Οικογένεια

 Οικογένεια!...

Το τότε... Και τώρα...

Τότε ο πατέρας και η μάνα καμαρώνανε τα πολλά παιδιά τους !... Τα παιδιά μου!... Η περιουσία μου!..
Τότε δεν χαϊδεύανε την mercedes αλλά τα παιδιά και το άλογο!...
Τότε οι γυναίκες δεν κρατούσανε στην αγκαλιά τους τα σκυλάκια αλλά βύζαιναν τα παιδάκια....
Τότε όλοι μακάριζαν, και τους θεωρούσαν πλούσιους δυνατούς κοινωνικά υπολογίσιμους, ευλογημένους τους πολύτεκνους τους νοικοκυραίους.....
Αυτοί...Κάθε μέρα έκαναν στα εικονίσματα του Χριστού, της Παναγιάς, των Αγίων, και στο εικονοστάσι με τις φ/το των προγόνων την προσευχή τους και μετά έλεγαν χαρούμενοι...
" Γειά μου, πλούτη μου και τα παιδιά μου"
Και τραγουδώντας πήγαιναν στις δουλειές τους....
Στίς παρέες με κρασί λίγες ελιές τυρί κρεμμύδι τραγουδούσαν το τραγούδι:
 "Χαρά που το έχουν τα βουνά τα δέντρα περηφάνεια...
Χαρά όπου έχει πολύ σειριά, παιδιά, αδέλφια και ξαδέλφια!...
Θα βρίσκει πάντα την πόρτα ανοιχτή, την τάβλα του στρωμένη και το κρασί στο τάσι!...
Ποτέ δεν θα πεινάσει!..."
Τώρα με το μυαλό που έχουμε, οι γυναίκες που χαίρονται να χαϊδεύουν στην αγκαλιά τους αντί τα παιδιά, τα σκυλάκια, τα γατάκια και οι άντρες να χασκογελάνε....
Μέλλον δεν έχουμε....
Κάποιος σαν Χώρα θα μας πάρει...
Ποιός?...
Ίσως και ο διάβολος....

Γιάννης Στ Βέργος (gortynios.isv)
Περιστέρι 21/08/2023