στην διοίκηση και μήνυση, αγωγή προσωπικά, για την επερχόμενη ζημία που θα υποστεί από την ακύρωση της αγοράς που πρόκειται να κάνει.
–Συνάδελφε, σας είπα αυτά που σας είπα, δώσε του τα στοιχεία μου, ή δώστε τον μου στο τηλέφωνο να του τα δώσω εγώ, να πάει όπου θέλει, να κάνει ότι θέλει, η επιταγή αυτή δεν πληρώνεται αυτή την ώρα…
Ας έλθει από το κατάστημα, του πληρώνω και το ταξί σε ένα τέταρτο το πολύ θα είναι εδώ στο κατάστημα και βλέπουμε… Γεια σου συνάδελφε
– Γεια σου και έκλεισα το τηλέφωνο.
Δεν πρόφτασα να κλείσω το τηλέφωνο και μπουκάρει εκνευρισμένος, φωνάζοντας, ωρυόμενος, ο εκδότης της επιταγής και πελάτης μας και απευθύνεται στον προϊστάμενο των καταθέσεων και του λέει:
- Γιατί κύριε δεν πληρώθηκε η επιταγή;…
Εφόσον, λεφτά υπάρχουν στο λογ/μό μου και δεν πληρώνεται την επιταγή;… Με δυσφημίζετε στην αγορά, εγώ έχω ένα όνομα, δεν μπορείτε εσείς να το ξεφτιλίζετε… Εμένα δια σύρετε στη αγορά;…
Ποιος είναι αυτός ο υπαλληλάκος που κάνει ότι θέλει;…
Ο συνάδελφος των καταθέσεων ψύχραιμος του λέει:
-Κύριε, ηρεμήσετε, από ότι φαίνεται ο λογ/σμός έχει λεφτά, αλλά ίσως στην επιταγή να υπάρχει κάποιο τυπικό κόλλημα και δεν πληρώθηκε…
-Τι κόλλημα υπάρχει;…
-Δεν ξέρω, ο κ δ/ντής ξέρει…
Αυτός έδωσε εντολή να δεσμευτεί ο λογ/γμός αυτός ξέρει…
Να τος εκεί είναι, πήγαινε και ρώτησέ τον…
Έρχεται φουριόζος και μου λέει:
-Ποιος είσαι εσύ… που μου δέσμευσες τον λογ/ μό και δεν πληρώθηκε η επιταγή, ενώ υπήρχανε λεφτά μέσα;…
Με πιο δικαίωμα;...
Ρε ποιος είσαι εσύ που κάνεις ότι θέλεις και καταστρέφεις τον κόσμο, τους επιχειρηματίες;…
- Κύριε καθίστε να σας εξηγήσω…
Ο κόσμος μόλις άκουσε ότι καταστρέφω τον κόσμο, τους επιχειρηματίες σταμάτησαν την συναλλαγή του και κοίταζαν εμένα τον καταστροφέα…
Ο πελάτης ήταν πολύ γνωστό όνομα, λόγω του πατέρα του…
Διατήρησα την ψυχραιμία μου…
-Κύριε για να μη φωνάξω και εγώ και φρίξει ο κόσμος, σας ερωτώ:
-Καταθέσατε χρήματα για την επιταγή;
-Ναι κατέθεσα...
-Εγώ έκανα έκτακτο έλεγχο στο ταμείο, και λείπουν ακριβώς αυτά τα λεφτά…
-Εδώ κύριε κάτι γίνεται, μπορείτε να μου φέρετε το αντίγραφο του παραστατικού της κατάθεσης;…
Διότι στο πρωτότυπο δεν υπάρχει υπογραφή σας, ή, η υπογραφή αυτού που κατάθεσε τα χρήματα…
-Ποιος είσαι εσύ ρεεεε, που θα μου κάνεις έλεγχο ποιος τα έφερε και αν έχω το αντίγραφο της κατάθεσης;…
Το πέταξα ρέεε το κωλόχαρτο ..
Τα χρήματα είναι μέσα και δεν μπορώ να κάνω δουλειά μου…
Και σηκώνει απειλητικά το χέρι…
(Τότε οι δ/ντές των καταστημάτων εν ώρα υπηρεσίας με άδεια της Γενικής Ασφάλειας οπλοφορούσαν, διότι είχαν αρχίσει οι ληστείες, στις τράπεζες και δεν υπήρχαν τότε οι φύλακες)
-Κάθισε φρόνημα, μη το τραβάς πολύ, ξέρω το τι έχει γίνει… Χρήματα δεν έφερες…
Σήκω φύγε και έλα μόλις κλείσει η τράπεζα…
-Τι λες ρεε…
Τότε η υπομονή μου άρχισε να εξαντλείται.
Τραβάω το δεύτερο συρτάρι και πιάνω με το αριστερό μου χέρι το περίστροφο… Και σιγανά του λέω…
- Φύγε τώρα να μη σε κάνω κουμπότρυπες...
Σηκώθηκαν όλοι οι υπάλληλοι και ο γεροδεμένος συνάδελφος που παρακολουθούσαν και τον έβγαλαν έξω από το κατάστημα…
Μόλις τελείωσε η συναλλαγή με το κοινό, τρείς συνάδελφοι πήγαν στο κατάστημα του, του επέστησαν την προσοχή, ότι η συμπεριφορά του ήταν απρεπέστατη, αποφεύχθηκε χάρη της ψυχραιμίας του δ/ντου, προς το παρών το κακό και του είπαν, ότι πρόκειται θα γίνει μεγάλο κακό, σε σένα και σε όλους…
Ο δ/ντής ξέρει ακριβώς τι έχει γίνει…
Πείστηκε και εκεί επί τόπου, υπέγραψε τα παραστατικά αντιλογισμού της κατάθεσης…
Της κατάθεσης του αέρα, χωρίς λεφτά…
Αυτό ήταν τι να πω, είναι το μπλέξιμο του διαβόλου…
Ήταν ατιμία, ήταν η δολοφονία ενός φτωχού υπαλλήλου που πίστεψε σε φιλία… Ήταν εγκληματική, η βάναυση εκμετάλλευση της αφέλειας, της ευκολοπιστίας και της δήθεν φιλίας του με τον υπάλληλο της τράπεζας, με την υπόσχεση του πελάτη, ότι συντόμως, μόλις τελειώσει με ένα πελάτη του, αμέσως τα φέρνει τα χρήματα…
Ζήτησε συγνώμη για ότι συνέβη και σε μένα μου έστειλε ως δείγμα μεταμέλειας του, μία κασέτα με τραγούδια του πατέρα του, την οποία την έχω, χωρίς να την έχω ακούσει μέχρι σήμερα…
«Και από ρόδο βγαίνει αγκάθι….»
Το ρόδο ο πατέρας- αγκάθι το παιδί…
Το άνθρωπο αυτόν τον πελάτη δεν τον ξανά είδα από τότε ποτέ μου, ούτε στο κατάστημα δεν ξανά πάτησε όσο χρόνο ήμουνα εκεί δ/ντης…
Το σοβαρό γεγονός αυτό επιλύθηκε και έμεινε μέσα στο κατάστημα… Η σύμπνοια και η ομοψυχία των συναδέλφων ήταν παραδειγματική!...
Ο συνάδελφος αυτός, ήταν νέο παιδί, φιλότιμος, εργατικός, τίμιος, τον αγάπαγε ο Θεός και πολλοί Άγιοι, τον γλίτωσαν από την κακιά στιγμή της αφέλειας τους και όπως ήταν καλός τίμιος πρόκοψε στην τράπεζα και τώρα χαρούμενος συνταξιούχος όταν συναντιόμαστε, με αγκαλιάζει όπως με αγκάλιασε τότε…
Λίγες ημέρες πριν μετατεθώ για να αναλάβω ως δ/ντής στο κατάστημα Χαροκόπου πρωί - πρωί έρχεται ο συνάδελφος Καβάγιας Βησσαρίωνα που ήταν και αντιδήμαρχος στο Δήμο Νέας Χαλκηδόνας, χαρούμενος και μου λέει:
-Κύριε δ/ντά, είμαι χαρούμενος, τρισευτυχισμένος…
Δοξασμένος ο Θεός, έχω υγεία και όλοι στο σπίτι είμαστε καλά και από εδώ και πέρα δεν θα έχω καμία στενοχώρια, όλα τα προβλήματα τα οικονομικά είναι λυμένα και για μένα και για τα παιδιά μου…
Σας το λέω γιατί ξέρω ότι θα χαρείτε…
-Μπράβο,μπράβο Βησσαρίωνα!... Δοξασμένος ο Θεός!...
Μακάρι να είναι και ένας άνθρωπος ευτυχισμένος!…
Τι έγινε;… Τι έγινε;…
Κέρδισες στο προ-πό…
-Όχι κύριε δ/ντα.
-Τότε τι έγινε;…
-Να κύριε δ/ντά, μου ήρθε μεγάλη κληρονομιά…
-Μπράβο!... Μπράβο!...
Από πού;…
Είχες κανένα μπάρμπα στην Αμερική και ήταν πλούσιος;…
Μήπως ήταν από την σειριά της γυναίκας σου;…
-Όχι… Όχι…
-Ε… Τότε από πού η κληρονομιά;…
Στην έριξε ο Άγιος Μαρκούριος;…
Εκεί γέλασε ο Βησσαρίωνας...
-Που παρακαλέθηκες και πια προσευχή έκανες στον Άγιο Μαρκούριο να την κάνω και εγώ;…
-Καμία προσευχή δεν έκανα μόνο το σταυρό μου κάνω να έχουμε όλοι μας υγεία….
-Έ… Τότε πως έγινε και σου ήρθε η κληρονομιά;…
-Να κύριε δ/ντά, εδώ είναι τα χαρτιά, η διαθήκη, μου κοινοποιήθηκε και πρέπει όπως μου είπανε να πάω να αποδεχτώ την κληρονομιά…
Η κληρονομιά δεν είναι μικρή είναι δύο, ή τρία διαμερίσματα στο Κολονάκι.
Να εδώ τα λέει διάβασε τα μη κάνω εγώ κανένα λάθος.
Δύο είναι οπωσδήποτε… Δεν ξέρω μήπως είναι και άλλα μετρητά…
Εδώ αφήνει και στους άλλους και τα πολλά στον Δήμαρχο…
-Κάθισε Βησσαρίωνα...
Δεν θέλω να διαβάσω τίποτα από αυτά που λένε αυτά τα χαρτιά…
Ότι λένε, λένε…
Θα σε ρωτήσω όμως κάτι και θέλω να μου απαντήσεις με ειλικρίνεια…
-Ποιος είναι αυτός που αφήνει την περιουσία του;…
- Είναι ένας παππούς, καλός άνθρωπος, που θέλει να κάνει αγαθοεργίες…
-Πολύ καλά…
Εσύ τον γνωρίζεις, του έκανες παρέα, τον περιποιήθηκες;…
-Όχι κύριε δ/ντα, ούτε τον γνωρίζω, ούτε καν το έχω δει…
Ο Δήμαρχος τον ξέρει από την καλή, γιατί ήταν του μακαρίτη του παππού δικηγόρος και στο τέλος του ζήτησε τα ονόματα καλών ανθρώπων για κάνει διαθήκη να αφήσει την περιουσία του…
-Βησσάριε...
Τον παππού δεν το ξέρεις, δεν του πρόσφερες, ούτε ένα ποτήρι νερό...
-Ξέρεις αν ο παππούς έχει χρέη;
-Όχι δεν ξέρω…
-Ξέρεις και αν δεν ξέρεις μάθε ότι, αν ο παππούς έχει τόσα πολλά χρέη και δεν φτάνουν τα ακίνητα που σου αφήνει να ξεπληρώσουν τα χρέη, ότι αναλαμβάνεις εσύ αυτομάτως και τα χρέη του παππού, εξ αδιαιρέτου και εις ολόκληρο;…
Κάτι Βησσάριε δεν μου πάει καλά…
Εδώ στην δουλειά μας παλεύουμε, αγωνιζόμαστε, με τίμιο ιδρώτα κάθε ημέρα για να βγάλουμε το ψωμί μας και από αυτό το ψωμί, ο τρισκατάρατος, ο διάβολος μας παίρνει το μισό…
Από τα ανίδρωτο το παίρνει όλο, παίρνει και ότι έχει απομείνει…
Βυσάριε κάτι δεν μου πάει καλά…
Δεν θέλω όμως να πάρω την ευθύνη αυτή επάνω μου, εσύ θα σκεφτείς αυτά που κουβεντιάσαμε και θα πράξεις…
Μη βιαστείς να αποδεχτείς την κληρονομιά…
Αυτή κάτι κρύβει… Κάτι κρύβει...
Εγώ σαν με ρώτησες, αν ήμουνα στην θέση σου…
Αμέσως θα έκανα αποποίηση…
Το ψωμάκι μας Βησσάριε, το ψωμάκι μας!... Την δουλειά μας, το ψωμάκι μας... Αυτό το λίγο, το ιδρωμένο, να τιμήσουμε και να έχουμε την υγειά μας…
Ο Βησσάριος το είπε και στον υπ/ντή το γεγονός και τι του είπα εγώ και αυτός την ίδια συμβουλή του έδωσε…
Ο συνάδελφος αποποιήθηκε την κληρονομιά και ήταν πιο χαρούμενος που ησύχασε το κεφάλι του…
Έγινε πιο Χαρούμενος...
Μετά από λίγο οι εφημερίδες έγραφαν:
«Εξαρθρώθηκε η εταιρία δολοφόνων… Αρχηγός είναι ο δικηγόρος και δήμαρχος Νέας Χαλκιδόνας Παπαδόπουλος»
Αυτός και η συμμορία του είχε δολοφονήσει τον παππού και είχε κάνει πλαστές τις διαθήκες…
Ο Βησσάριος γλίτωσε και απολαμβάνει τώρα ήρεμος την μικρή, φτωχική, συνταξούλα του.
Μεγαλοπρεπές ήσαν τα γραφεία των δ/ντων τότε στις τράπεζες, ζηλευτά και νόμιζε ο καθένας, ότι όλα γινόταν καλά και υπήρχε χαρά και ευτυχία!…
Η αλήθεια είναι ότι ήταν ζωσμένα με χιλιάδες πίκρες, βάσανα και με ωρολογιακές βόμβες…
Ο δ/ντής είχε να αντιμετωπίσει λογιών – λογιών κόσμου, από ενάρετους μέχρι απατεώνες και να επιλύσει προβλήματα απλών πελατών και επιχειρηματιών, και επί πλέον κάθε πρόβλημα προσωπικό των συναδέλφων.
Το πρόβλημα του κάθε ενός, του επιχειρηματία που τον απασχολεί εβδομάδες και μήνες, ο δ/ντής για να μπορεί να σταθεί, πρέπει να το επιλύσει σωστά σε ελάχιστο χρόνο.
Έπρεπε να έχει την δυνατότητα να διοικήσει έμψυχο υλικό, υπαλλήλους που δεν είχε δικαίωμα επιλογής των και με αυτούς να δουλέψεις να επιτύχει στους στόχους που του έχει θέσει η διοίκηση της τράπεζας…
Και το σπουδαιότερο, για την ασφάλεια του, να μπορέσει να μείνει ανεπηρέαστος από τους εκάστοτε επικρατούντες κομματικούς , συνδικαλιστικούς παράγοντες και τις αξιώσεις των….
Και αυτό είχε το τίμημα του, πολλάκις τον παραγκωνισμό του, την μετάθεση του σε καταστήματα που είχαν κακοπάρει…
Να παλεύεις να τα φέρεις σε σειρά και λογαριασμό….
Από το κατάστημα Κάτω Πατησίων μετατέθηκα και ανάλαβα δ/ντής στο κατάστημα Χαροκόπου. Το κατάστημα ανέλαβε ως δ/ντής ο άξιος τότε υποδ/ντής κ Νίκος ΠαπαΪωάννου και το χάρηκα πολύ, διότι κουράστηκε μαζί μου για την επιτυχία του καταστήματος.
Ήταν και πρόταση δική μου για ανάδειξη στελεχών, να αναλάβει δ/ντής καταστήματος.
Βέργος Στ Γιάννης (gortynio isv)
17/06/2O18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου