ΕΙΔΑ ΤΟ ΓΕΡΟ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ!!!

(Ποιήμα και φωτο του φίλου Θανάση Φασούλα).

Είδα το γέρο του Μοριά

χθες βράδυ στ’ όνειρό μου,

κι απόρησα πως βρέθηκε

στο δρόμο το δικό μου!!!

Καμαρωτός αγέρωχος

καβάλα στ’ άλογό του,

περήφανο το βλέμμα του

σκληρό το πρόσωπό του…

Και σκέφτηκα για να κρυφτώ

να μη με δει ο γέρος,

και έψαχνα ανήσυχος

για να ‘βρω κάποιο μέρος…

Κι ακούω μια βροντερή φωνή

μου λέει:

-Ορέ Θανάση,

θες από μένα να κρυφτείς

πες μου τι σ’ έχει πιάσει;…

-Γιατί φοβάμαι Στρατηγέ

πολλά θα με ρωτήσεις,

εγώ όμως δεν δύναμαι

να δώσω απαντήσεις…

Γιατί γνωρίζω Στρατηγέ

πολλά για τη ζωή σου,

και νιώθω είμαι ανάξιος

εγώ συνεχιστή σου!!!

Σένα σε φυλακίσαμε

φάγαμε το παιδί σου,

μα εσύ για την πατρίδα σου

έδινες τη ζωή σου!!!

Ούτε στιγμή δεν σκέφτηκες

εσύ να σταματήσεις,

λεύτερη την πατρίδα μας

ήθελες να αντικρίσεις!!!

Μας δώρισες τη λευτεριά

κι έτσι δεν την αφήκαμε,

πολλές φορές φροντίσαμε

και… αλληλοσκοτωθήκαμε!!!

Μας είπανε σαν Έλληνες

οι ήρωες πολεμούνε,

κι ηρωικά φροντίσαμε

να αλληλο φαγωθούμε!!!

Και κάποιοι εξοριστήκανε

σε ωραία ξερονήσια,

κι ήρθε η χούντα αργότερα

και ήρθαμε στα… ίσια!!!

Με τα πολλά εδέησε

να συμφιλιωθούμε,

και αυτό είχε αποτέλεσμα

λίγο να… μπερδευτούμε!!!

Και τούτο το ανέλπιστο

μεγάλο ήταν βάρος,

να ζούμε ήταν δύσκολο

εμείς χωρίς «βαρβάρους»!!!

Για αυτό και τώρα Στρατηγέ

φροντίσαμε να βρούμε,

και.. φυσικούς και... τεχνητούς

τρόπους να αφανιστούμε!!!

Πλημμύρες μα και πυρκαγιές

βαπόρια και αεροπλάνα,

υπογεννητικότητα

είναι μέσα στα πλάνα!!!

Στους δρόμους δεν ελέγχουμε

ταχύτητες και φρένα,

κι ήρθε σαν επιστέγασμα

κι η σύγκρουση στα τρένα!!!

Να πω και άλλα Στρατηγέ

καμιά δεν έχει αξία,

να σε πικράνω κι άλλο εγώ

δεν έχω επιθυμία…

Ζούμε από τύχη Στρατηγέ

σ’ αυτή την κοινωνία

και πάντα κινδυνεύουμε

μάλλον από ατυχία…

Κι όσους εμείς ψηφίζουμε

για να μας κυβερνούνε,

το όποιο ενδιαφέρον τους

χάνεται μόλις βγούνε!!!

Και Στρατηγέ μου μη μου πεις

να επαναστατήσουμε,

γιατί ούτε με την ψήφο μας

τούτο δεν θα τολμήσουμε!!!...

Αυτά είπα εγώ στο Στρατηγό

και είχα αγωνία,

να ακούσω μια συμβουλή

μα απάντηση καμία!!!...

Μον’ δάκρυσε του Στρατηγού

το αγέρωχο το βλέμμα,

έδωσε μια τ’ αλόγου του

και χάθηκε στο ρέμα….

25/3/2023 Nikos Karanis

Όλες οι αντιδράσεις:

11

1

1

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση