Η Ενθάρρυνση!!!...

 Τότε....Εκεί... Εκείνους τους καιρούς....
Στα 18 δέκα οκτώ τους τα χρόνια....
Στα παιδιά περισσότερο στα αγόρια οι γονείς έλεγαν:
-Παιδάκι μου η ζωή ολάκερη μπροστά σου είναι..
-Αλλά ο φούρνος  εδώ γκρεμίστηκε για σένα...
-Ψωμί πιά δεν βγάζει...
-Ο τόπος στένεψε δεν σε χωράει... 
-Η βρύση και αυτή στέρεψε και νερό για σένα πιά δεν βγάζει... -Πρέπει παιδάκι μου να φύγεις...
-Βρες σε άλλη Γη, σε άλλο μέρος κούρνια, να κουρνιάσεις...
-ψωμί να τυλωθείς και να χορτάσεις....
-Βρες νερό δροσερό μπόλικο να πεις να ξεδιψάσεις...
-Πρέπει να φύγεις...
-Με την ευχή μου φύγε...
Με αυτές τις ευχές έφυγα  και εγώ, μετά 3 τρεις ημέρες μετά όταν τελείωσα το Γυμνάσιο Δημητσάνα από το χωριό Σέρβου Γορτυνίας για το άγνωστο μέρος...
Την άγνωστη Γη και πολιτεία....(Αθήνα)

Γιάννης Στ Βέργος (gortynios isv)
Περιστέρι 29/09/2025