Οι καλντισμένοι.

Καλντισμένοι είναι πολλοί άνθρωποι στην ζωή και πολλά  πλάσματα στη Φύση μοιάζουν κουρασμένα, καλντισμένα. 

Είτε γιατί έτσι τα έφτιαξε ο Θεός, η Φύση, είτε από επιλογή δική τους. 

Άνθρωποι υπάρχουν πολλοί στον κόσμο με την διαφορετικότητα και είναι λογικό, δεν μπορεί και δεν πρέπει να  είναι όλοι ίδιοι, με τις ίδιες αρετές, ταλέντα, τις χάρες και δεξιότητες… 

Στον άνθρωπο που η Φύση του έδωσε την ικανότητα να έχει κρίση, να διακρίνει το μαύρο, από το άσπρο και του παρέχονται από την φύση τα στοιχειώδη  μέσα της διατροφής,  της επιβίωσης του, το να είναι,  η, να φαντάζει συνεχώς κουρασμένος, καλντισμένος και να μη θέλει να κάνει κάτι τις, της προκοπής στο διάβα της ζωής του, νομίζω πως είναι πλέον επιλογή δική του… 

Διότι έτσι ίσως βολεύεται, οκνά, τεμπέλικα, καλντισμένα, να θέλει να περνάει την ζωή του… Σελέμικα, τεμπέλικα, εις βάρος όλων των άλλων, να τρώει να πίνει, να καλοπερνάει σαν κηφήνας. 

Στην ζωή στην πλάση σε αντίθεση με τους καλντισμένους υπάρχουν πλάσματα έξυπνα, γρήγορα, σπιρτόζικα, τα λεγόμενα  οι λεγόμενοι ψηφίδες!!!.

Οι μελισσούλες!!!... 

Είναι οι ικανοί!.. Οι αποτελεσματικοί!... 

Που είτε ο Θεός, η Φύσης τους έδωσε ιδιαίτερα χάρισμα, ταλέντα, είτε οι ίδιοι καλλιέργησαν την δυνατότητα τους και έγιναν και είναι από μικροί γρήγοροι, εύστροφοι,  ακριβείς,  με λογική, έξυπνοι και προκομμένοι… 

Αυτοί είναι το καμάρι όλου του κόσμου!...

Αυτοί όπου, σταθούν λίγο να ξαποστάσουν, η Γη ανθεί, από όπου περάσουν η περπατησιά τους, το αχνάρι τους μοσχοβολάει!..

Και η αξιοσύνη ξεχειλίζει!...

Πιστεύω ότι όταν ο άνθρωπος έχει υγεία, στοιχειώδης παιδεία  και  το πινάκιο της φακής της επιβίωσης, στην θέληση του καθενός είναι η πνευματική προκοπή του… Και τουλάχιστον η αξιοπρεπής διαβίωσης του. 

Εάν και εφόσον οι πονηροί δεν του στήνουν εμπόδια, παγίδες…  Και εάν ηθελημένα δεν το αφήνουν να προκόψει του κόσμου οι τρανοί…. Για να τον εκμεταλλεύονται και να πλουτίζουν από του ανθρώπου, του λαού την δυστυχία… 

Στην οργανωμένη κοινωνία των ανθρώπων, η συσσωρευμένη εμπειρία των προηγούμενων γενεών των ανθρώπων μεταβιβάζεται στις επερχόμενες γενιές, ανάλογα με τις μεθόδους που χρησιμοποιεί, γρήγορα, η αργά, με τα βιβλία και την εκπαίδευση… 

Και  με το μεγάλο, αλάνθαστο βιβλίο, της εμπειρίας της ζωής!!... 

Η εκπαίδευση είναι ο μεγάλος συντελεστής της προόδου, είναι ο πολλαπλασιαστικός παράγοντας  όλων των συντελεστών της παραγωγής, και συντελεί αφάνταστα στην ποιοτική και ποσοτική εξέλιξη των υλικών και πνευματικών αγαθών της κοινωνίας. 

Κατά την εκπαίδευση, άλλοι άνθρωποι έχουν την έφεση της μάθησης και μαθαίνουν γρήγορα αυτά που τους διδάσκουν και θέλουν να μάθουν και άλλα περισσότερα από τέχνες και επιστήμες και συνεχώς όλο περισσότερα  και έχουν μεράκι και έφεση προς μάθηση για κάτι το νέο, το καινούργιο… Χωρίς να κουράζονται… 

Και άλλοι, είναι αδιάφοροι, νυσταγμένοι, κουρασμένοι, καλντισμένοι… 

Καλντισμένοι από την γέννα τους, και την γενιά τους… 

Αυτοί που ψάχνουν και αναζητούν το κάτι το άλλο, το φρέσκο, το καινούργιο, το χρήσιμο, το ωφέλιμο, αυτοί δημιουργούν, τέχνες και επιστήμες και συνεχίζουν το έργο του Πλάστη επί της Γης! 

Είναι ο νους και το χέρι του Θεού επί της Γης!... 

Έχουν συνεχώς πνευματικές ανησυχίες… 

Είναι οι δημιουργοί της εξέλιξης της επιστήμης… Της ζωής και του πολιτισμού…  

Και ανάλογα, εάν δεν μπει στη μέση ο διάβολος, είναι για το καλό του ανθρώπου!. 

Υπάρχουν όμως και οι άλλοι που δεν θέλουν να κουραστούν, αδιάφοροι στην εκπαίδευση, το πάνε το πράγμα σιγά-  σιγά, με τον αραμπά και όπου πάει… Αδιάφοροι, στο ρεμπελιό γερμένοι… 

Αλλά δεν είναι μόνο μερικοί  άνθρωποι, η κομμάτια της κοινωνίας καλντισμένα, είναι και η πολιτεία. 

Οι ηγεσίες της πολιτείας, η πολιτική και το χειρότερο η πνευματική. 

Οι οποίοι μερικοί, που μετέχουν στις ηγετικές ομάδες κάλντησαν, από την κούραση της καλοπέρασης, της κραιπάλης, της ραθυμίας, στις ηδονές των απολαύσεων γερμένοι… 

Που  και από το πολύ το φαΐ το μάσημα έπαθαν υπερκόπωση και οι μασέλες τους….  

Αυτούς τους ανίκανους τους λειψούς, τους καλντισμένους, που είναι από το λαό εκλεγμένοι, ο λαός πρέπει να τους στείλει εις μόνιμη ξεκούραση. 

Εάν αυτοί είναι  και οι κρατικοί λειτουργοί πρέπει να τους στείλει εις ανάρρωση, και μετά από ανάλογη αξιολόγηση, ο καλντισμένος δεν έχει θέσει εις την ομάδα   της Κρατικής παραγωγής… Δεν πρέπει να θρέφεται από το δημόσιο κορβανά… 

Στο αλώνισμα, το καλντισμένο άλογο,  που δυστροπούσε, δεν έτρεχε, που καθυστερούσε και κούραζε και τα άλλα άλογα, οι γεωργοί το άρχιζαν με το καμουτσίκι και άμα δεν έπαιρνε  εμπρός λέγανε:

 «Γρήγορα αμολάτε το  να φύγει, χαλάει και τα άλλα…» 

Απλά πράγματα και ενέργειες!.. 

Έτσι πρέπει να γίνεται παντού και πάντοτε στην ομαδική προσπάθεια παραγωγής αγαθών, για να υπάρχει παραγωγικότητα, αποδοτικότητα, αποτελεσματικότητα, προκοπή.  

Τα εκπαιδευτικά συστήματα, τις περισσότερες φορές είναι μαζικά και εκπαιδεύουν τους ανθρώπους με το μέσο όρο της δυνατότητας, της θέλησης των ανθρώπων για την κατανόηση κατά την εκπαίδευση των προσφερομένων γνώσεων. 

Αυτόν είναι σωστό  να προσφέρονται και να αφομοιώνονται οι βασικές γνώσεις σε όλη, ή όσο το δυνατόν στην  μεγαλύτερη μάζα  της κοινωνίας, του λαού. 

Μέσα όμως στον λαό, στην κοινωνία υπάρχουν και αυτοί που θέλουν και μπορούν να μάθουν τα περισσότερα. Τα ταλέντα!...  

Το σύστημα όμως αυτό του μέσου όρου και αυτούς τους ταχύς, τους γοργοπόδαρους του νου, της φρόνησης, της θέλησης του νου, τους φρενάρει και τους εξισώνει με το μέσο όρο των γνώσεων των άλλων και τους κάνει και αυτούς  νωθρούς… 

Τους κρατάει τα χαλινάρια και δεν τους αφήνει να καλπάσουν στα λιβάδια τη μάθησης… Στην γνώση, στην επιστήμη, στην έρευνα… 

Γιατί να μη τελειώνουν το πανεπιστήμιο ανάλογα  με τις δυνατότητες του ο καθένας; 

Στο όσο το δυνατόν συντομότερο χρόνο; 

Τα εφαρμοζόμενα Κρατικά εκπαιδευτικά συστήματα είναι αναχρονιστικά. 

Είναι καλντισμένα… 

Είναι σαν το αυτοκίνητο το Μερτσέντες, η την Φερέρι που σε λεωφόρο την πας με όριο ταχύτητας σαράντα πενήντα, με πρώτη δευτέρα μαρσάροντας… Μετά από λίγο καίγονται οι φλάντζες  και ψάχνεις που είναι η  Μερτσέντες.

Είναι σαν το βαρβάτο το άλογο που θέλει να καλπάσει και του κρατάει ο φοβητσιάρης αναβάτης- καβαλάρης τα χαλινάρια… 

Το άλογο θα σκάσει. Η θα γίνει νοθρό, τεμπέλικο.  

Έτσι και η καθυστέρηση στην εκπαίδευση, των γρήγορων μυαλών, στην μη αξιολόγηση εκπαιδευτών και εκπαιδευομένων, διδασκάλων και διδασκομένων, στην ισοπέδωση όλων, στην μη αξιολόγηση κανενός στην κοινωνία  καίγονται  και αυτά τα γρήγορα τα έξυπνα μυαλά. Τα ταλέντα με τα τάλαντα.. 

Η διαφορετικότητα και η απόδοση και η αξία του κάθε μυαλού πρέπει να κρίνεται διαφορετικά και διαφορετικά να αξιολογείται και να αναγνωρίζεται η αξία τους… 

Γιατί  τα έξυπνα μυαλά να μη τελειώνουν το δημοτικό σχολείο στα εννέα χρόνια, το γυμνάσιο και λύκειο στα δεκατρία- δεκατέσσερα και το πανεπιστήμιο  εφόσον είναι γνώστης των επιστημονικών γνώσεων στα δεκαοκτώ; 

Αυτοί οι άριστοι πρέπει να ηγούνται της κοινωνίας… και οι καλοί με την σειρά τους να συμπληρώνουν επάξια την δομή της κοινωνικής πυραμίδας ανάλογα της αξιοσύνης και της αποδοτικότητας του καθενός και αναλόγως της θέσης της απόδοσης, της αποτελεσματικότητας και  η ανταμοιβή του. 

Δεν μπορεί ο ηγέτης,  ο στρατηγός να έχει νυσταλέο ύφος και να σβαρνίζει με το περπάτημα του… Δεν επιτρέπεται ο αρχηγός να είναι άβουλος, διστακτικός, φοβητσιάρης, δειλός.

Αυτός στα δύσκολα, στον κίνδυνο, να τρέχει πρώτος να κρυφτεί, και να ψάχνει το ίχνος της οπλής αλόγου  μέσα να χωθεί… Αντί τα βήματα του να είναι σταθερά, τα αχνάρια του ευδιάκριτα για να τα βλέπουν να τα ακολουθούν και οι άλλοι… 

Δεν μπορεί ο ανίκανος, ο λειψός, να παίρνει  παράσημα τιμής, ανδρείας και μπόνους ακεραιότητας, ικανότητας και αρνητικής αποτελεσματικότητας. 

Ας παραμεριστούν οι κουρασμένοι, οι καλντισμένοι, οι λειψοί και ας βγουν σιγά- σιγά, κούτσα-κούτσα  λίγο στη άκρη για ξεκούραση, μη κλείνουν τον δρόμο της προκοπής  της κοινωνίας… Είναι η ωφέλεια και δικιά τους…. 

Και αν δεν το καταλαβαίνουν μόνοι τους, οι ψηφισμένοι- εκλεγμένοι από τον λαό, ο λαός με την ψήφο του να τους ξεκουράσει…. Και του άλλους του Κρατικού μηχανισμού αφού η ηγεσία δεν είναι καλτισμένη έχει τον τρόπο να τους ξεκαλντίσει… Να τους κάνει παραγωγικούς, αποδοτικούς, θετικούς, αποτελεσματικούς 

Στο ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει καλντισμένος.  

Το καλντισμένο, τεμπέλικο γαϊδούρι κανένας δεν το ταΐζει… 

Το [κυουλάει] - κυλάει στο βράχο, στο κρεμώ,  για να χαρούν τα αγρίμια,  τα όρνεα της Φύσης!… 

Γιάννης Στ Βέργος {Γορτύνιος} 

19.09.2014