Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

Άλογο - Χωρίς λογικό!

ΆΛΟΓΟ,: ΤΟ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΚΟ!
Σε άγρια κατάσταση, το άλογο με το ελάφι, βρέθηκαν σε εμπόλεμη κατάσταση.
Στο κοινό τους λιβάδι, το ελάφι έτρωγε τους βλαστούς των χόρτων κι έμεναν για το άλογο τα σκληρά κοτσάνια!
Η μόνιμη όχληση μετετράπη συν τω χρόνω σε εμπόλεμη κατάσταση!

Τα όπλα τους ήσαν, για το άλογο η δύναμη, για το ελάφι η ευελιξία και η ταχύτητα,
Η μειωνεκτκή θέση του αλόγου το οδήγησε σε αναζήτηση συμμάχου και ως τέτοιον επέλεξε τον άνθρωπο που είχε προικιστεί με το χάρισμα της λογικής,
Ο άνθρωπος αφού άκουσε το αδίκημα, δέχθηκε με ευχαρίστηση να το βοηθήσει, υπό τον όρο το άλογο να υποκύψει, να το καβαλανε οι άνθρωποι, να του βάζουν χαλινάρι, ώστε να μπορούν να καταδιώκουν τα ελάφια!
Το άλογο δέχθηκε την συμφωνία κι από τότε χρησιμοποιεί το άλογο  ο άνθρωπος για δούλο και χαμάλη του, σε δουλειές και πολέμους με πρώτο θύμα το άλογο που ξέχασε πόσο ωραία έβοσκαν στο λιβάδι!
Από την απερισκεψία εκείνη του αλόγου προηλθε και η ονομασία του ά- λόγο, άμυαλοι,απερίσκεπτο!
Προς γνώση και συμμόρφωση επιλογής όσων συμμαχούν κι όσων εμπολέμων πάνε για μαλλί και βγαίνουν κουρεμένοι!!!

Αντώνης Δρεμέτσικας

Σχόλιο: Γιάννη Στ Βέργου
(gortynios.isv)

Πολύ ωραία και ωφέλιμη διήγηση. 

Να την διαβάσουν και να βάλουν μυαλό -λογική, αυτοί που πρέπει...
Οι άλογοι...

Στην ανάγκη φιλίες και συμμαχίες δεν στήνονται, δεν υπάρχουν...
Εκμετάλλευση γίνεται ασύστολη, του δυνατού επί του αδυνάτου...

Ας προσέξουν αυτοί που πρέπει....
Το ελάφι ελεύθερο και τώρα τρώει τους τρυφερούς βλαστούς και το άλογο( με την συμμαχία του με τον άνθρωπο) με τα γκέμια και τα χαλινάρια στο στόμα, τρώει το σανό... Και τον σεριανάει  τον  άνθρωπο καβάλα...
Του τραβάει και τα γκέμια... για να το κατευθύνει, (ο μυαλωμένος) άνθρωπος εκεί που θέλει,

Και το χαϊδεύει το αφεντικό του με το καμουτσίκι...
Αυτά συμβαίνουν στίς συμμαχίες και συμφωνίες ανάγκης...
Εκμετάλλευση... Εκμετάλλευση... Εκμετάλλευση!...

1 σχόλιο:

  1. Servou Village Μόνο για την ιστορία και για λόγους τάξεως.
    Είναι μια παραλλαγή σε γνωστό μύθο του Αισώπου με μόνη τη διαφορά ότι το αγριογούρουνο (Σῦς στα Αρχαία Ελληνικά) έγινε ελάφι.
    ΤΚΗ 328 Τό αγριογούρουνο, τ΄ άλογο κι’ ο κυνηγός
    Σῦς ἄγριος καὶ ἵππος καὶ κυνηγέτης
    Σῦς ἄγριος καὶ ἵππος ἐν ταὐτῷ ἐνέμοντο. Τοῦ δὲ συὸς παρ᾿ ἕκαστα τὴν πόαν διαφθείροντος καὶ τὸ ὕδωρ θολοῦντος, ὁ ἵππος βουλόμενος αὐτὸν ἀμύνασθαι [ἐπὶ] κυνηγέτην σύμμαχον παρέλαβε. Κἀκείνου εἰπόντος μὴ ἄλλως δύνασθαι αὐτῷ βοηθεῖν, ἐὰν μὴ χαλινόν τε ὑπομείνῃ καὶ αὐτὸν ἐπιβάτην δέξηται, ὁ ἵππος πάντα ὑπέστη. Καὶ ὁ κυνηγέτης ἐποχηθεὶς αὐτῷ καὶ τὸν σῦν κατηγωνίσατο καὶ τὸν ἵππον προσαγαγὼν τῇ φάτνῃ προσέδησεν. Οὕτω πολλοὶ δι᾿ ἀλόγιστον ὀργήν, ἕως τοὺς ἐχθροὺς ἀμύνασθαι θέλουσιν, ἑαυτοὺς ἑτέροις ὑποῤῥίπτουσιν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή